تاریخ انتشار
يکشنبه ۲۱ مهر ۱۳۹۸ ساعت ۲۲:۱۱
کد مطلب : ۴۱۳۸۷۹
یادداشت|
اربعین؛ سفر دلهای مشتاق
سید سعادت الله حسين پور ده بزرگ
۰
کبنا ؛مگر میشود.
مگر امكان دارد،
كه انسان عاقلي خانه و كاشانه و رفاه نسبي خود را رها كند.
و طريقت راهي را انتخاب كند، كه از پایان آن بیاطلاع است.
در اين راه ساعتها رانندگي تا مرز و بعد ترافيكي سنگين كه بعضاً راه یکساعته را هفت ساعت با نيم كلاچ بايد بپمايي و بهنحویکه پاي چپ ديگر اختيار و فرمانش به مغز نيست.
بعد از كلي خستگي به مرز میرسی و اگر آن مرز، مرز خسروي باشه، فقط چند ساعت امكان خروج دارد و اگر تا ساعت 14 موفق به خروج از آن درياي انساني كه همانند موجي به اینسو و آنسو تو را میبرد از خروج نكني، بايد بدون امكانات پذيرايي و موكبي براي استراحت تا فردا صبح انتظار جهت ورود به كشور عراق را بكشيد.
بعد از خروج از مرز بايد ساعتها به دنبال ماشين باشي تا شما را به يكي از شهرهاي مقدس ببرد و اين بين براي خيلي از هموطنان کرایهای كه میدهند، بسيار مهم است.
با توجه به ازدحام جمعيت، خيلي از رانندههای عراقي بیمعرفتی میکنند و کرایهها را تا سه برابر متداول آن بالابردهاند؛ و بیارزشی پول ملي داد خيلي از زوار را درآورده و اين بين هم كم نيستند، كه همراه لعنت رانندههای بیانصاف عراقي، دولت و حكومت خودمان را هم بینصیب نمیگردانند.
اينجا همه نوع اسباب براي پذيرايي است و اکثر عراقیها واقعاً كم نمیگذارند.
اما جمعيتي بالغبر سي ميليون نفر از عهده پذيرايي و اسباب استراحت و نظافت آنها برآمدن، بيشتر شبيه به معجزه میماند.
آنچه مرقوم شد، روزشماري در 72 ساعت گذشته به شكل ميداني بود كه رؤیت كردم.
آری همه آنچه گفتم، در حالت واقعي واقعاً سخت و پيمودنش غیرعقلانی است.
اما همه اين سختیها براي كسي كه عشق حسين و اولاد حسين را در سينه دارد، سهل و آسان میگردد.
اين شعر محتشم وقتي در اين درياي معرفت غوطهور میگردی، بيشتر معنا و مفهوم پيدا میکند،
اين حسين كيست كه عالم همه ديوانه اوست/اين چه شمعی است. كه جانها هم پرونده اوست
شما براي ما دعا كنيد كه از مرحله معرفت دوست داشتن، به مرحله عمل حسيني برسيم.
ما هم قول میدهیم، به ازاي اين دعاي زيباي شما، براي سلامتي و عاقبتبهخیری شما و خانواده گرامي در كنار حرمين مطهر دعاگوي شما باشيم.
مخلص تکتک شما
سید سعادت الله حسين پور ده بزرگ
مگر امكان دارد،
كه انسان عاقلي خانه و كاشانه و رفاه نسبي خود را رها كند.
و طريقت راهي را انتخاب كند، كه از پایان آن بیاطلاع است.
در اين راه ساعتها رانندگي تا مرز و بعد ترافيكي سنگين كه بعضاً راه یکساعته را هفت ساعت با نيم كلاچ بايد بپمايي و بهنحویکه پاي چپ ديگر اختيار و فرمانش به مغز نيست.
بعد از كلي خستگي به مرز میرسی و اگر آن مرز، مرز خسروي باشه، فقط چند ساعت امكان خروج دارد و اگر تا ساعت 14 موفق به خروج از آن درياي انساني كه همانند موجي به اینسو و آنسو تو را میبرد از خروج نكني، بايد بدون امكانات پذيرايي و موكبي براي استراحت تا فردا صبح انتظار جهت ورود به كشور عراق را بكشيد.
بعد از خروج از مرز بايد ساعتها به دنبال ماشين باشي تا شما را به يكي از شهرهاي مقدس ببرد و اين بين براي خيلي از هموطنان کرایهای كه میدهند، بسيار مهم است.
با توجه به ازدحام جمعيت، خيلي از رانندههای عراقي بیمعرفتی میکنند و کرایهها را تا سه برابر متداول آن بالابردهاند؛ و بیارزشی پول ملي داد خيلي از زوار را درآورده و اين بين هم كم نيستند، كه همراه لعنت رانندههای بیانصاف عراقي، دولت و حكومت خودمان را هم بینصیب نمیگردانند.
اينجا همه نوع اسباب براي پذيرايي است و اکثر عراقیها واقعاً كم نمیگذارند.
اما جمعيتي بالغبر سي ميليون نفر از عهده پذيرايي و اسباب استراحت و نظافت آنها برآمدن، بيشتر شبيه به معجزه میماند.
آنچه مرقوم شد، روزشماري در 72 ساعت گذشته به شكل ميداني بود كه رؤیت كردم.
آری همه آنچه گفتم، در حالت واقعي واقعاً سخت و پيمودنش غیرعقلانی است.
اما همه اين سختیها براي كسي كه عشق حسين و اولاد حسين را در سينه دارد، سهل و آسان میگردد.
اين شعر محتشم وقتي در اين درياي معرفت غوطهور میگردی، بيشتر معنا و مفهوم پيدا میکند،
اين حسين كيست كه عالم همه ديوانه اوست/اين چه شمعی است. كه جانها هم پرونده اوست
شما براي ما دعا كنيد كه از مرحله معرفت دوست داشتن، به مرحله عمل حسيني برسيم.
ما هم قول میدهیم، به ازاي اين دعاي زيباي شما، براي سلامتي و عاقبتبهخیری شما و خانواده گرامي در كنار حرمين مطهر دعاگوي شما باشيم.
مخلص تکتک شما
سید سعادت الله حسين پور ده بزرگ