در پاسخ به اظهارنظرهای اخیر آقایان تاجگردون و جعفری علیه برادران حسینی:
برادران «حسینی» اگر گوشت یکدیگر را بخورند، استخوان همدیگر را دور نمیاندازند
6 شهريور 1401 ساعت 9:55
این یکسال نمایندگی سید ناصر حسینی پور در عرصه خدمت عادلانه و نه رانتهای خانوادگی، همچنین در زمینه پیریزی کارهای عام المنفعه و نه راهاندازی شبکه فساد و نیز رشد دادن به نخبگان و نه نخبه کشی، بهتر از نه سال نمایندگی نماینده سابق و چهار سال نمایندگی آقای جعفری باشد.
یادداشت ارسالی: مدت زمان یکسال است سیدناصر حسینی پور به عنوان نماینده مردم شریف گچساران و باشت در مجلس شورای اسلامی انتخاب شده که چنانچه جانب انصاف را در نظر بگیریم، در این اندک زمان، اقدامات تحسین برانگیزی در راستای توسعه همه جانبه این دو شهرستان انجام گرفته است که اگر بخواهیم با یکسال و یا حتی دو سال ابتدایی نمایندگی آقای تاجگردون مقایسه کنیم، تفاوت از زمین تا آسمان است. زیرا آمار و ارقام نشان خواهد داد که در این مقایسه، آقای تاجگردون هیچ حرفی برای گفتن نخواهد داشت. بر همگان روشن است که در سال اول و دوم نمایندگی نماینده سابق، کارها اغلب راکد بودند و تحول خاصی را در گچساران و باشت شاهد نبودیم تا جائیکه طرفداران وی، گناه را در عدم همسویی دولت با نماینده میدانستند. هفت سال بعدی که در زمینههای متعدد مایه شرمساری بود.... از طرفی، هیچ عقل سالمی نیز نُه سال نمایندگی را با یک سال مقایسه نمیکند، زیرا درباره همان نُه سال -علیرغم غوغا سالاری رسانهای و رفتارهای پوپولیستی که ریشه آنها در انتصابات قومی - قبیلهای، رانت خانوادگی و استخدامهای فلهای نماینده سابق خلاصه میشود- به دلایل متعدد اثبات خواهیم کرد که سیاستهای آقای تاجگردون نه تنها سبب پیشرفت استان کهگیلویه و بویراحمد نشد بلکه در پیِ آن بیقانونیها و نهادینه کردن آن سنتهایِ غیر حسنه و مخصوصاً نخبه کشی دیرینه وی، عقب ماندگی استان طوری تشدید شد که آثار آن تا سالیان سال بر تارک این استان خواهد ماند. اما به قول شاعر: شرح این هجران و این سوز جگر// این زمان بگذار تا وقت دگر.
حال، همانطوری که بدان اشاره شد، یکسال و اندی از نمایندگی آقای حسینی میگذرد اما هجمههای عامدانهای در دستور کار قرار گرفته تا با تأکید بر سیاست تفرقه افکنی بین دو برادر انقلابی مردم را در تقابل یکدیگر قرار دهند. این سیاست مغرضانه و تأسف بار از طرف نماینده سابق و دیگری که در حسرت از دست دادن هایِ پیاپیِ کرسیِ سبزِ بهارستان، چون غرق شدهای به نظر میرسد که به هر علف و گیاهی چنگزده ولی گویا نمیداند در باتلاق خود ساخته در حال دست و پا زدن است، تنها حربهای است که فرصت طلبان با درگیر کردن ذهن مردم بدانها، در پی کمرنگ کردن نقش نماینده کنونی در توسعه همه جانبه گچساران و باشت هستند. شایسته یادآوری است، پس از اینکه مخالفان دیدند به یُمن حضور یادگار هشت سال دفاع مقدس؛ یعنی سید ناصر حسینی پور و حمایتهای بینظیر برادر دلسوزش، برای نخستین بار فرزندی شایسته از دیار گچساران و باشت به عنوان استاندار کهگیلویه و بویراحمد انتخاب شد، بودجه استان نیز نسبت به سالهای قبل رشد چشمگیری داشت و رانت خانوادگی حذف شد، زانوی غم به بغل گرفتند و در عین حال بیکار ننشستند و دنبال دسیسههای