اداره‌کل میراث کهگیلویه و بویراحمد پایگاه بافت بلادشاپور را برای اعتباراتش می‌خواهد نه خود بافت/ در سال 97 یک ریال اعتبار به بافت اختصاص داده نشده است

کبنا ؛بافت تاریخی دهدشت بدون شک یکی از مواریث ماندگار تاریخ و تمدن ایرانی است که در مهجوریت تمام در حال از دست رفتن بقایای مانده آن هستیم. مسئولین استانی و شهرستانی کمترین توجه را به این بافت داشته‌اند و در حالی که کارشناسان معتقدند همین اثر به تنهایی کافی است که موجبات رشد و توسعه فرهنگی و اقتصادی شهرستان و استان را مهیا کند ولی به نظر می‌رسد هیچ اراده‌ای برای مدیریت آن وجود ندارد.
به همین مناسبت با «علیزاده» مدیر قبلی این بافت مصاحبه‌ای ترتیب دادیم تا از وضعیت این بافت مطلع شویم و ببینیم چه راهی برای حفظ این اثر بزرگ تاریخی وجود دارد.
 
جناب آقای علیزاده قبل از هر چیز اگر ممکن است کمی در مورد بافت تاریخی دهدشت  توضیح  دهید و اینکه این بافت تاریخی از چه سالی مورد توجه قرار گرفت و سازو کار این بافت به چه شکلی است بویژه بودجه آن چگونه تعریف می‌شود؟
  شهرتاریخی دهدشت در سال ۱۳۶۴ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت تاریخی رسید. در سال ۱۳۶۷ زمانی که اینجانب مشغول خدمت در میراث فرهنگی استان فارس بودم از سازمان میراث فرهنگی کشور به من مأموریت داده شد که میراث فرهنگی استان کهگیلویه و بویراحمد را تأسیس و راه اندازی نمایم. لذا با مسافرتی که جهت بررسی بافت تاریخی دهدشت به این شهر داشتم مشاهده گردید بافت به شکل وحشتناکی توسط مردم برای استفاده از مصالح ساختمانیان تخریب و از طرف دیگر با احداث خیابان و کوچه توسط شهرداری، شدت تخریب در حال بیشتر و بیشتر شدن است. به همین خاطر طی تلگرافی به جناب آقای مهندس شیراز معاونت  اجرایی وقت سازمان میراث فرهنگی کشور و با تشریح وضعیت بحرانی بافت تاریخی دهدشت از ایشان خواستم اداره کل میراث فرهنگی استان بجای یاسوج در دهدشت راه اندازی گردد. لذا با این پیشنهاد موافقت و از ۱۵ دی ماه ۱۳۶۷ میراث فرهنگی استان در دهدشت مستقر گردید و تا سال ۱۳۷۵ اداره کل میراث فرهنگی در دهدشت مستقر بود و از نیمه سال ۱۳۷۵ با تغییر مدیریت، اداره کل به یاسوج انتقال یافت.
اهمیتی که شهر تاریخی دهدشت برای مسئولین کشوری میراث فرهنگی داشت موجب شد که این اثر ارزشمند تاریخی در سال ۱۳۸۲ به عنوان یکی از پروژه‌ای ملی تبدیل و به عنوان یک پایگاه در سطح کشور مطرح گردد. لذا در اواخر نیمه اول سال ۱۳۸۲ با حضور جناب اقای مهندس بهشتی رییس وقت سازمان میراث فرهنگی کشور به دهدشت اینجانب مأمور  به تأسیس پایگاه میراث فرهنگی شهرتاریخی دهدشت گردیدم. از ان تاریخ دهدشت به عنوان یک پایگاه ملی درسطح کشور مطرح و منابع مالی آن نیز از طریق پروژه‌های ملی تأمین می‌گردید. در سال ۱۳۸۴ به خاطر ادامه تحصیل اینجانب، مدیریت پایگاه ملی شهرتاریخی دهدشت به آقای مهندس پرویزیان سپرده شد ایشان تا سال ۱۳۸۶ دردهدشت بودن و به دلایلی آقای مهندس پرویزیان پایگاه را ترک و این پایگاه تا اردیبهشت ۱۳۹۶ تعطیل بود تا اینکه مجدداً به من مأموریت داده شده دوباره پایگاه میراث فرهنگی شهر تاریخی دهدشت را  راه اندازی و فعال نمایم.
