روابط ایران با «بریکس»: غولی که به جنگ غرب برخاسته / چرا غربی‌ها یک گروه اقتصادی را تهدیدی برای ناتو می‌دانند؟ + عکس و فیلم

کبنا ؛اگرچه بریکس از اقتصادهای نوظهور تشکیل شده، اما پیشاپیش آن را رقیبی برای گروه ۷ و تهدیدی برای ناتو می‌دانند. شاید سخنرانی رئیس‌جمهور ایران در اجلاس این گروه بی‌ارتباط با این نگرانی‌ها نباشد.
به گزارش کبنا به نقل از مشرق نیوز، امروز دیگر کم‌تر کسی شک دارد که دوران تک‌قطبی و سلطه‌ی یک‌جانبه‌ی آمریکا و غرب بر جهان به پایان خود نزدیک شده است. علاوه بر ظهور ائتلاف‌ها و سازمان‌های جایگزین مانند «سازمان همکاری شانگهای[۱]» و «بریکس[۲]» (مخفف برزیل، روسیه، هند، چین، و آفریقای جنوبی)، ناتوانی معادل‌های غربی این سازمان‌ها برای حل‌وفصل بحران‌های بین‌المللی، و بلکه دست داشتن آن‌ها در ایجاد و تشدید این بحران‌ها، نشانه‌ای از این فرآیند گذار به جهان چندقطبی است. در این میان، گروه بریکس، که از اقتصادهای نوظهور جهان تشکیل شده، سهم بسزایی در ساخت سازوکارهای اقتصادی لازم برای عبور از نظام اقتصادی کنونی مبتنی بر دلار آمریکا ایفا می‌کند. اگرچه این سازمان فعلاً ماهیت عمدتاً اقتصادی دارد، اما علاوه بر سازمان اقتصادی «گروه ۷[۳]»، پیشاپیش آن را رقیبی برای ناتو نیز تلقی می‌کنند.

ایران بارها به عضویت در بریکس اظهار تمایل نموده[۴] و درخواست ایران[۵] با استقبال اعضا نیز مواجه شده است؛ تا جایی که شی جین‌پینگ، رئیس‌جمهور چین و رئیس دوره‌ای بریکس، منحصراً از ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهور ایران، برای سخنرانی در اجلاس مجازی اخیر این گروه دعوت کرد[۶]. ایران تنها کشور غرب آسیاست که تا کنون در اجلاس بریکس شرکت کرده است[۷]. رئیسی در سخنرانی خود بر ظرفیت‌های ایران برای تبدیل به «شریکی پایدار و قابل‌اتکا» برای بریکس تأکید کرد[۸].
سخنرانی «ابراهیم رئیسی» رئیس‌جمهور ایران، در نشست مجازی سال ۲۰۲۲ گروه «بریکس» 
پایگاه خبری اینترنتی آمریکایی «مینت‌پرس‌نیوز» اخیراً طی گزارش تحت عنوان «ظهور بریکس: غول اقتصادی‌ای که دارد با غرب مقابله می‌کند[۹]» به سقوط هژمونی آمریکایی-غربی و تأثیر ظهور بریکس بر معادلات جهانی پرداخته است. آن‌چه در ادامه می‌خوانید، ترجمه‌ی گزارش مینت‌پرس‌نیوز است.
نشست ۲۶ تا ۲۸ ژوئنِ سران «گروه ۷» در [قلعه‌ی تاریخی] «المائو» در آلمان[۱۰]، و نشست دو روز بعدِ سران ناتو در مادرید پایتخت اسپانیا[۱۱]، از نظر ارائه‌ی راه‌حل‌های واقعی برای بحران‌های فعلی جهان (جنگ در اوکراین، قحطی‌های قریب‌الوقوع، تغییرات اقلیمی، و غیره) عملاً بی‌فایده بودند؛ اما با این وجود، اهمیت داشتند، چون نمونه‌ای آشکار از ناتوانی غرب در جهانی بودند که معادلاتش به‌سرعت در حال تغییر است.
مصاحبه‌ی «تیم اندرسون» کارشناس استرالیایی، درباره‌ی اهمیت ائتلاف‌سازی در بلوک شرق برای تحقق  «جهان پساواشینگتن» (جزئیات بیش‌تر) 
غرب، طبق معمولِ بعد از شروع جنگ روسیه و اوکراین، تلاش کرد وحدت خود را به نمایش بگذارد؛ وحدتی که بارها آشکار شده اصالتاً وجود خارجی ندارد. در حالی که فرانسه، آلمان و ایتالیا[۱۲] بهای سنگینی به خاطر بحران انرژی ناشی از جنگ می‌پردازند، بوریس جانسون، نخست‌وزیر بریتانیا، به امید این‌که کشورش را پس از تحقیر برگزیت، بار دیگر در صحنه‌ی جهانی مطرح کند، روی این زخم نمک می‌پاشید[۱۳]. در همین حال، دولت بایدن می‌خواهد از جنگ برای بازگرداندن اعتبار و رهبری واشینگتن بر ناتو [و در حوزه‌های دیگر] استفاده کند[۱۴]؛ به‌ویژه پس از دوره‌ی فاجعه‌بار ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ، که تقریباً این اتحاد تاریخی را از هم پاشید.