تاریخ انتشار
چهارشنبه ۱۴ خرداد ۱۳۹۹ ساعت ۱۰:۳۷
کد مطلب : ۴۲۱۶۱۷
مشروح نطق پیش از دستور رئیس مجلس به مناسبت سالروز رحلت بنیانگذار کبیر انقلاب؛
برای غلبه بر مشکلات راهی نداریم جز حرکت بر مدار خداباوری و مردم‌باوری
۱
کبنا ؛
قالیباف رئیس مجلس شورای اسلامی نطق پیش از دستور خود را به مناسبت فرا رسیدن سالروز رحلت امام خمینی (ره) بنیانگذار کبیر انقلاب ایراد کرد.
به گزارش کبنا، محمدباقر قالیباف رئیس مجلس شورای اسلامی در نشست علنی امروز(سه‌شنبه، 13 خرداد ماه) به نطق پیش از دستور پرداخت که متن نطق به شرح زیر است:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِیلا
سالروز رحلت رهبرکبیر انقلاب اسلامی، حضرت امام خمینی (رضوان الله تعالی علیه) را خدمت همه‌ی مردم ایران و همه آزادگانِ جهان تسلیت عرض می‌کنم.
یکی از تمایزات خاص حضرت امام، شخصیت چندبعدی ایشان بود و نکته مهم این بود که بدون ذره‌ای اغراق وجوه شخصیتی ایشان در همه عرصه‌ها در اوج قرار داشت. او عارفی مجتهد، مجتهدی سیاستمدار، سیاستمداری حکیم، حکیمی زمان شناس، زمان‌شناسی دوراندیش بود که همه این خصوصیات ذیل دو وجه بارز شخصیتیِ او تعریف می‌شد:
اول اینکه او انسانی به معنی واقعی کلمه، الهی بود و دوم اینکه با همه وجود مردم باور بود و همین دو وجه اساسی او بود که باعث می‌شد با باور به سنت‌های الهی و با تکیه بر مردم، هدفی به ظاهر محال را به سرانجام برساند و در مرحله اول، حکومت به ظاهر مقتدر رژیم منحوس پهلوی را ساقط کند و در مرحله دوم، زیربنای چالشی اساسی و مبنایی را برای نظام استکباری در دنیا پایه‌گذاری کند.
آیا جز با امدادهای الهی و جز با همراهی مردمی از جان گذشته، می شد نظام تا بن دندان مسلح گذشته را از پا درآورد؟
آیا جز با داشتن خداباوری و مردم باوری ممکن بود وارد جنگی کاملا نابرابر شد و به ظاهر با دست خالی و با راهبرد «نه شرقی؛ نه غربی» و بدون کمک گرفتن از دو سوی نظام دوقطبی آن زمان، به جنگی کاملا نابرابر رفت و در نهایت نیز پیروز و سربلند از آن بیرون آمد؟
آیا اگر جانشین خَلَف وی، حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای نیز خداباوری و مردم باوری این ابرمرد تاریخ را امتداد نمی‌داد، این امکان وجود داشت که انقلاب اسلامی ایران، امروز بتواند با این همه تحریم و تهدید و تخریب و هجمه‌های امنیتی و فرهنگی و سیاسی مقابله کند و امروز به نماد و الگوی مقاومت، ایستادگی و استقلال در برابر نظام استکباری بدل شود؟
همۀ ما به اشکالات و ناکامیهای درونی خود اذعان داریم اما انسان منصف و با اطلاعی نیست که امروز بر تاثیرگذاری انقلاب 40 سالۀ امام بر نظام جهانی اعتراف نکند. «انقلاب امام»، امروز به نخبگان دنیا نشان داده است و ان‌شاءالله در آینده به مردم دنیا نشان خواهد داد، می‌شود در برابر زورگویی‌های پیدا و نهان، سر خم نکرد و ابتدا ابرقدرت‌ها را از برج عاج به پایین کشید، ناتوان بودن آنها را به همه نشان داد و سپس به همۀ مردم و به خصوص به آزادگان سراسر جهان که جانشان از جنگ‌طلبی و زورگویی و فساد ابرقدرت‌ها به لب رسیده، نشان داد که می‌‌توان بدون پشتوانۀ مستکبران و با لگدمال کردن خوی استکباری آنان، به شرف و عزت و استقلال و آبرو دست پیدا کرد. این درسی است که «انقلاب امام» در طول 40 سال عرضه کرده و تجربه موفق آن امروز دنیا را تحث تاثیر قرار داده است. از این روست که امام خمینی به تعبیر بلند رهبر حکیم انقلاب، معلم اوّلِ «عصر جدید» است. عصرجدیدی که انقلابِ اسلامی ایران با راهبردِ «چالش عُقَلایی»،آن را آغاز کرده است و قواعدِ حاکم بر نظامِ ناعادلانۀ جهانی را تحت تاثیر قرار داده است و امروز موفقیتش با شکست آمریکا در عین‌الاسد و ماجرای «نفت کش‌های استقلال» برای بخش بیشتری از جامعه‌ی جهانی، الهام‌بخش می‌شود.
