تاریخ انتشار
شنبه ۱۱ بهمن ۱۳۹۹ ساعت ۱۵:۱۸
کد مطلب : ۴۳۰۱۶۶
گفت و گویی با مسئول امور بانوان فرمانداری گچساران؛
دستِ خالیِ مسئول امور بانوان در گچساران / حسینی: ساختمان کانون فرهنگی واجتماعی بانوان تبدیل به مهمانسرای فرمانداری شد / میلههای زیرگذر را ببریم بالا، مشکلی را حل نمیکند
۰
کبنا ؛کرونا پیامدهای اقتصادی زیادی بر معیشت مردم داشته است، و باوجوداینکه طرحهای کمک معیشتی دولت و سایر ارگانها و کمکهای مؤمنانه قدم مثبتی برای کم کردن فشارها بوده، ولی مشکلات عدیدهی مردم هنوز پابرجا است، و پیامدهای اقتصادی این ویروس، متأسفانه جنبههای مختلفی از زندگی روحی و روانی مردم را نشانه رفته است. باوجود برخی از کمکها از طرف خیرین و دولت، «در نیمه سال تحصیلی» بسیاری از دانش آموزان از نداشتن وسایل کمکآموزشی و هزینه اینترنت در رنج هستند، و این مشکلات درصورتیکه از طریق ایجاد «تسهیلات مالی»، یا مشاورههایی برای کاهش آلام خانوادهها و فرزندانشان کمتر نشود، شاهد مشکلات و آسیبهای اجتماعی بیشتری در شهرستان گچساران و همچنین استان کهگیلویه و بویراحمد خواهیم بود. از طرفی اقشار زنان، از جمله قشرهای آسیبپذیری هستند که در حال حاضر، بیشترین مشکلاتشان به مشکلات معیشتی و اقتصادی برمیگردد، که از راههای مختلفی میتوان این مسائل را حل کرد، اما کسی کمر همت برای حل مشکلات را ندارد.
کم اهمیتی مسائل مرتبط به زنان در استان مشهود است، چنانکه می بینیم به «امور بانوان» در فرمانداری ها توجه خاصی نمی شود و متاسفانه از پتانسیل و ظرفیت مسئول این بخش به عنوان نماینده ی «قشر مهمی از جامعه» استفاده ای نمی شود، چنانکه مسئول امور بانوان در فرمانداری گچساران، همزمان در دبیرخانه مشغول به کار است، و قطعا مسئول امور بانوان که باید از طریق رابطین خود، و با طرح و برنامه، پیگیر مسائل زنان باشد، می بینیم که هیچ وقت و نیرویی برای فعالیت باقی نمی ماند، و از طرفی رابطین نیز قطعا به مسائل زنان بی توجهی خواهند کرد.
گفتوگویی با خانم سیده حکیمه حسینی منشادی، فعال اجتماعی و فرهنگی و مسئول امور بانوان فرمانداری شهرستان گچساران در خصوص برنامههای امور بانوان و مشکلات معیشتی مردم و بهخصوص زنان درایام کرونا داشتیم که مشروح آن را در ادامه میخوانید.
*امور بانوان فرمانداری چه برنامهای برای حل مشکلات و آسیبهای اجتماعی زنان دارد؟
با توجه به شیوع بیماری کرونا، وضعیت اقتصادی مردم خیلی بدتر شده، بهطورمعمول درطی هفته زنانی که مشکل معیشتی دارند به امور بانوان مراجعه میکنند ولی این امور بودجهی خاصی جهت کمک به زنان بیبضاعت ندارد. قبلاً از طریق حوزه علمیه و آموزشوپرورش و دیگر نهادهای فرهنگی جلسهها و کلاسهای آموزشی و مشاوره جهت آگاهسازی دختران و زنان شهر برگزار میشد، ولی الآن به خاطر شیوع بیماری کرونا برنامههای حضوریای تعطیل شده است. البته بهصورت مجازی برگزار میشود ولی آموزش چهره به چهره تأثیر بیشتری دارد. آموزش غیرحضوری مدارس هم همانطوری که همه ما در جریان هستیم فشار مضاعفی بر خانوادهها آورده است.
