تاریخ انتشار
چهارشنبه ۲۰ شهريور ۱۳۹۸ ساعت ۱۰:۵۶
کد مطلب : ۴۱۲۶۳۳
پاسخی به مخالفان سخن «حجت الاسلام پناهیان»؛
آقای نماینده، در پاکت شما چقدر بود؟
۶
کبنا ؛یادداشتی از سید علی عباس محدث؛ اخیراً یکی از نمایندگان استان تهران که از تئورسین های پر ادعای دولت به اصطلاح، اصلاحات و اعتدال میباشد و در بی تدبیرهای مجلس و دولت نقش برجستهای داشته است، به حضرت حجت الاسلام پناهیان پاسخی داده که هرکه نداند فکر میکند ایشان چه خدمات ارزندهای را به ملت ارزانی داشته که اینگونه متعهدانه بر منتقدش میشورد!
عالیجناب؛
سر از مغازن و منابع در دستتان بردارید و به ملتی نگاه کنید که به اسم اصلاح طلب، ویرانهای برایشان درست کردهاید. به بازار بروید و سخنان خشمگینانهی فروشنده و خریداران را بشنوید. به نانواییهای بروید و سخنان توهین آمیز مردم را گوش کنید. به بیمارستانها بروید و تندخوییهای مردم را پای صندوقهای تسویه حساب بیماران ببینید. به میوه فروشیهای خلوت شده بروید و اگر گاهی فقیری از آنجا گذر کرد، به مقدار میوه و نوع میوهای که قدرت خریدش را دارد نگاه کنید و جوابش را بشنوید. به نوشت افزاریها بروید و بشنوید که خانوادهها هنگام خرید یک مداد و یک پاک کن و قیمتی که ندارند پرداخت کنند، چه توهینها که نمیکنند. اینکه میفرمایی مجلس اولویتهای مهمتری نسبت به «دوفوریتی شدن شفافیت آراء نمایندگان» دارند، کی اجرا میشود؟ مگه در 8 سال نمایندگی جنابتان و دولت کاسبان، اجناس متعدده را از 3 تا 150 درصد گران نکردهاید؟ مگر خودرو را چند برابر نکردهاید؟ مگر سبد خرید مردم را به حداقل نرساندهاید؟ مگر اشتغال را افتضاء نکردهاید؟ مگر بازار اختلاس و «بردار و در رو» را شبه قانونی نکردهاید؟ به کدام امر پاسخگو بودهاید؟
در مثلاً نقدتان به حاج آقای پناهیان گفتهاید که «...چه پاکتی دریافت کردهاید و ....»، در تاریخ 8 فروردین 1397 در شهرستان بهمئی گفتید که قرار بود در جلسه استیضاء آقای آخوندی علیه ایشان و به مناسبت دفاع از جانباختگان هم استانیتان، صحبت کنید اما شب قبلش متوجه شدید تا فراکسیون رقیب هم نظر بر استیضاء آخوندی دارد و چون شما به فراکسیون امید پایبند بودید، سکوت کردید و انگار نه انگار که انسانهایی بر اثر بی تدبیری و سوء مدیریت دوستانتان از بین رفتهاند. میشه بفرمائید شما آن شب چه پاکتی دریافت کرده بودید؟ میشه بفرمائید برای درآوردن لباس روحانیت چه پاکتی دریافت کردید؟ میشه بفرمائید برای سوت زنی در مجلس اصلاح طلبان چه پاکتهایی میگیرید؟ میفرمائید که برای این همه بدبختی که با بیسوادی و جهالت بر سر این مردم آروده اید، چه پاکتهایی گرفتهاید؟ می فرمائید که در بذل و بخشش بنگاههای خصوصی و شرکتهای نیمه دولتی وابسته به دولت، چه پاکتهایی گرفتهاید؟ میفرمائی که برای معرفی و حمایت از استاندارانی که در روز مصیبت خارج از کشور هستند و در روز خدمت بر تختخوابهای بنفش به عیاشی مشغولند، چه پاکتهایی گرفتهاید؟ میفرمائی چه پاکتی گرفتید که در این 8 سال برای دردمندی با مردم حتی یک بار هم رگ گردنتان سفت نشود؟