آنچه از امام بزرگوار ما به یادگار مانده است نشان‌دهنده این است که روش او و منطق او در واقعیت و در میدانِ عمل بارها گره‌گشا بوده است. امام، میراث فرهنگی نیست؛ بسیاری تلاش می‌کنند تا امام را در چند جمله تعریف و تجمید و چند عبارت و عکس و خاطره خلاصه کنند و تمام. این بدون شک، بزرگترین ظلم به امام است. راه امام، واقعیتی تجربه شده است و در مقاطع مختلف تاریخ به عینه دیده‌ایم که هر جا از منطق او فاصله گرفته‌ایم، مشکلات، ما را در بر گرفته‌اند و هر جا مطابق روش او عمل کرده‌ایم به ناگاه و در عین ناباوری تمام ابرقدرتان پوشالی جهان، توانسته‌ایم راه‌حل‌ها را بیابیم و بر مشکلات فائق آییم. همه‌ی درد آنجاست که چرا ما این دو رکن اساسی مکتب ِامام یعنی خداباوری و مردم‌باوری را در الگوی مدیریتی داخلیِ 40 ساله خود، به طورِ کامل پیاده نکرده‌ایم. مروری کوتاه به موفقیت‌ها و ناکامیهای انقلابِ اسلامی نشان می‌دهد که ما هرگاه این دو باور را در کنار خودباوری، به‌عنوان رکن سوم نگاه امام، دخیل کردیم نتیجه‌های درخشانی گرفتیم.
آیا پیروزیِ انقلابِ اسلامی و موفقیت در دفاعِ مقدس، افزایشِ قدرت دفاعی، پیشرفت‌های علمی، افزایش قدرت منطقه‌ای، پیروزی جبهه مقاومت و دیگر مثال‌های ریز و درشتِ موفقیت ما، جز بر پایه‌ی این رکن‌ها به نتیجه رسیده است؟
همین رویکرد تجربه‌شده، راه حل ناکامیهای امروز ما، در تمام مسائل است. ما برای غلبه بر مشکلات راهی نداریم جز حرکت بر مدار خداباوری، مردم‌باوری و باور راسخ به اینکه ما می‌توانیم.
بی تردید حرکت بر مدار مکتب امام، ذیل «راهبری»های رهبر الهی و مردمی مقام معظم رهبری باعث قوی‌شدن فرد فرد ایرانی‌های عزیز ما در همه‌ی عرصه‌ها خصوصاً عرصه اقتصادی می‌شود و ایران قوی‌شده از درون، الگوی الهام بخشی برای نظام خسته از ظلم جهانی خواهد بود.
