کبنانیوز - خائیز باز هم خواهد سوخت حرف‌ها را یک باره نزنیم

خائیز باز هم خواهد سوخت حرف‌ها را یک باره نزنیم

سرافراز آوری یکی از مخاطبان پایگاه خبری کبنانیوز در متنی با اشاره به حواشی صحبت معاون سیاسی استاندار و پاسخ‌های تاجگردون نماینده مردم گچساران، خطاب به مدیران کهگیلویه و بویراحمد نوشت: «خائیز باز هم خواهد سوخت حرف‌ها را یک باره نزنیم.»

سرافراز آوری یکی از مخاطبان پایگاه خبری کبنانیوز در متنی با اشاره به حواشی صحبت جمالی معاون سیاسی استاندار و پاسخ‌های تاجگردون نماینده مردم گچساران، خطاب به مدیران کهگیلویه و بویراحمد نوشت: «خائیز باز هم خواهد سوخت حرف‌ها را یک باره نزنیم.»
به گزارش کبنا، این متن به شرح زیر است؛
"خائیز باز هم خواهد سوخت"
"حرف‌ها را یک باره نزنیم "
یاد فیلم برره افتادم، می‌گفت: ها این خوب بید!
حالا این تشر مدیران به یکدیگر، ها این خوب بید!
اگر مسئولان با شجاعت اما بحق کم کاری یکدیگر را فریاد بزنند هیچ اشکالی ندارد، مردم که نامحرم نیستند؛
اگر معاون سیاسی کم کار بوده مشخص شود، اگر مدیر بحران کم کار بوده مشخص شود، اگر" خائیز "گناهکار است هم مشخص شود؟! کما اینکه در سقوط هواپیمای یاسوج دنا مقصر اول شد، ضمن اینکه همه حرفها را نباید زد، چون" خائیز" باز هم خواهد سوخت! مگر این تشرها مشکل استان را حل خواهد کرد؟ نه این قصه هر ساله "خائیز" و" خائیز هاست.
چند سال پیش پیشنهاداتی دادم؛ انوقت که خدا رحمت کند، اموات شما را، و اموات من حقیر.
مرحوم راستگو و بچه هایش؛ در یک متر آب ناچیز، کنار دستمان همین یاسوج، پائین تر از پلیس راه خدا رحمت کند، آنها غرق شدند، چه غصه‌ای ترکید در این شهر! گفتم آقاجان کاری ندارد! این ده متر رودخانه، از آبشار یاسوج، تا پایین دست، ده تا تابلو،"شنا ممنوع" بزنید.
یا تابلو بزنید: "اینجا محل شناست"،"اینجا محل شنا نیست"، بزنید تا مردم بدانند، اینجا عمق دارد، یا اینجا ندارد، گفتم: کتابچه‌ای، در قالب وضعیت رودخانه بشار تهیه بشود، تا مردم و گردشگران بخوانند و بدانند، این رودخانه اهلی است، یا وحشی است! مردم باید بدانند ولی این کار نشد!
چند سال پیش، یکی از بستگان خودم غریبانه، و معصومانه، بعلت عدم تدبیر مسئولان جان خود را به آب همین رودخانه بخشید، و داغی بر دلها نهاد. در همین ده کیلو آب بشار، واقعاً دل بدرد می آید، به بی تدبیری، تدبیرگران.
گفتیم از همین جوامع محلی چهار تا غواص شناسایی شود، تا اگر کسی غرق شد، مشخص باشد و سریعا نجات غریق در جریان قرار بگیرد و اقدام کند، منتظر بوشهر و خوزستان نباشیم. در اینچنین مواقعی تا بخواهیم غواص بیاوریم، تا انها بیایند، با این فاصله، جسد از مرزهای چهار محال بختیاری هم گذشته است،
این که کاری ندارد، غواصان محلی شناسایی و روستا بندی شود. تا در صورت لزوم استفاده شوند؟ این هم نشد!
فرهنگ سازی، و شناسایی بسترهای قابل استفاده، و تابلو گذاری، و هشدار دادن، هنوز هم نیست، این جوامع محلی را هم مثلاً" رودبان" اسم بگذارند. خیلی هم استقبال می‌کنند، فقط باید ساماندهی شوند از سوی متولیان. پس"خائیز" باز هم خواهد سوخت. گفته شد در جوامع محلی کسانی باشند در قالب "کوه بان"، تا اگر کسی، کوهنوردی، گرفتار شد تا قبل از رسیدن گروههای تخصصی، این" کوه بانان" محلی به داد فرد گرفتار برسند، اتفاقاً این، مبسوق به سابقه است، در قضیه سقوط دردمندانه هواپیمای یاسوج در کوه دنا
که همه مردم در جریان ان هستند و بعد از جستجوی فراوان، اولین اکیپ که به لاشه هواپیما دسترسی پیدا کرد "کوه بانان محلی سیسخت و روستای کره" و روستای" اباد بی بی زهرا خاتون ع کره" بودند، خوب این تجربه خوبی است.
نمونه عینی ان همین سقوط طیاره فرسوده یاسوج بود و عملکرد جانانه بچه‌های سیسخت و روستای کره
که حالا نمی‌دانم تشکر شد، یا نشد کاری ندارم، فقط در تأیید این مطلب خواستم اشاره کنم که جوامع محلی"رود بان و کوه بان" می‌توانند در حوادث از خود گذشتگی نشان دهند و مثمر ثمر باشند، باز در تائید مطلب، همین امروز در گیر و دار تیر و کمان مدیران و قصه پر غصه خائیز، "کوه‌های کره "دچار آتش سوزی شد،
که با همت بچه‌های این روستا آتش خاموش شد. حتماً خبر آن را شنیدید، یعنی بدون حضور مسئولان آتش روستاهای " کره" با همت همیشگی این بچه‌ها خاموش شد.
پس برای آنکه مطلب به درازا نکشد.
اولاً خائیز باز هم خواهد سوخت. دوم، جهت پیشگیری؛ مسئولان راهکارهای اجرایی با فراخوان از شهروندان تهیه نمایند و استفاده کنند، سوم، تشکیل جوامع محلی در قالب تشکیل تیم‌های از جمله رود بان، کوه بان جنگل بان، راه بان. تا اگر هر حادثه‌ای پیش آمد، آنها زودتر به داد منطقه برسند و پیگیری کنند تا نیروهای دولتی سر برسند.
این حقیر در صورت لزوم آمادگی دارم تجربیات خود را در اختیار متولیان بگذارم، ضمن اینکه کسی گوشش بدهکار پیشنهاد و راهکار، در جهت اصلاح امور نیست و خائیز باز هم خواهد سوخت. بشار باز هم خانواده‌ای را داغدار خواهد کرد، و کوه‌ها باز هم کسانی را به گروگان خواهد گرفت، و جنگلها باز هم در دلشان آتش زبانه خواهد کشید، تا کی و چگونه متولیان، و مسئولان، بتوانند جهت پیشگیری از این پدیده‌ها، تدبیر و راهکار بیاندیشند نمی‌دانم؟
قطعاً پرسش شما هم خواهد بود؟