پلید و جدید گشتند. آری، هنگامی که دریافتند سید ناصر با برنامههای مدون و به پشتوانه سید قدرت، در حال به نمایش گذاشتن عملکردی رضایت بخش است، سیاست غربی « [بین دو برادر] جدایی انداز تا حکومت کنی» را راهاندازی نمودند تا از آب گل آلود ماهی بگیرند و به هدف شوم خود برسند ولی کور خواندند چرا که فرهنگ اصیل برادری حاکم بر استان ما که اصالت آن به هزاران سال بر میگردد و تلفیقی از آموزههای اسلامی ایرانی است، آیینه تمام نمای ضرب المثل زیر است که میگوید: «برادر گوشت برادر خود را میخورد اما هرگز استخوان او را دور نمیاندازد». بر همین اساس و پایه، سید قدرت و سید ناصر که در زمینه حقوق عامه، اوج آزادی بیان و خودِ واقعیِ خویشتن را بدون نقاب و دو رویی، به نمایش گذاشتهاند (برخلاف بعضیها که سیاست پلشتِ جدایی انداز تا حکومت کنی را در پیش گرفتهاند)، هرگز اسیر این حاشیهها نخواهند شد و بیش از این اجازه نخواهند داد فضای سیاسی را آلوده کرده، مردم را به جان هم بیاندازند. اگر نقدی و تلنگری هست، خانوادگی است و از سر دلسوزی؛ چه آنکه هیچ برادری زیر بدِ برادر خود نمیرود.
در این راستا، سید قدرت نشان داده که شفافترین، شجاعترین و صریحترین شخصیت سیاسی استان کهگیلویه و بویراحمد است که بارها چوب صداقت خود را خورده است. وی بارها گفته است: هدف از موضعگیریهای دلسوزانه حقیر، کمک به برادرم میباشد، اگر نقدی وجود دارد، واقع بینانه و درون خانوادگی و درون جریانی است اما مردم هم حق دارند از این نقدهای دلسوزانه درون جریانی آگاه باشند. در واقع برادر بزرگتر حق اظهار نظر دارد و صد البته خواهان ادامه دادن نقاط قوت و حذف نقاط ضعف برادر کوچکتر است چه آنکه در نامه نخست و مصاحبه پس از آن، محاسن نماینده را در نظر گرفت و هم معایبش. وی برادر بزرگتر سید ناصر است و نزدیکتر و دلسوزتر از هر کسی به سید ناصر. سید ناصر نیز حق پاسخگویی دارد که این پاسخگویی، خود نوعی احترام است. وی پا در راه عدالت اجتماعی گذاشته و خواهان فرصت است تا بتواند برنامههای خود را برای توسعه همه جانبه گچساران و باشت به منصه ظهور برساند که شواهد و قرائن و آمار و ارقام نشان میدهد، او تاکنون عملکرد موفقی داشته است. به جرأت میتوان گفت: این یکسال نمایندگی سید ناصر حسینی پور در عرصه خدمت عادلانه و نه رانتهای خانوادگی، همچنین در زمینه پیریزی کارهای عام المنفعه و نه راهاندازی شبکه فساد و نیز رشد دادن به نخبگان و نه نخبه کشی، بهتر از نه سال نمایندگی نماینده سابق و دو سال نمایندگی آقای جعفری باشد.
جان سخن، اینکه نگارنده این مقاله بر خلاف آنچه مخالفانِ برادران حسینی بر اساس کوته نگری و روحیه نفاق و خرابکاری میپندارند و در این مسیر دچار ذوق زدگی شدهاند، از زاویهای متفاوت اعتقاد دارد: نقدهای دلسوزانه سید قدرت و سید ناصر بر یکدیگر و اظهار نظرهای شفاف و صریح این دو برادر بزرگوار و انقلابی، آیینه تمام نمای صداقت و یکرنگی و نمایشِ بدون نقاب جریان اصیل انقلابی است که خلافِ آن را مخالفان در زندگی سیاسی خود انتخاب کردهاند....
قطعاً سیاست جدایی انداز تا حکومت کنی اینجا پاسخ نمیدهد لذا برادران حسینی اگر گوشت یکدیگر را بخورند، استخوان همدیگر را دور نمیاندازند تا کور شود هر آنکه نتوان دید.
کد مطلب: 451865