خط امام هم ضامن استقلال و عزت ماست و هم عدالت و پیشرفت را برای ما به ارمغان خواهد آورد. ما در مجلس یازدهم باید خود را متعهد بدانیم که همه تصمیم‌ها و اقداماتمان مبتنی بر اصول خط امام باشد. اصلی‌ترین و پیشروترین نماد خط امام هم از دید ما رهبر معظم انقلاب اسلامی است. رهبر انقلاب، نماد، شاخص و طلایه‌دار خط امام است. امیدواریم خداوند به ما توفیق استقامت در این مسیر و نهایتا روشن شدن چشمانمان به قدوم حضرت ولی عصر(عج) به عنوان مقصد و مقتدای اصلی این راه نورانی را عطا کند، ان شا الله.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِیلا
سالروز رحلت رهبرکبیر انقلاب اسلامی، حضرت امام خمینی (رضوان الله تعالی علیه) را خدمت همه‌ی مردم ایران و همه آزادگانِ جهان تسلیت عرض می‌کنم.
یکی از تمایزات خاص حضرت امام، شخصیت چندبعدی ایشان بود و نکته مهم این بود که بدون ذره‌ای اغراق وجوه شخصیتی ایشان در همه عرصه‌ها در اوج قرار داشت. او عارفی مجتهد، مجتهدی سیاستمدار، سیاستمداری حکیم، حکیمی زمان شناس، زمان‌شناسی دوراندیش بود که همه این خصوصیات ذیل دو وجه بارز شخصیتیِ او تعریف می‌شد:
اول اینکه او انسانی به معنی واقعی کلمه، الهی بود و دوم اینکه با همه وجود مردم باور بود و همین دو وجه اساسی او بود که باعث می‌شد با باور به سنت‌های الهی و با تکیه بر مردم، هدفی به ظاهر محال را به سرانجام برساند و در مرحله اول، حکومت به ظاهر مقتدر رژیم منحوس پهلوی را ساقط کند و در مرحله دوم، زیربنای چالشی اساسی و مبنایی را برای نظام استکباری در دنیا پایه‌گذاری کند.
آیا جز با امدادهای الهی و جز با همراهی مردمی از جان گذشته، می شد نظام تا بن دندان مسلح گذشته را از پا درآورد؟
آیا جز با داشتن خداباوری و مردم باوری ممکن بود وارد جنگی کاملا نابرابر شد و به ظاهر با دست خالی و با راهبرد «نه شرقی؛ نه غربی» و بدون کمک گرفتن از دو سوی نظام دوقطبی آن زمان، به جنگی کاملا نابرابر رفت و در نهایت نیز پیروز و سربلند از آن بیرون آمد؟
آیا اگر جانشین خَلَف وی، حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای نیز خداباوری و مردم باوری این ابرمرد تاریخ را امتداد نمی‌داد، این امکان وجود داشت که انقلاب اسلامی ایران، امروز بتواند با این همه تحریم و تهدید و تخریب و هجمه‌های امنیتی و فرهنگی و سیاسی مقابله کند و امروز به نماد و الگوی مقاومت، ایستادگی و استقلال در برابر نظام استکباری بدل شود؟
همۀ ما به اشکالات و ناکامیهای درونی خود اذعان داریم اما انسان منصف و با اطلاعی نیست که امروز بر تاثیرگذاری انقلاب 40 سالۀ امام بر نظام جهانی اعتراف نکند. «انقلاب امام»، امروز به نخبگان دنیا نشان داده است و ان‌شاءالله در آینده به مردم دنیا نشان خواهد داد، می‌شود در برابر زورگویی‌های پیدا و نهان، سر خم نکرد و ابتدا ابرقدرت‌ها را از برج عاج به پایین کشید، ناتوان بودن آنها را به همه نشان داد و سپس به همۀ مردم و به خصوص به آزادگان سراسر جهان که جانشان از جنگ‌طلبی و زورگویی و فساد ابرقدرت‌ها به لب رسیده، نشان داد که می‌‌توان بدون پشتوانۀ مستکبران و با لگدمال کردن خوی استکباری آنان، به شرف و عزت و استقلال و آبرو دست پیدا کرد. این درسی است که «انقلاب امام» در طول 40 سال عرضه کرده و تجربه موفق آن امروز دنیا را تحث تاثیر قرار داده است. از این روست که امام خمینی به تعبیر بلند رهبر حکیم انقلاب، معلم اوّلِ «عصر جدید» است. عصرجدیدی که انقلابِ اسلامی ایران با راهبردِ «چالش عُقَلایی»،آن را آغاز کرده است و قواعدِ حاکم بر نظامِ ناعادلانۀ جهانی را تحت تاثیر قرار داده است و امروز موفقیتش با شکست آمریکا در عین‌الاسد و ماجرای «نفت کش‌های استقلال» برای بخش بیشتری از جامعه‌ی جهانی، الهام‌بخش می‌شود.