  کل اعتبار پایگاه ملی میراث فرهنگی شهرتاریخی دهدشت در سال مالی ۱۳۹۵ مبلغ دویست و هشتاد میلیون تومان بود. از این مبلغ فقط ۱۹۵ میلیون تومان از طرف اداره کل میراث فرهنگی استان به پایگاه دهدشت داده شد. کل اعتبارات سال مالی ۱۳۹۶ پایگاه شهرتاریخی دهدشت مبلغ ۲۷۰ میلیون تومان بود که صرفاً مبلغ ۷۰ میلیون تومان از این اعتبار به پایگاه میراث فرهنگی شهر تاریخی دهدشت داده شد و مابقی که ۲۰۰ میایون تومان بود توسط اداره کل میراث فرهنگی استان صرف هزینه‌های اداره کل شد و همین باعث و اعتراضات اینجانب به رفتار اداره کل در قبال بودجه ملی پایگاه و آعاز درگیری‌ها و نامه نگاریهای متعدد اینجانب با مدیر کل و مجموعه میراث استان گردید
 همین مقدار بودجه و پولی  که داده می‌شود خرج چه کارها و برنامه‌های می‌شود؟
 بخاطر رفتار نامناسب اداره کل میراث استان با اعتبارات پایگاه ملی شهر تاریخی دهدشت و در اعتراض به این رفتار، طی سال مالی ۱۳۹۷ (تا این تاریخ که ۱۹ خرداد ۹۸) یک ریال اعتبار از طریق اداره کل امور پایگاههای میراث فرهنگی کشور به پایگاه دهدشت تخصیص نداده‌اند. طی صحبتی که در حضور مدیرکل میراث استان و معاون میراث استان در دفترپایگاه دهدشت داشتم از ایشون سؤال کردم چرا امسال اعتبار به ما ندادید در پاسخ گفت وقتی پول عمرانی را که با چه مشکلاتی بدست می اوریم اداره کل با آن میز و صندلی می‌خرد به همین خاطر اعتبار ندادیم.
 دلیل جابجایی شما چه بود آیا همین صحبت‌ها در جابجایی شما نقش داشت؟
  البته این سؤال را باید از آقای مدیرکل پرسید! منتها قبل از آن یک توضیح را بدهم و آن اینکه من و یا مدیر جدید از بابت مسئولیت پایگاه یک ریال مزایا از نظر مالی و حقوقی نداریم. این مسئولیت  تنها پستی است که فاقد مزایاست. به نظر خودم علت جابجایی اینجانب اعتراضات شدید نسبت به هزینه کرد اعتبارات پایگاه و همچنین مرمتهای غلط و غیر اصولی بناهای تاریخی و سپردن مرمت بناهای تاریخی به افراد غیر متخصص بوده است. به گمان من تعمیرات بناهای تاریخی در استان توسط افراد غیر متخصص، نه تنها تعمیر محسوب نمی‌شوند بلکه تخریب است.
مجموعه میراث استان کهگیلویه و بویراحمد وظیفه و مأموریت اصلی‌اش حفظ و دفاع از منافع میراث فرهنگی است. که متاسفانه این روند در میراث استان مشاهده نمی‌شود. چرا با وجود تعداد زیادی کارشناس مرمت آثار و ابنیه تاریخی در استان که افراد علاقمند و دلسوزی هستند و تخصص لازم را هم دارند، به افرادی سپرده می‌شود که فاقد صلاحیت لازم می‌باشند؟ چرا وقتی به اداره کل نامه زده می‌شود که مرمت خانه پورکپور واقع در شهرتاریخی دهدشت توسط فلان شخص غلط است، مجدداً کار تعمیرات حمام کهیار واقع در شهرتاریخی دهدشت را به ایشون واگذار می‌کنند که به شکل بسیار زننده‌ای مرمت و بهتر بگویم تخریب کرده است. طی چند نامه مراتب اعتراض خود را نسبت به مرمت‌های غیر اصلی و فنی به اداره کل ارسال نمودم و پاسخی نشنیدم. وقتی اقای باقری مدیرکل استان امدند دهدشت به ایشان گفتم برویم مرمت حمام دهدشت را ببینید. به ایشان گفتم این تعمیرات درست نیست اینها تخریب هست در جواب من می‌گوید پیمانکار می‌گوید کارم درست است. خوب وقتی مدیرکل نظر پیمانکار برایش مهمتر از نظر مدیر مسئول پایگاه باشد تکلیف مشخص است. وضع مرمتهای غیر اصولی در سطح کل استان بشدت رواج دارد و قابل قبول نیست. خوب تفاوت دیدگاه و عدم درک درستی از مرمت آثار تاریخی توسط اداره کل، نتیجه‌ای جز جابجایی ندارد. با توجه به تجربه دوساله‌ای که در پایگاه داشته‌ام به این نتیجه رسیدم که اداره کل پایگاه را برای اعتباراتش می‌خواهد نه چیز دیگر.
