«بنام» می‌رود یا می‌ماند؟

قرار است طی یک سری مقالات تفصیلی و تحلیلی به بررسی عملکرد مدیران کل استان بپردازیم و شرایط آنها با توجه به نوع نگاه استاندار و سیاست‌های وی را بررسی کنیم. در مقالات سعی خواهد شد از ارزش گذاری و داوری جانبدارانه پرهیز شود و بیشتر تحلیل مستقلی ارایه گردد.
ضمناً گفتنی است هیچ اولویتی برای نوبت بندی مدیران در این مجموعه مقالات وجود نخواهد داشت.
در اولین بخش به بررسی عملکرد «سهراب بنام» می‌پردازیم مدیرکل شرکت شهرک‌های صنعتی استان. وی در همان ابتدای دولت قبلی با حمایت شخص موسی خادمی که از قدیم و در دوارن جهاد سازندگی با هم همکار بودن به مدیرعاملی این سازمان منصوب شد. «بنام» قبلاً و در دوران صدارت محمد علی افشانی در سازمان نوسازی مدارس کشور مدیرکل نوسازی مدارس استان مرکزی بود. حضور او البته همراه با یک دوران افت و تعطیلی در صنعت کشور اتفاق افتاد ولی با این وجود در دوران «بنام» تلاش شد آمارهای زیادی به بیرون داده شود، آمارهایی که البته فقط بر روی کاغذ بودند و هیچ اتفاق جدیدی در شهرک‌های صنعتی استان رخ نداد و کاربری بیشتر شهرک‌های صنعتی استان محل مناسبی برای چراه دام‌های بود.
 شرایط بد اقتصادی می‌تواند یک توجیه غیر منطقی برای مدیران باشد چرا که اگر قرار است انفعال دستگاه مدام به پای عوامل بیرونی نوشته شود و هیچ اتفاقی در درون سازمان نیفتد و خلاقیتی وجود نداشته باشد پس اساساً حضور مدیرعامل برای چیست یعنی همین تقسیم اضافه کار و رفاهی کارمندان باشد و تمام.
 آیا در چنین مجموعه‌ای ضرورت برنامه ریزی برای جذب سرمایه گذار نباید وجود داشته باشد آیا آقای بنام در دوران مدیریتشان موفق به انجام چنین مهمی شدند. صنعت این استان در ابتدای راه است و بسیاری از اقلام مصرفی روزانه مردم نیز از بیرون از استان وارد می‌شود در حالی که باید مدیریت حوزه صنعت استان کهگیلویه و بویراحمد و مدیرعامل شهرک‌های صنعتی استان به عنوان بخش مهمی از این مدیریت از حالت بخشنامه‌ای خارج شوند و با ارایه مشوق و تضمین‌های مناسب و زمینه سازی برای سرمایه گذاران داخل وبیرون از استان و حتی خارجی به این بخش نفس تازه‌ای می‌بخشید ولی امروز بعد از 5 سال از مدیریت بنام بر این مجموعه هیچ نشانه‌ای نه تنها از پیشرفت رو به جلو به نسبت سال 92 دیده نمی‌شود که گویی درب ورودی تمام شهرک‌های صنعتی استان یا بسته است و یا نیمه بسته.
طبیعی است زمین یک عنصر بسیار مهم در حوزه شهرک‌های صنعتی است وبدون اینکه زمین خریداری شود هیچ شانسی برای رشد در این بخش وجود ندارد و تاکنون امار رسمی و سند متقنی از اینکه حتی یک متر زمین به شهرک‌های صنعتی استان اضافه شده باشد وجود ندارد.
حال باید منتظر ماند و دید تدبیر آقای استاندار در این بخش چیست او که مدام بر توسعه اقتصادی و برنامه ریزی برای صادرات از استان تاکید دارد چگونه به رتق و فتق این حوزه خواهد پرداخت آیا راه حل را در رفتن بنام خواهد دید و یا خود نیز به این رکود اخت خواهد گرفت و فعلاً این سازمان را در لیست سازمان‌های مهم مورد بررسی برای خود قرار نخواهد داد.