کبنانیوز - نقدی بر لغو حضور ایران در کمیسیون مقام زن ملل متحد

نقدی بر لغو حضور ایران در کمیسیون مقام زن ملل متحد

کمیسیون مقام زن ملل متحد یا (Commission on the Status of Women) که اختصارا (CSW) یا (UNCSW) خوانده می‌شود، از نهادهای زیر مجموعه سازمان ملل و وابسته به شورای اقتصادی و اجتماعی این نهاد بین‌المللی است که تقریبا جزو نهادهای قدیمی سازمان ملل محسوب می‌شود.
سال ۱۹۴۶ میلادی؛ یعنی یک سال بعد از جنگ جهانی دوم که زنان آسیب زیادی متحمل شده بودند، سازمانی با هدف «برابری جنسیتی و کمک به پیشرفت زنان» تشکیل شد که فعالیت آن کمک به توانمندی زنان در حوزه‌های مختلف است و همچنین به عنوان یکی از بازوهای نظارتی سازمان ملل برای گزارش و بررسی مسائل مربوط به حقوق سیاسی، اقتصادی، مدنی، اجتماعی و آموزشی زنان است.
این کمیسیون از نمایندگان ۴۵ عضو سازمان ملل متحد تشکیل می‌شود. این نمایندگان بر اساس تقسیم‌بندی جغرافیایی؛ آفریقا ۱۳ عضو، آسیا ۱۱ عضو، آمریکای لاتین و کارائیب ۹ عضو، اروپای شرقی ۴ عضو، اروپای غربی و دیگر کشور‌ها ۸ عضو برای یک دوره چهار ساله انتخاب می‌شوند.
شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد در ۱۴ دسامبر ۲۰۲۲ (۲۳ آذر ۱۴۰۱) با اکثریت آرا، ایران را از کمیسیون مقام زن ملل متحد، با اغراض سیاسی و با هدف به انزوا کشاندن جمهوری اسلامی ایران اخراج کردند.
این اقدام برای نخستین بار در تاریخ کمیسیون سازمان ملل متحد روی داد که با مرگ مهسا امینی آغاز شد.
لغو ایران در کمیسیون حقوق زن، خیمه شب بازی آمریکا را در این کمیسیون نشان داده و جایگاه سازمان ملل را به یک ابزار تنزل داده است.
کمیسیون مقام زن اگرچه در ظاهر در مورد برابری جنسیتی و پیشرفت زنان کار می کند و این در حالی است که در غرب، برابری جنسیتی؛ به معنای بهره کشی از زن بیش از توان جسمی زن و برابر دانستن قدرت بدنی زن با مرد، فراموشی مسئولیت تربیت فرزند و تنها مشغول شدن در کارهای بیرون از خانه است؛ که بدترین ظلم و خیانت در حق زنان است.
در آموزه های دین مبین اسلام برخلاف غرب، در مورد زن، عدالت جنسیتی مطرح است و زن ناظر به خلقت و‌ ویژگی هایی که خداوند برایش قرار داده است، در چارچوب خانواده تعریف می شود و وظیفه اصلی زن، اداره بنیان خانواده، و تعلیم و تربیت فرزندان است و مهمترین نقش را در تزریق آرامش به همسر و فرزندان دارا می باشد. اما این وظیفه، مانعی برای اشتغال و فعالیت اجتماعی زنان نبوده و زن در اسلام، با دو بال علم و تقوا و البته با حفظ خانواده محوری می تواند به بالاترین قله های علم و پیشرفت انسانی دست پیدا کند.
زن در اسلام با عنوان ریحانه خطاب شده که با حفظ جنسیت(زنانگی) و حجاب و عفاف، ارزش، کرامت، عزت و مصونیت پیدا می کند.
آمارهای درخشان از حضور و مشارکت زنان در سطوح مختلف اداری و مدیریتی، آموزش عالی و مشاغل مختلف، دلالت از حمایت عملی جمهوری اسلامی ایران از زنان دارد.
بنابراین با توجه به دیدگاه و اندیشه اسلام درباره زن و بی توجهی کمیسیون مقام زن در عمل به این رهنمودهای عادلانه و انسان ساز، لغو عضویت ایران در کمیسیون مقام زن، هیچ تأثیر خاصی در فعالیت های جمهوری اسلامی ایران نسبت به احقاق حقوق زنان ندارد.
و کمیسیون مقام زن، بی توجه به جنسیت زن، بدترین خیانت و ظلم را به جنس زن روا می دارد.
ادعای حمایت از حقوق زنان ایرانی از طرف کشوری که خود بیشترین سهم از آمار جهانی زنان زندانی را داراست، به عنوان بزرگ‌ترین ناقض حقوق زنان، بسیار مضحک است.
اما زن مسلمان ایرانی، همچنان بدون توجه به این تصمیم مغرضانه، به عنوان زنی مجاهد و مبارز که در عین حال که پویا و نقش آفرین است، هیچ چیزی او را از توجه به نقش اصلی خود، که همسری و مادری است باز نمی دارد. و با الگو گرفتن از سیره ی حضرت فاطمه زهرا (س) در زندگی فردی و اجتماعی و با امر به معروف و نهی از منکر به عنوان یک فریضه الهی، نقشی فعال و اثرگذار در تمدن سازی توحیدی و زمینه سازی برای ظهور خواهد داشت، ان شاالله؛ که والعاقبة للمتقین
اللهم عجل لولیک الفرج