تاریخ انتشار
پنجشنبه ۱۱ شهريور ۱۴۰۰ ساعت ۲۲:۱۵
کد مطلب : ۴۳۸۵۴۱
در گفتوگو با کبنا مطرح شد؛
پتروشیمی همچون «افعی» آب را میبلعد
۳
کبنا ؛به مناسبت هفته دولت دومین مجتمع پتروشیمی در دشت مازه دهدشت کلنگزنی شد. از آنجاییکه موضوع پتروشیمی موضعی چالش برانگیز بهویژه در تولید روزانه پسماند صنعتی، کاهش شدید سطح آبهای زیرزمینی، آلودگی آبهای سطحی، تخریب زیستگاهها و آسیب به اکوسیستم بوده است، کبنا نیوز فرصتی دست یافت تا پیرامون آسیبهای زیستمحیطی پتروشیمی با دکتر محسن آرمین، عضو هیئت علمی گروه مهندسی منابع طبیعی جنگلداری دانشگاه یاسوج به گفتوگو بنشینم. متن این گفتوگو از نظرتان خواهد گذشت.
چندین سال است که بحث احداث پتروشیمی دهدشت، دشت سقاوه بویراحمد و دشت مازه در استان مطرح شده است؛ مسئولان کهگیلویه و بویراحمد به دنبال احداث پروژه و توسعه استان هستند که باید از آنها بخاطر دغدغهشان تشکر کنیم؛ از طرفی هم مردم استان به دنبال اشتغال هستند. اما اگر در خصوص پتروشیمی دشت مازه دهدشت اظهارنظری صورت گیرد شاید مردم در مقابل آن موضع گیری کنند و مسئولان هم بگویند که میخواهیم برای مردم استان قدمی برداریم اما فعالان محیط زیست اجازه نمیدهند. مردم در خصوص برخی از طرحها و پروژهها ابتدا اشتغال و توسعه را میبینند اما آن مسئولی که میخواهد برای توسعه استان کاری انجام دهد باید بداند که مسئله اشتغال در پروژههایی همچون پتروشیمی حداقل و کوتاه مدت است؛ مسئول باید به دنبال توسعه پایدار باشد در توسعه پایدار اقتصاد، جامعه و محیط زیست را داریم اما متاسفانه در پروژههای توسعهای این استان تنها مسئله اقتصاد مهم است. اگر مسئولان ما همزمان هم محیط زیست و هم جامعه و هم اقتصاد را در نظر نگیرند آن پروژه منجر به پایداری نخواهد شد. اما شاید این صحبتها برای برخی از مردم و مسئولان توجیهای نداشته باشد و بگویند که بعد از چندین سال مسئولی میخواهد برای استان کاری انجام دهد اما شما اظهار نظر میکنید و نمیگذارید.
بنده کلنگ توسعهها را کاملا رد نمیکنم و آنها را هم نمیپذیریم بلکه میگویم که برای پتروشیمی باید پیوست زیست محیطی نوشته شود به مسائل اجتماعی و منافع اقتصادی توجه شود، با نگاه بلند مدت و اثر متقابلی که این پروژه میتواند روی محیط زیست منطقه داشته باشد این پروزه پذیرفته است. اما متاسفانه پروژههای توسعهای این استان شتاب زده هستند و همهی مطالعات صحیح و دقیق صورت نمیگیرد. پتروشیمی همچون افعی آب منطقه و دشت را میبلعد این در حالی است که استان ما در حال خشکسالی است.
در پروزههای توسعهای استان محکوم به مسائل اقتصادی هستیم متاسفانه جنبههای زیست محیطی را در نظر نمیگیریم و این هم از آن جایی است که نتوانستیم احترام به طبیعت و محیط زیست را در ذهن مردم نهادینه کنیم. مشکلات زیست محیطی پتروشیمی شاید بین برخی از مردم خریداری نداشته باشد به این دلیل است که نمیتوانند مسائل محیط زیست را در بلند مدت مشاهده کنند و ببینند. در بسیاری از این پروژهها مسائل محیط زیست رعایت نمیشود و این موضوع تنها خاص استان ما نیست بلکه در کل کشور وجود دارد مثلا در اولین بند برنامه توسعه ششم، موضوعات آب و محیط زیست در اولویت است اما دیدیم که در دولت روحانی چه اندازه در حق محیط زیست جفا شد.
در پروژههای استان نباید صرفا اشتغال و اقتصاد را در نظر گرفت. باید به گونهای با مسئولان و مردم صحبت کرد که بدانند باید به محیط زیست هم توجه کرد؛ البته وقتی بودجه سالانه سازمان حفاظت محیط زیست و سازمان جنگلها و مراتع بسیار اندک است بنا بر این هیچ انتظاری نمیتوان از مسئولان و مردم داشت. جنبه زیست محیطی و نگاه بلند مدت به پروژههای توسعهای در کشور ما خریداری ندارد و در آینده نه چندان دور آثارش را مشاهده میکنیم و به شدت گریبان گیر ما خواهد شد و البته اگر هم مسئولان ما آن را نپذیرند جای نگرانی هم نیست بخاطر اینکه قهر و خشم طبیعت سرانجام یقهی ما را میگیرد و مجبور میشویم که در این زمینه الزمات نظام طبیعی و قوانین طبیعی را رعایت کنیم.