با وضعیت اقتصادی مردم آشنا هستم، روزانه زنانی به فرمانداری مراجعه میکنند که وضعیت معیشتی مناسبی ندارند، زنان قبل از این بیماری از طرق مختلف مثل پرستاری از سالمندان و کودکان و دیگر مشاغل خانگی مثل تهیه محصولات غذایی از جمله سبزی میوهجات خشک و نان و دیگر موارد امرارمعاش میکردند ولی متأسفانه به خاطر این بیماری از این مشاغل از رونق افتاده و بهتبع در وضعیت معیشتی زنانی که از این طریق امرارمعاش میکردند تأثیر منفی گذاشته است .
من از سال 83 تا 85 کارشناس امور بانوان بودم، در سهراهی کانون فرهنگی اجتماعی بانوان را داشتیم، که الآن مهمانسرای فرمانداری شده است، قبلاً اینجا کلاسهای گلدوزی، گلسازی، احکام، قرآن، کلاسهای ورزشی داشتیم که خیلی هم استقبال میشد، با هزینههای مناسب، وبهصورت فصلی نمایشگاههای کوچکی برگزار میکردیم، و هنرهای دستی زنان دراین کانون برای فروش گذاشته میشد واز فروش این محصولات هم درآمدی برای خود مربیان بودوهم به زنانی که مشکل داشتند کمک میکردیم ولی متأسفانه به دلیل نبود مهمانسرا برای فرمانداری ساختمان کانون فرهنگی واجتماعی بانوان تبدیل به مهمانسرای فرمانداری شده است.
*شما بعد از 10 سال بهتازگی دوباره در امور بانوان مشغول به کار شدهاید، به نظر شما باید چکار کنیم وضعیت زنان بهتر از این شود؟
امور بانوان بودجهای ندارد که بتواند مشکلاتی حوزه خودش را مرتفع کند البته دفتر امور بانوان و خانواده فرمانداری نقش نظارتی داره باید از طریق رابطین بانوان دستگاهها مسائل مربوطه پیگیری و مرتفع میشودجا برای کار برای حوزه زنان وسیع است ولی باید دغدغهای جز این نباشد با توجه به اینکه من همزمان هم در قسمت دبیرخانه و هم امور بانوان مشغول هستم، بهتبع نمیتوانم آن آزادی عمل را برای پیگیری مسائل داشته باشم ولی تا جایی که بتوانم تلاش میکنم، گرهای از مشکلات زنان دیارم مرتفع شود.
اکنون دغدغه من و زنان جامعهام که مادر نیز هستند فرزندان دانش اموزشان است که برای حضور در کلاسهای درسی که بهصورت آنلاین و مجازی برگزار میشود نیاز به وسایل هوشمندی مثل تلفن همراه و تبلت دارند که توانایی خرید ندارند بارها برای این موضوع به فرمانداری مراجعه داشتند ولی ما بودجهای برای این مورد نداریم وگاهی تقاضا دارند به نهادهای حمایتی کمیته امداد و بهزیستی آنها را ارجاع دهیم ولی با توجه به این وضعیتی که در پیش رو داریم آنها بهسختی جوابگو مددجویان تحت پوشش خودشان هستند و حتی زنانی که طلاق گرفتهاند و بیسرپرست هستند یا بد سرپرست هستند، هرساله اضافه میشوند و به فرمانداری مراجعه میکنند و میگویند صحبت کنید تا ما تحت پوشش قرار بگیرد خوب نهادهای حمایتی هم معذوریتهایی دارند ونمی توانند آنها را تحت پوشش ببرند و خدماترسانی داشته باشند، بستههای کمک معیشتی با زحمت مسئولان به اینجا میآید، ولی باز پاسخگو اقشار ضعیف جامعه نیست باید توزیع این بستهها با داریت بهتری توزیع شود
*یه مسئله ای که من زیاد دیدم این هست که دولت موقعی که می خواهد مشکلی را حل کند، به تناسب داشتن راه حل با مشکل مردم هیچ فکری نمی کند، نمونه اش همین وام های کرونایی که اقساط سنگین و درصد سود بالایی دارد و باری از دوش مردمی که واقعا فقیر هستند برنمیدارد، در عوض به کسانی می رسد که وضعیت معیشتی مناسبی دارند یا کارمند هستند.
خُب امور بانوان استان با رایزنیهای زیاد تسهیلات محدودی را تأمین میکند ولی گاها این تسهیلات سود بالایی با درصد هیجده درصد دارد که افراد معرفی شده بعضاً اعلام میکنند توانایی پرداخت سود آنها را نداریم متأسفانه شهرستان ما پتانسیل خوبی برای کار کردن دران هست ولی باید با دغدغه و دلسوزی بیشتر جهت رفع مشکلات تلاش کنیم.