فرمودهاید که آقای پناهیان کمتر منبر بروند و بیشتر کتاب بخوانند تا یاد بگیرند در مجلس کشورشان چه میگذرد. چه کتابهای بخوانیم تا در آنها نوشته باشد، تو بخوری و ما با زبانمان لبهایمان را تر کنیم؟ کدام کتابها در مورد بی کفایتی عدهای بیهوده گو نوشتهاند که ملت را در 20 دقیقه برای 6 سال معطل برجامی کنید که به غیر خیانت هیچ نتیجه در بر نداشت؟ در کدام کتابها نوشته است که وقتی فراکسیون امید به ماست و مالی مشکلات مشغولند، وعاظ سخن نگویند و دانایان نقد نکنند تا امثال تو در شستا و هلدینگها و پتروشیمیها و غیرو ذالک، سیرابیتان ترش نکند؟ این «وااسفاها» را کی بر مردم تحمیل کرده است؟ نمیگویم که مخالفین این نظام در آن بی نقش هستند اما مگر نه این است که آنها هم «دَم کدخدای مال را دیدهاند و به غارت پرداختهاند». چطور در این سالها، یک نفر از اصلاح طلبان و اعتدالیون تحریم نشد؟ چطور در این سالها یک نفر از اصلاح طلبانِ در قدرت، مورد خشم و عتاب خارج نشین ها نبودهاند؟ چطور یک نفر از اصلاح طلبان و اعتدالیون همچون مردم عادی در رنج و مشقت قرار نگرفتهاند؟ چطور هر کجا که بوی فساد و تفرقه افکنی و تضاد و چپاولگری است، تا دست دوستانتان تا آرنج در آنها دخیل است؟
گفتهاید که اگر طرح شفایت آراء رأی بیاورد، اولاً به دنبال دامنه پاسخگویی و مصونیت هستید و دوماً احتمال دارد امثال آقای پناهیان مردم را علیه نمایندگان بشوراند. مگر برای پاسخگویی به ملتی که امثال شما را وکیل خود کردهاند، حد و مرز میخواهید؟ تو رفتی در مجلس که هم شفاف باشی و هم به موکلین خود پاسخگو باشید؟ با این افتضاحی که دولت و مجلستان در حوزهی اقتصاد و سیاست بوجود آوردهاند به لطف، همون مصونیت و دامنهای که خود حدود و ثغورش را تعیین کردهاید، پاسخگو نیستید. شما که قرار است به میلِ فراکسیونهاتون سر بجنانید، چرا وقت ملت را به بطالت میگذرانید؟ چرا از جایگاه مقدس وکالت با دولت ناکارآمد خاله بازی میکنید؟ در همین مدت اندکی که آیت الله رئیسی به منصب ریاست قوه قضائیه رسیدهاند، چقدر از دولتمردانتان به دام افتادهاند، چرا از دامنه و مصونیت خود برای پاسخ گرفتن از دولت استفاده نمیکنید؟ چرا در قضیه وزیر ارشاد قبلی، دولت را مؤاخذه نکردید؟ چرا وقت دولت مجلس را هزینه شهردار عیاش اصلاحات میکنید ولی برای پاسخگویی به انتقادات صریح و به حق علمای مملکت، دامنهتان را پهنتر و مصونیتتان را عمیقتان میخواهید؟
دولت که به سر انگشت مبارکتان میچرخد، مجلس که من کلهم اجمعین در اختیارتان است، تقسیم و سهمیه بندی بودجه و درآمد دولت را هم به هر نحوی که میلتان باشد، انجام میدهید. کنترل بازار و بالا و پایین کردن ارز هم در صرافیهای دوستانتان صورت میگیرد. هرچه از سرمایه ملی در اختیارتان بود هزینه کردید تا به هر شکل ممکن برجام به نتیجه برسد ولی نرسید، باز هم طلبکار مردم هستید؟ آب و باد و خاک و کوه و جنگل و شهر و نفت و همه را میفروشید، باز هم از شما نپرسند که حق مردم را ادا کنید؟ در آخر شما را به دقت در این کلام امام علی (ع) که در عهدنامه شماره «53» به مالک اشتر نسبت به کارگزاران خائن چنین دستور میدهند، توصیه میکنم. یقین بدانید که نه علی (ع) به کسی پاکت میداد و نه مالک پاکت میگرفت: «...اگر یکی از آنان دست به خیانت زد و گزارش بازرسان تو هم آن خیانت را تأیید کردند، به همین مقدار گواهی قناعت کرده، او را با تازیانه کیفر کن، و آنچه را که از اموال در اختیار دارد از او باز پس گیر، سپس او را خوار دار و خیانت کار بشمار و قلاده بدنامی به گردنش بیفکن».