 گفته می‌شود  تا کنون آقای باقری مدیرکل به صورت کامل از بافت بازدید نداشته است؟
 طی دوسالی که من در پایگاه حضور داشتم آقای باقری دو سه بار آمدن دهدشت و فقط کاروانسرا را دیدند. شهر تاریخی دهدشت فقط کاروانسرا نیست. ایشان طی این دوسال یکبار مرکز و جنوب و شرق بافت را ندیده‌اند. طی اوایل اردیبهشت ۹۸ که به همراه مدیرکل امور پایگاههای کشور جهت تودیع و معارفه آمده بودند دهدشت، وقتی مدیرکل امور پایگاههای کشور از سطح بافت دیدن می‌کردند، ایشان را همراهی نکردند. شهر تاریخی دهدشت دارای عرصه و چهار حریم است که عرصه و حریم چهارگانه برای خودشان تعاریف و ضوابط خاص دارند. وقتی در عرصه بافت اوقاف شهرستان اقدام به ساخت و ساز می‌نماید و پایگاه بمنظور حفظ ضوابط عرصه بافت مانع کار اوقاف می‌شود، مدیر کل ما بجای حمایت از پایگاه از پایگاه می‌خواهد که مانع کار اوقاف نشویم. وقتی مدیر کل بافت را نشناسد، طبیعی است که برای عرصه و حریمان هم شناختی ندارد و نمی‌تواند از منافع سازمان میراث فرهنگی دفاع نماید. مگر اداره کل میراث وظیفه‌ای جز حمایت از منافع سازمان متبوعش دارد؟
موضوع نصب منبع آب مربوط به آب شهر چیست و یا موضوعات مربوط به جهانی شدن این میراث به کجا کشیده شد؟
 در سال ۱۳۹۶ جمعی از کارشناسان امور آب استان امدند پایگاه و عنوان نمودند می‌خواهیم منبع آب جدیدی در خط الراس بلندی‌های جنوبی بافت احداث کنیم. به اتفاق نقطه‌ای را خارج از حریم درجه چهار مکانیابی نمودیم. اما هنگام اجرا چندین متر وارد حریم درجه چهار شدند که یگان حفاظت بافت کار آنها را تعطیل نمود. جناب آقای پوزش فرماندار وقت تماس گرفت و خواستار کمک گردید ولی با توجه به اینکه به حریم درجه چهار تجاوز شده بود گفتم کاری از دست ما ساخته نیست چرا که اینجا تعیین حریم شده و ضوابط خاص خود را دارد. نهایتاً با حضور فرماندار و اعضای شورای تأمین شهرستان و مدیر کل میراث و رئیس میراث شهرستان، با عقب نشینی امور آب از محل اولیه و پذیرش نظر میراث، موضوع حل شد. بنابراین منبع جدید خارج از حریم شهر تاریخی دهدشت می‌باشد.
اما در خصوص منبع قدیمی شهر، با توجه به اینکه منبع قدیمی آب شهر، دچار خدشه به منظر تاریخی شهر می‌باشد بنابراین، اگر خواهان ثبت شهرتاریخی دهدشت در فهرست میراث جهانی باشیم، باید منبع قدیمی آب و خیلی از ساخت و سازهای پیرامون بافت قدیم شهر حذف گردند.
 اگر صحبت و حرف خاصی مانده است که نیاز است اشاره شود بفرمایید؟
 از شما سپاسگزارم امیدوارم میراثهای فرهنگی و تاریخی ما که در حقیقت شناسنامه و هویت ماست به نحو شایسته‌ای حفظ و نگهداری شوند.