در مورد آسیبهای اجتماعی و اتفاقات اخیر، گاهی میشنویم که اظهارنظر میکندد میلههای زیرگذر را ببریم بالا، مشکلی را حل نمیکند، ما بجای اینکه مسئله را حل کنیم میخواهیم صورتمسئله را پاک کنیم مطمئناً فردی که به خواهد به خود آسیب برساند جای دیگری و از روش دیگری استفاده میکند. در ماههای گذشته مواردی داشتیم و ماههای دیگر هم شاید این اتفاق دردناک بیافتد این بحث علاوه نشان میدهد به آستانه تحمل مردم پایین آمده، و این موضوع به کمرنگ شدن اعتقادات مردم برمیگردد. ، بالاخره از طرق مختلف مثل کمکهای دلسوزانه خیرین و از راه تحکیم بنیان اعتقادی یا مشاوره روانشناسی مردم را حمایت کرد.
خبرنگار: سیده زهرا حسینی فر
کم اهمیتی مسائل مرتبط به زنان در استان مشهود است، چنانکه می بینیم به «امور بانوان» در فرمانداری ها توجه خاصی نمی شود و متاسفانه از پتانسیل و ظرفیت مسئول این بخش به عنوان نماینده ی «قشر مهمی از جامعه» استفاده ای نمی شود، چنانکه مسئول امور بانوان در فرمانداری گچساران، همزمان در دبیرخانه مشغول به کار است، و قطعا مسئول امور بانوان که باید از طریق رابطین خود، و با طرح و برنامه، پیگیر مسائل زنان باشد، می بینیم که هیچ وقت و نیرویی برای فعالیت باقی نمی ماند، و از طرفی رابطین نیز قطعا به مسائل زنان بی توجهی خواهند کرد.
گفتوگویی با خانم سیده حکیمه حسینی منشادی، فعال اجتماعی و فرهنگی و مسئول امور بانوان فرمانداری شهرستان گچساران در خصوص برنامههای امور بانوان و مشکلات معیشتی مردم و بهخصوص زنان درایام کرونا داشتیم که مشروح آن را در ادامه میخوانید.
*امور بانوان فرمانداری چه برنامهای برای حل مشکلات و آسیبهای اجتماعی زنان دارد؟
با توجه به شیوع بیماری کرونا، وضعیت اقتصادی مردم خیلی بدتر شده، بهطورمعمول درطی هفته زنانی که مشکل معیشتی دارند به امور بانوان مراجعه میکنند ولی این امور بودجهی خاصی جهت کمک به زنان بیبضاعت ندارد. قبلاً از طریق حوزه علمیه و آموزشوپرورش و دیگر نهادهای فرهنگی جلسهها و کلاسهای آموزشی و مشاوره جهت آگاهسازی دختران و زنان شهر برگزار میشد، ولی الآن به خاطر شیوع بیماری کرونا برنامههای حضوریای تعطیل شده است. البته بهصورت مجازی برگزار میشود ولی آموزش چهره به چهره تأثیر بیشتری دارد. آموزش غیرحضوری مدارس هم همانطوری که همه ما در جریان هستیم فشار مضاعفی بر خانوادهها آورده است.
با وضعیت اقتصادی مردم آشنا هستم، روزانه زنانی به فرمانداری مراجعه میکنند که وضعیت معیشتی مناسبی ندارند، زنان قبل از این بیماری از طرق مختلف مثل پرستاری از سالمندان و کودکان و دیگر مشاغل خانگی مثل تهیه محصولات غذایی از جمله سبزی میوهجات خشک و نان و دیگر موارد امرارمعاش میکردند ولی متأسفانه به خاطر این بیماری از این مشاغل از رونق افتاده و بهتبع در وضعیت معیشتی زنانی که از این طریق امرارمعاش میکردند تأثیر منفی گذاشته است .
من از سال 83 تا 85 کارشناس امور بانوان بودم، در سهراهی کانون فرهنگی اجتماعی بانوان را داشتیم، که الآن مهمانسرای فرمانداری شده است، قبلاً اینجا کلاسهای گلدوزی، گلسازی، احکام، قرآن، کلاسهای ورزشی داشتیم که خیلی هم استقبال میشد، با هزینههای مناسب، وبهصورت فصلی نمایشگاههای کوچکی برگزار میکردیم، و هنرهای دستی زنان دراین کانون برای فروش گذاشته میشد واز فروش این محصولات هم درآمدی برای خود مربیان بودوهم به زنانی که مشکل داشتند کمک میکردیم ولی متأسفانه به دلیل نبود مهمانسرا برای فرمانداری ساختمان کانون فرهنگی واجتماعی بانوان تبدیل به مهمانسرای فرمانداری شده است.
