مشکلات جایگاههای سوخت بنزین در کهگیلویه و بویراحمد؛ واسطهها بلای جان جایگاهداران
متأسفانه واسطهگریهای زیادی در شرکت نفت وجود دارد که بلای جان جایگاهداران است. «برند» یک پدیده خودساختهی وزیر و دولت قبلی بود که امروز زالویی به جان جایگاهداران و نفت است.
جایگاهداران پمپ بنزین در استان کهگیلویه و بویراحمد با مشکلات بسیاری روبرو هستند. برخی از آنها از وجود پدیدهای به نام «برند» که نقش واسطهگری بر عهده دارد، گلایه دارند. نعمت ترابی اولین جایگاهدار سوخت بنزین در یاسوج است که کبنانیوز پیرامون مشکلات این صنف با او گفتوگویی ترتیب داده است که در زیر از نظر خوانندگان میگذرد.
در این گفتوگو ترابی اظهار داشت: پیش از انقلاب اسلامی شرکت نفت اعلام کرد که باید یک شعبه جایگاه سوخت در بویراحمد زده شود. ما پمپ بنزین را در سال 1337 قرارداد بستیم. در سال 1341 نیز ساخته شد. در 1343 زمانی که برخی از منتفذین و بزرگان یاسوج به تهران رفتند از حکومت شاه مطالبه کردند که به این شهر رسیدگی شود. این پمپ بنزین، اولین پمپ بنزین در استان و نهمین پمپ بنزین در سطح کشور است. این یک افتخار برای ما است.
بعد از انقلاب و به ویژه با آغاز جنگ، سوخترسانی بیشتر شد. ما در این دوره بعد هم باید سوخترسانی داخلی انجام میدادیم و هم برای جبهه سوخت میفرستادیم. جبهه مخازن نفت، بنزین و گازوئیل میخواست. ماشینهای داخل شهر هم نیاز به سوخت داشتند.
ترابی ادامه داد: در سال 1396 یک مجتمع راه انداختیم. تا الأن نزدیک به 800 تا هزار نفر در این جایگاه کار کرده اند. در حال حاضر هم تعداد کارکنان ما به صورت مستقیم 12 نفر است. به صورت غیرمستقیم نیز نفتکشها و مغازههای اطراف هستند. این برگ خدمت ما است.
وی در ادامه با اشاره به اینکه برخی از مسئولین اقدامات بسیار شایستهای در این حوزه انجام دادهاند، گفت: الحمدالله مدیران لایقی در حال حاضر به استان ما آمدهاند. افتخار ما این است که جناب مهندس خشایی یک مدیر لایق و زبده برای نفت منطقه ست. چون با منطقه آشنتایی دارد. ولی با این وجود، یک گلایه از مسئولین دارم؛ حضرت آقا فرمودند امسال سال کوتاه شدن دست واسطهها است. اما متأسفانه شرکت نفت هنوز این کار را انجام نداده و واسطهگریهای زیادی در آن وجود دارد که بلای جان جایگاهداران است.
وی با بیان اینکه «برند» یک پدیده خودساختهی وزیر و دولت قبلی بود، اظهار داشت: برند برای یکسری نان دارد و امروز برند، زالویی به جان جایگاهداران و نفت است. نفت کارش خدمترسانی است. اما الأن این برند هیچگونه عایدی برای شرکت نفت ندارد. بنابراین برند، همهاش نوعی واسطهگری است.
این جایگاهدار عنوان کرد: بنزین را دولت به من با کارمزد 157 تومان میدهد ولی به برند 108 ریال بیشتر کارمزد میدهد که خدمت کند ولی تاکنون خدمتی توسط اینها انجام نشده است. اینها قرار شد در تمام ایران، دستگاههای بازیافت را نصب کنند. ولی متأسفانه بعضی از برندها پول را دریافت کردند ولی نصب نکردند. الأن هم دولت لیتری 82 ریال کارمزد میدهد به جایگاهها به خاطر وضعیت آب و هوایی. ولی متأسفانه این فاز قدیم و جدید که از سال 1396 قرار بود نصب شود، هنوز انجام نگرفته است.
ترابی علاوه بر موارد مذکور و مشکلاتی که در این صنف وجود دارد، گفت: شغل ما 24 ساعتی است. مثل یک بیمارستان که خدمت رسانی انجام می دهد ما هم 24 ساعته مشغول خدمترسانی هستیم.
این جایگاهدار ادامه داد: اگر خود شرکت نفت سرپرستی جایگاهها را بر عهده بگیرد، هم از نظر مدیریت، و هم از نظر درجه بندی مطلوبتر است.
اما متأسفانه برند بلای جان جایگاهها شده است؛ برند یک واژه غلط در این مملکت است. برند باید کسی باشد که بتواند خود نفت را تولید کند و بار تولید تا مصرف را خود به دوش بکشد. اما الأن نفتکش را شرکت نفت در اختیار دارد. ساختمانها را نیز خود شرکت نفت در اختیار دارد. پس برند یک هزنیه ناخواستهای برای دولت تراشیده شده است. این در حالی است که دولت میتواند جلوی این هزینهها را بگیرد. الأن که کرایهها افزایش پیدا کرده، دولت آن را پرداخت میکند نه برند. برند در کشورهایی است که نفت ندارند. اما کشور ما اینطوری نیست؛ ما خود تولیدکننده نفت هستیم. پس چه نیازی به برند وجود دارد؟
ترابی افزود: اگر اینطوری پیش برود، فردا هم پالایشگاهها را هم به چند نفر دیگر واگذار میکنند؛ انبار نفتها را هم واگذار میکنند. همینطور که روزی جایگاهها را واگذار کردند. متأسفانه دولت به خاطر کوچک شدن خود، پمپ بنزین ها را واگذار کرد. این اشتباهی بود که در دولت قبل انجام گرفت. این اقدام یک کار بسیار اشتباه در دوره وزارت آقای زنگنه بود. خواسته ما جایگاهداران از دولت این است که دست برند به عنوان یک واسطه قطع شود. مشکل ما مخالفت با برند است. برند اشتباه زنگنه بود و از وزیر جدید تقاضای حذف برند را داریم.