مارس سال ١٩٠٨ میلادی بعد از گذشت بیش از پنجاه سال، کارگران زن کارخانۀ نساجی کتان در شهر نیویورک به دلیل حقوق پایین و تبعیض نژادی دست به اعتصاب زدند، صاحب این کارخانه به همراه نگهبانان بخاطر جلوگیری از همبستگی کارگران بخش های دیگر با اعتصاب گران و عدم سرایت آن به بخش های دیگر ، این زنان را در محل کارشان محبوس ساخت و بعدا به دلایل نامعلوم کارخانه آتش گرفت و فقط تعداد کمی از زنان توانستند از این حادثه نجات یابند و مابقی ١٢٩ تن از زنان کارگر در این آتش سوختند.
تاریخ ایران مملو از زنانیست که در کنشهای سیاسی اجتماعی نقش پرنگ و چه بسا پرنگتر از مردان داشته اند. بی بی مریم بختیاری نمونه یک زن شجاع ایرانی است. نقش پررنگ این زن با سواد در مشروطه گواه موثر بودن حضور زنان در بهبود شرایط جامعه است.این را گفتم که بدانیم زن ایرانی قبل از انکه در آمریکا جنبشهای احقاق حقوق بانوان شروع شود در ایران، زنان دوشادوش مردان در مبارزات انقلابی حضور داشتند.
اما چه شد که امروز، فضای مجازی پر شده است از ویدیوی زن آبادانی؟ شاید در یک نگاه سطحی، زن مورد تجاوز یا مرد متجاوز یا هر کدام از طرفین را مقصر بدانیم ! ولی نگاه من به این ماجرا ورای این نگاه سطحی است. چیزی که در این ویدیو من و کل مخاطبان این فیلم را آزار داد “آن پا و آن دست بر روی جسم نحیف آن زن بود” ‏
یک زن غرق در خون به زمین افتاده است. یکی موهایش را می‌کشد، یکی ضربه می‌زند، و یکی که باتوم دستش است و پایش را می‌گذارد تخت سینه‌اش و با دستش سینه زن را لمس می‌کند! کدام قسمت این داستان شما را اذیت می کند. آن مامور! آن مامور! ان مامور در امریکا هم بود!
تناقضات برخوردی و سیاسی انگاری، آفت کنشهای اجتماعی است. نمی توانیم به این اتفاقات برچسب سياسی بزنیم. این مورد یک مشکل فرهنگی اجتماعی است. انتظار میرود در کنار برخورد با عاملین وهمچنین رسیدگی به دست درازیِ مجری قانون، مطالبه عمومی اصلاح فرهنگی آن مامورها” صورت گیرد. فارغ از اینکه مظلوم زن است باید ریشه این مشکل فرهنگی اجتماعی را خشکاند.
البته ‏اینجا آمریکا نیست که شخصی پا روی زندگی انسانی بگذارد و آزادانه برای خودش بچرخد…!
 
 
مرضیه حاتمی
 

کبنانیوز