*شما بعد از 10 سال بهتازگی دوباره در امور بانوان مشغول به کار شدهاید، به نظر شما باید چکار کنیم وضعیت زنان بهتر از این شود؟
امور بانوان بودجهای ندارد که بتواند مشکلاتی حوزه خودش را مرتفع کند البته دفتر امور بانوان و خانواده فرمانداری نقش نظارتی داره باید از طریق رابطین بانوان دستگاهها مسائل مربوطه پیگیری و مرتفع میشودجا برای کار برای حوزه زنان وسیع است ولی باید دغدغهای جز این نباشد با توجه به اینکه من همزمان هم در قسمت دبیرخانه و هم امور بانوان مشغول هستم، بهتبع نمیتوانم آن آزادی عمل را برای پیگیری مسائل داشته باشم ولی تا جایی که بتوانم تلاش میکنم، گرهای از مشکلات زنان دیارم مرتفع شود.
اکنون دغدغه من و زنان جامعهام که مادر نیز هستند فرزندان دانش اموزشان است که برای حضور در کلاسهای درسی که بهصورت آنلاین و مجازی برگزار میشود نیاز به وسایل هوشمندی مثل تلفن همراه و تبلت دارند که توانایی خرید ندارند بارها برای این موضوع به فرمانداری مراجعه داشتند ولی ما بودجهای برای این مورد نداریم وگاهی تقاضا دارند به نهادهای حمایتی کمیته امداد و بهزیستی آنها را ارجاع دهیم ولی با توجه به این وضعیتی که در پیش رو داریم آنها بهسختی جوابگو مددجویان تحت پوشش خودشان هستند و حتی زنانی که طلاق گرفتهاند و بیسرپرست هستند یا بد سرپرست هستند، هرساله اضافه میشوند و به فرمانداری مراجعه میکنند و میگویند صحبت کنید تا ما تحت پوشش قرار بگیرد خوب نهادهای حمایتی هم معذوریتهایی دارند ونمی توانند آنها را تحت پوشش ببرند و خدماترسانی داشته باشند، بستههای کمک معیشتی با زحمت مسئولان به اینجا میآید، ولی باز پاسخگو اقشار ضعیف جامعه نیست باید توزیع این بستهها با داریت بهتری توزیع شود
*یه مسئله ای که من زیاد دیدم این هست که دولت موقعی که می خواهد مشکلی را حل کند، به تناسب داشتن راه حل با مشکل مردم هیچ فکری نمی کند، نمونه اش همین وام های کرونایی که اقساط سنگین و درصد سود بالایی دارد و باری از دوش مردمی که واقعا فقیر هستند برنمیدارد، در عوض به کسانی می رسد که وضعیت معیشتی مناسبی دارند یا کارمند هستند.
خُب امور بانوان استان با رایزنیهای زیاد تسهیلات محدودی را تأمین میکند ولی گاها این تسهیلات سود بالایی با درصد هیجده درصد دارد که افراد معرفی شده بعضاً اعلام میکنند توانایی پرداخت سود آنها را نداریم متأسفانه شهرستان ما پتانسیل خوبی برای کار کردن دران هست ولی باید با دغدغه و دلسوزی بیشتر جهت رفع مشکلات تلاش کنیم.
در مورد آسیبهای اجتماعی و اتفاقات اخیر، گاهی میشنویم که اظهارنظر میکندد میلههای زیرگذر را ببریم بالا، مشکلی را حل نمیکند، ما بجای اینکه مسئله را حل کنیم میخواهیم صورتمسئله را پاک کنیم مطمئناً فردی که به خواهد به خود آسیب برساند جای دیگری و از روش دیگری استفاده میکند. در ماههای گذشته مواردی داشتیم و ماههای دیگر هم شاید این اتفاق دردناک بیافتد این بحث علاوه نشان میدهد به آستانه تحمل مردم پایین آمده، و این موضوع به کمرنگ شدن اعتقادات مردم برمیگردد. ، بالاخره از طرق مختلف مثل کمکهای دلسوزانه خیرین و از راه تحکیم بنیان اعتقادی یا مشاوره روانشناسی مردم را حمایت کرد.
خبرنگار: سیده زهرا حسینی فر