چندین سال است که بحث احداث پتروشیمی دهدشت، دشت سقاوه بویراحمد و دشت مازه در استان مطرح شده است؛ مسئولان کهگیلویه و بویراحمد به دنبال احداث پروژه و توسعه استان هستند که باید از آنها بخاطر دغدغهشان تشکر کنیم؛ از طرفی هم مردم استان به دنبال اشتغال هستند. اما اگر در خصوص پتروشیمی دشت مازه دهدشت اظهارنظری صورت گیرد شاید مردم در مقابل آن موضع گیری کنند و مسئولان هم بگویند که میخواهیم برای مردم استان قدمی برداریم اما فعالان محیط زیست اجازه نمیدهند. مردم در خصوص برخی از طرحها و پروژهها ابتدا اشتغال و توسعه را میبینند اما آن مسئولی که میخواهد برای توسعه استان کاری انجام دهد باید بداند که مسئله اشتغال در پروژههایی همچون پتروشیمی حداقل و کوتاه مدت است؛ مسئول باید به دنبال توسعه پایدار باشد در توسعه پایدار اقتصاد، جامعه و محیط زیست را داریم اما متاسفانه در پروژههای توسعهای این استان تنها مسئله اقتصاد مهم است. اگر مسئولان ما همزمان هم محیط زیست و هم جامعه و هم اقتصاد را در نظر نگیرند آن پروژه منجر به پایداری نخواهد شد. اما شاید این صحبتها برای برخی از مردم و مسئولان توجیهای نداشته باشد و بگویند که بعد از چندین سال مسئولی میخواهد برای استان کاری انجام دهد اما شما اظهار نظر میکنید و نمیگذارید.
بنده کلنگ توسعهها را کاملا رد نمیکنم و آنها را هم نمیپذیریم بلکه میگویم که برای پتروشیمی باید پیوست زیست محیطی نوشته شود به مسائل اجتماعی و منافع اقتصادی توجه شود، با نگاه بلند مدت و اثر متقابلی که این پروژه میتواند روی محیط زیست منطقه داشته باشد این پروزه پذیرفته است. اما متاسفانه پروژههای توسعهای این استان شتاب زده هستند و همهی مطالعات صحیح و دقیق صورت نمیگیرد. پتروشیمی همچون افعی آب منطقه و دشت را میبلعد این در حالی است که استان ما در حال خشکسالی است.
در پروزههای توسعهای استان محکوم به مسائل اقتصادی هستیم متاسفانه جنبههای زیست محیطی را در نظر نمیگیریم و این هم از آن جایی است که نتوانستیم احترام به طبیعت و محیط زیست را در ذهن مردم نهادینه کنیم. مشکلات زیست محیطی پتروشیمی شاید بین برخی از مردم خریداری نداشته باشد به این دلیل است که نمیتوانند مسائل محیط زیست را در بلند مدت مشاهده کنند و ببینند. در بسیاری از این پروژهها مسائل محیط زیست رعایت نمیشود و این موضوع تنها خاص استان ما نیست بلکه در کل کشور وجود دارد مثلا در اولین بند برنامه توسعه ششم، موضوعات آب و محیط زیست در اولویت است اما دیدیم که در دولت روحانی چه اندازه در حق محیط زیست جفا شد.
در پروژههای استان نباید صرفا اشتغال و اقتصاد را در نظر گرفت. باید به گونهای با مسئولان و مردم صحبت کرد که بدانند باید به محیط زیست هم توجه کرد؛ البته وقتی بودجه سالانه سازمان حفاظت محیط زیست و سازمان جنگلها و مراتع بسیار اندک است بنا بر این هیچ انتظاری نمیتوان از مسئولان و مردم داشت. جنبه زیست محیطی و نگاه بلند مدت به پروژههای توسعهای در کشور ما خریداری ندارد و در آینده نه چندان دور آثارش را مشاهده میکنیم و به شدت گریبان گیر ما خواهد شد و البته اگر هم مسئولان ما آن را نپذیرند جای نگرانی هم نیست بخاطر اینکه قهر و خشم طبیعت سرانجام یقهی ما را میگیرد و مجبور میشویم که در این زمینه الزمات نظام طبیعی و قوانین طبیعی را رعایت کنیم.
این راه سوق....چنگلوا...بلوطبنگان...بوای علیا ...بوای سفلی...روشن اباد...نهضت اباد و کل حومه ی غربی دهدشت را به هم پیوند میدهد اما همچنان منتظر توجه مدیران و مسئولان است...وقتی یک طرخ ساده و کم هزینه و منطقی که نیاز مردم است از اولویت می افتد طرحهای بی سرانجامی چون پتروشیمی با هزینه و عوارض زیست محیطی بالا فقط برای بازی دادن مردم است.
سی سال
سه کیلومتر راه
در پنح کیلومتری دهدشت
قضاوت با مدیران و نماینده های کهگیلویه در این سالها.
کبنا لطفا نشر دهید....