عالیجناب؛
سر از مغازن و منابع در دستتان بردارید و به ملتی نگاه کنید که به اسم اصلاح طلب، ویرانهای برایشان درست کردهاید. به بازار بروید و سخنان خشمگینانهی فروشنده و خریداران را بشنوید. به نانواییهای بروید و سخنان توهین آمیز مردم را گوش کنید. به بیمارستانها بروید و تندخوییهای مردم را پای صندوقهای تسویه حساب بیماران ببینید. به میوه فروشیهای خلوت شده بروید و اگر گاهی فقیری از آنجا گذر کرد، به مقدار میوه و نوع میوهای که قدرت خریدش را دارد نگاه کنید و جوابش را بشنوید. به نوشت افزاریها بروید و بشنوید که خانوادهها هنگام خرید یک مداد و یک پاک کن و قیمتی که ندارند پرداخت کنند، چه توهینها که نمیکنند. اینکه میفرمایی مجلس اولویتهای مهمتری نسبت به «دوفوریتی شدن شفافیت آراء نمایندگان» دارند، کی اجرا میشود؟ مگه در 8 سال نمایندگی جنابتان و دولت کاسبان، اجناس متعدده را از 3 تا 150 درصد گران نکردهاید؟ مگر خودرو را چند برابر نکردهاید؟ مگر سبد خرید مردم را به حداقل نرساندهاید؟ مگر اشتغال را افتضاء نکردهاید؟ مگر بازار اختلاس و «بردار و در رو» را شبه قانونی نکردهاید؟ به کدام امر پاسخگو بودهاید؟
در مثلاً نقدتان به حاج آقای پناهیان گفتهاید که «...چه پاکتی دریافت کردهاید و ....»، در تاریخ 8 فروردین 1397 در شهرستان بهمئی گفتید که قرار بود در جلسه استیضاء آقای آخوندی علیه ایشان و به مناسبت دفاع از جانباختگان هم استانیتان، صحبت کنید اما شب قبلش متوجه شدید تا فراکسیون رقیب هم نظر بر استیضاء آخوندی دارد و چون شما به فراکسیون امید پایبند بودید، سکوت کردید و انگار نه انگار که انسانهایی بر اثر بی تدبیری و سوء مدیریت دوستانتان از بین رفتهاند. میشه بفرمائید شما آن شب چه پاکتی دریافت کرده بودید؟ میشه بفرمائید برای درآوردن لباس روحانیت چه پاکتی دریافت کردید؟ میشه بفرمائید برای سوت زنی در مجلس اصلاح طلبان چه پاکتهایی میگیرید؟ میفرمائید که برای این همه بدبختی که با بیسوادی و جهالت بر سر این مردم آروده اید، چه پاکتهایی گرفتهاید؟ می فرمائید که در بذل و بخشش بنگاههای خصوصی و شرکتهای نیمه دولتی وابسته به دولت، چه پاکتهایی گرفتهاید؟ میفرمائی که برای معرفی و حمایت از استاندارانی که در روز مصیبت خارج از کشور هستند و در روز خدمت بر تختخوابهای بنفش به عیاشی مشغولند، چه پاکتهایی گرفتهاید؟ میفرمائی چه پاکتی گرفتید که در این 8 سال برای دردمندی با مردم حتی یک بار هم رگ گردنتان سفت نشود؟
فرمودهاید که آقای پناهیان کمتر منبر بروند و بیشتر کتاب بخوانند تا یاد بگیرند در مجلس کشورشان چه میگذرد. چه کتابهای بخوانیم تا در آنها نوشته باشد، تو بخوری و ما با زبانمان لبهایمان را تر کنیم؟ کدام کتابها در مورد بی کفایتی عدهای بیهوده گو نوشتهاند که ملت را در 20 دقیقه برای 6 سال معطل برجامی کنید که به غیر خیانت هیچ نتیجه در بر نداشت؟ در کدام کتابها نوشته است که وقتی فراکسیون امید به ماست و مالی مشکلات مشغولند، وعاظ سخن نگویند و دانایان نقد نکنند تا امثال تو در شستا و هلدینگها و پتروشیمیها و غیرو ذالک، سیرابیتان ترش نکند؟ این «وااسفاها» را کی بر مردم تحمیل کرده است؟ نمیگویم که مخالفین این نظام در آن بی نقش هستند اما مگر نه این است که آنها هم «دَم کدخدای مال را دیدهاند و به غارت پرداختهاند». چطور در این سالها، یک نفر از اصلاح طلبان و اعتدالیون تحریم نشد؟ چطور در این سالها یک نفر از اصلاح طلبانِ در قدرت، مورد خشم و عتاب خارج نشین ها نبودهاند؟ چطور یک نفر از اصلاح طلبان و اعتدالیون همچون مردم عادی در رنج و مشقت قرار نگرفتهاند؟ چطور هر کجا که بوی فساد و تفرقه افکنی و تضاد و چپاولگری است، تا دست دوستانتان تا آرنج در آنها دخیل است؟
گفتهاید که اگر طرح شفایت آراء رأی بیاورد، اولاً به دنبال دامنه پاسخگویی و مصونیت هستید و دوماً احتمال دارد امثال آقای پناهیان مردم را علیه نمایندگان بشوراند. مگر برای پاسخگویی به ملتی که امثال شما را وکیل خود کردهاند، حد و مرز میخواهید؟ تو رفتی در مجلس که هم شفاف باشی و هم به موکلین خود پاسخگو باشید؟ با این افتضاحی که دولت و مجلستان در حوزهی اقتصاد و سیاست بوجود آوردهاند به لطف، همون مصونیت و دامنهای که خود حدود و ثغورش را تعیین کردهاید، پاسخگو نیستید. شما که قرار است به میلِ فراکسیونهاتون سر بجنانید، چرا وقت ملت را به بطالت میگذرانید؟ چرا از جایگاه مقدس وکالت با دولت ناکارآمد خاله بازی میکنید؟ در همین مدت اندکی که آیت الله رئیسی به منصب ریاست قوه قضائیه رسیدهاند، چقدر از دولتمردانتان به دام افتادهاند، چرا از دامنه و مصونیت خود برای پاسخ گرفتن از دولت استفاده نمیکنید؟ چرا در قضیه وزیر ارشاد قبلی، دولت را مؤاخذه نکردید؟ چرا وقت دولت مجلس را هزینه شهردار عیاش اصلاحات میکنید ولی برای پاسخگویی به انتقادات صریح و به حق علمای مملکت، دامنهتان را پهنتر و مصونیتتان را عمیقتان میخواهید؟
دولت که به سر انگشت مبارکتان میچرخد، مجلس که من کلهم اجمعین در اختیارتان است، تقسیم و سهمیه بندی بودجه و درآمد دولت را هم به هر نحوی که میلتان باشد، انجام میدهید. کنترل بازار و بالا و پایین کردن ارز هم در صرافیهای دوستانتان صورت میگیرد. هرچه از سرمایه ملی در اختیارتان بود هزینه کردید تا به هر شکل ممکن برجام به نتیجه برسد ولی نرسید، باز هم طلبکار مردم هستید؟ آب و باد و خاک و کوه و جنگل و شهر و نفت و همه را میفروشید، باز هم از شما نپرسند که حق مردم را ادا کنید؟ در آخر شما را به دقت در این کلام امام علی (ع) که در عهدنامه شماره «53» به مالک اشتر نسبت به کارگزاران خائن چنین دستور میدهند، توصیه میکنم. یقین بدانید که نه علی (ع) به کسی پاکت میداد و نه مالک پاکت میگرفت: «...اگر یکی از آنان دست به خیانت زد و گزارش بازرسان تو هم آن خیانت را تأیید کردند، به همین مقدار گواهی قناعت کرده، او را با تازیانه کیفر کن، و آنچه را که از اموال در اختیار دارد از او باز پس گیر، سپس او را خوار دار و خیانت کار بشمار و قلاده بدنامی به گردنش بیفکن».