کبنانیوز - زبان لری؛به هویت خود پشت پا نزنیم

زبان لری که عده ای سعی دارند آن را به عنوان گویش قلمداد کنند زبانی ریشه دار،،غنی،پرمحتوا و بسیار شیرین و موجز است که به جرات می توان گفت نزدیکترین زبان به ادبیات و زبان فارسی و تنها زبان باقی مانده از ادبیات کهن ایران میباشد که فارسی امروزی به نوعی تکامل یافته آن میباشد.

بدون شک بسیاری از آداب،رسوم و فرهنگ هر جامعه و قومی با زبان و واژگان آن زبان گره خورده و فراموش کردن یا بی اعتنایی به زبان مادری به خودی خود موجب از بین رفتن و فراموشی این فرهنگها و سنتها میشود.
زبان لری که عده ای سعی دارند آن را به عنوان گویش قلمداد کنند زبانی ریشه دار،،غنی،پرمحتوا و بسیار شیرین و موجز است که به جرات می توان گفت نزدیکترین زبان به ادبیات و زبان فارسی و تنها زبان باقی مانده از ادبیات کهن ایران میباشد که فارسی امروزی به نوعی تکامل یافته آن میباشد.
با نگاهی به کتب و آثار کهن ادبیات ایران میتوان به روشنی ردپای واژگان زبان لری را دید و این گواه صدقی بر ریشه دار بودن و اصیل بودن این زبان است.
متاسفانه عده ای از سر نادانی و عده ای عامدانه کمر به نابودی و محو این زبان زیبا و گویا بسته اند و در چند دهه ی اخیر این بی توجهی به زبان مادری شدت و حدت بیشتری یافته و اگر فرهنگ سازی مناسبی در این زمینه صورت نگیرد این‌ میراث گرانسنگ و کهن قوم بزرگ لر به بایگانی تاریخ سپرده خواهد شد.
عده ای تازه به دوران رسیده و بی اطلاع از فرهنگ غنی گذشته خود سعی دارند با آموزش زبان فارسی به فرزندان خود و نهی آنها از صحبت کردن به زبان مادری ژست متمدانه و روشنفکرانه به خود بگیرند ،غافل از اینکه چنین رفتاری نمادی از خودباختگی فرهنگی و نسیان هویتی است.
اینکه تصور شود صحبت کردن به زبان مادری باعث خجلت و سرافکندگی است به نوعی انکار سنتها،فرهنگها و میراث ماندگاری است که از نیاکان ما سینه به سینه منتقل شده تا به ما رسیده و حفظ این میراث گرانبها نشان از بلوغ فکری و اجتماعی ما دارد .
آنچه برای حفظ این میراث گرانبها از اهمیت و اولویت برخوردار است ،آموزش زبان مادری به فرزندان خود و تلاش برای ترویج آن در محافل علمی و ادبی میباشد.
---------------------------------------------------
امیر محبی فر ،سوم اردیبهشت ماه ۹۸