آنچه از امام بزرگوار ما به یادگار مانده است نشان‌دهنده این است که روش او و منطق او در واقعیت و در میدانِ عمل بارها گره‌گشا بوده است. امام، میراث فرهنگی نیست؛ بسیاری تلاش می‌کنند تا امام را در چند جمله تعریف و تجمید و چند عبارت و عکس و خاطره خلاصه کنند و تمام. این بدون شک، بزرگترین ظلم به امام است. راه امام، واقعیتی تجربه شده است و در مقاطع مختلف تاریخ به عینه دیده‌ایم که هر جا از منطق او فاصله گرفته‌ایم، مشکلات، ما را در بر گرفته‌اند و هر جا مطابق روش او عمل کرده‌ایم به ناگاه و در عین ناباوری تمام ابرقدرتان پوشالی جهان، توانسته‌ایم راه‌حل‌ها را بیابیم و بر مشکلات فائق آییم. همه‌ی درد آنجاست که چرا ما این دو رکن اساسی مکتب ِامام یعنی خداباوری و مردم‌باوری را در الگوی مدیریتی داخلیِ 40 ساله خود، به طورِ کامل پیاده نکرده‌ایم. مروری کوتاه به موفقیت‌ها و ناکامیهای انقلابِ اسلامی نشان می‌دهد که ما هرگاه این دو باور را در کنار خودباوری، به‌عنوان رکن سوم نگاه امام، دخیل کردیم نتیجه‌های درخشانی گرفتیم.
آیا پیروزیِ انقلابِ اسلامی و موفقیت در دفاعِ مقدس، افزایشِ قدرت دفاعی، پیشرفت‌های علمی، افزایش قدرت منطقه‌ای، پیروزی جبهه مقاومت و دیگر مثال‌های ریز و درشتِ موفقیت ما، جز بر پایه‌ی این رکن‌ها به نتیجه رسیده است؟
همین رویکرد تجربه‌شده، راه حل ناکامیهای امروز ما، در تمام مسائل است. ما برای غلبه بر مشکلات راهی نداریم جز حرکت بر مدار خداباوری، مردم‌باوری و باور راسخ به اینکه ما می‌توانیم.
بی تردید حرکت بر مدار مکتب امام، ذیل «راهبری»های رهبر الهی و مردمی مقام معظم رهبری باعث قوی‌شدن فرد فرد ایرانی‌های عزیز ما در همه‌ی عرصه‌ها خصوصاً عرصه اقتصادی می‌شود و ایران قوی‌شده از درون، الگوی الهام بخشی برای نظام خسته از ظلم جهانی خواهد بود.
خط امام هم ضامن استقلال و عزت ماست و هم عدالت و پیشرفت را برای ما به ارمغان خواهد آورد. ما در مجلس یازدهم باید خود را متعهد بدانیم که همه تصمیم‌ها و اقداماتمان مبتنی بر اصول خط امام باشد. اصلی‌ترین و پیشروترین نماد خط امام هم از دید ما رهبر معظم انقلاب اسلامی است. رهبر انقلاب، نماد، شاخص و طلایه‌دار خط امام است. امیدواریم خداوند به ما توفیق استقامت در این مسیر و نهایتا روشن شدن چشمانمان به قدوم حضرت ولی عصر(عج) به عنوان مقصد و مقتدای اصلی این راه نورانی را عطا کند، ان شا الله.
