پاسخ یک استاد دانشگاه علوم پزشکی یاسوج به چرایی اعتراض اساتید

یکی از اعضای هیات علمی علوم پایه دانشگاه علوم پزشکی یاسوج در پاسخ به درج خبری درتاریخ 30 بهمن با عنوان "استادان علوم پایه وزارت بهداشت در دانشگاه علوم پزشکی  چرا تحصن کرده اند و چه می خواهند؟" مطلبی به پایگاه خبری کبنا نیوز ارسال کرده است، که به شرح زیر است:
بسمه تعالی
مدیر محترم سایت خبری کبنا نیوز
با سلام و احترام
در پاسخ به درج خبری درتاریخ 30 بهمن با عنوان "استادان علوم پایه وزارت بهداشت در دانشگاه علوم پزشکی  چرا تحصن کرده اند و چه می خواهند؟" اینجانب یکی از اعضای هیات علمی علوم پایه دانشگاه علوم پزشکی جهت تنویر افکار عمومی و دفاع از همکاران خود مطالبی را به حضور ارسال می دارم امید است که آن رسانه محترم با توجه به رسالت خود نسبت به  نشر این مطلب اقدام نماید.
1-اینجانب بعد از 10 سال  اشتغال به عنوان کارمند رسمی در دانشگاه علوم پزشکی و کسب رتبه کارشناس خبره(در شرف کسب رتبه عالی)  با تلاش فراوان و با تدریس بیش از 300 واحد درسی در دانشگاههای مختلف در طی مدت 10 سال و همچنین نگارش چندین مقاله داخلی و خارجی نهایتا توانستم  با شرکت در فراخوان جذب اعضای هیات علمی و در رقابتی سخت به عنوان هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی  و آن هم به صورت پیمانی جذب گردم و لازم است به عرض برسانم که در حال حاضر به عنوان هیات علمی پایه 8 کل حکم حقوقی اینجانب در سال 1400 مبلغ 127325574 ریال بوده(تصویر پیوست) و در صورتی که عزیز نگارنده مطلب درج شده در آن سایت خبری که به اعتقاد بنده از کارمندان  و همکاران دانشگاهی بنده می باشد و زمانی به عنوان دانشجو از همین اساتید دانشگاه درس فراگرفته و فاارغ التحصیل شده است و الان  فکر می کند که در حق ایشان اجحاف شده است بنده به عنوان عضوی کوچک از جامعه  هیات علمی وزارت بهداشت با کمال میل حاضرم کل حقوق و مزایای خویش را با حقوق و مزایای این عزیز و یا  کارمند همتراز خودم در جایگاه کارمندی قبلی ام در همین دانشگاه مبادله نمایم.
2-مزید استحضار اینکه اعضای هیات علمی علوم پایه دانشگاه هیچگونه دریافتی خارج از حکم و فیش حقوقی مانند اضافه کار،کارانه و .. ندارند.
3-اکثر اعضای هیات علمی دانشگاه از نظر حکم حقوقی وضعیتی مشابه اینجانب دارند و اگر بعضی از اساتید ممتاز و مطرح، حقوقی بالاتر از این مقدار نیز دریافت می دارند قطعا مطابق آیین نامه اداری و استخدامی اعضای هیات علمی وزارت بهداشت بوده و از مسیر کاملا قانونی و با تلاش و کوشش فراوان و طی مراتب علمی و رسیدن به جایگاه استاد تمامی یا دانشیاری به این دریافتی در حد یک کارشناس  مشغول به کار در بعضی از شرکت های خصولتی رسیده اند و اگر این عزیزان نیز مانند خیلی از اساتید دانشگاههای دیگر به فکر اشتغال در بخش خصوصی  و درامدهای کلان حاصل از  کار در بخش خصوصی بودند و  هیچگونه تلاشی  در جهت سطح علمی خویش نمی کردند و مراتب علمی آنها و همچنین پایه های سالانه انها تغییر نمی کرد قطعا در حال حاضر نیز دریافتی مشابه کارمندان عزیز دانشگاه داشتند و نه بیش از آن.
4-همگان بر جایگاه علم و دانشگاه واقفند  و نیک می دانند که اگر نبودند همین استادان قطعا کارشناسی ،پزشکی،کارمندی و ...برای خدمت به جامعه تربیت نمی شد و اگر بعضی از افراد ناآگاه و با مدارک پایین تر بخواهند با کوته بینی و مقایسه دریافتی خود با اساتید تراز اول دانشگاه که با ممارست و سالها تلاش توانسته اند به جایگاهی ممتاز در علم و دانشگاه برسند  خود را بزرگ کنند قطعا اینچنین نخواهد بود و باید پذیرفت که مطابق فرمایشات مقام معظم رهبری جایگاه استاد و اعضای هیات علمی دانشگاه جایگاه ویژه ای می باشد و بسیار دردآور خواهد بود که عضو هیات علمی که باید تمام وقت خود را صرف علم و علم اموزی به دانشجویان خود کند دغدغه معیشت داشته باشد و قطعا با ادامه روند حاضر  مجبور خواهند شد بر خلاف شأن استادی مانند بعضی از کارکنان دولت با اشتغال به کار دوم امرار معاش نمایند.
5-جهت تنویر افکار عمومی لازم هست عرض نمایم که دلیل اصلی اعتراض اعضای هیات علمی به تصمیمات ناپخته و غیرکارشناسی بعضی از عزیزان در مجموعه دولت و مجلس نه بخاطر مسایل مادی بلکه بخاطر ناآگاهی این عزیزان به جایگاه علم و دانشگاه و  در واقع دفاع از کیان علم و دانشگاه می باشد به صورتی که  با این تصمیمات غیرکارشناسی تفاوت چندانی بین دریافتی عضو هیات علمی که در مراحل ابتدایی عضویت در هیات علمی دانشگاه می باشد و عضوی که بیش از 30 سال مطالعه و تحقیق و علم آموزی به جایگاه ممتاز استاد تمامی رسیده است قائل نشده اند و قطعا اگر این تصمیمات اصلاح نگردد هیچ انگیزه ای برای تلاش جهت ارتقاء رتبه و پایه اعضای هیات علمی جوان باقی نخواهد ماند و در سالهای بعد کشور دچار رکود علمی شدیدی خواهد شد و این دقیقاً همان تیشه به ریشه علم و دانشگاه می باشد.
6-نگارنده مطلب عنوان داشته اند که اعضای هیات علمی وزارت بهداشت  مانند  اعضای هیات علمی وزارت علوم فقط در زمان تدریس در دانشگاه حضور دارند و این نوع نگاه ناشی از عدم اگاهی این عزیز از وظایف هفت گانه اعضای هیات علمی دانشگاه می باشد و  و ظاهرا نمی داند  که یک عضو هیات علمی دانشگاه می بایست 54 ساعت در هفته در دانشگاه حضور داشته و در خدمت مجموعه باشد و علاوه بر وظیفه تدریس 6 وظیفه دیگر مانند پژوهش،فرهنگی،اجرایی و ... را نیز باید انجام دهند و اینجانب در اثبات این ادعا حاضرم کارتکس حضور خودم در دانشکده  طی 2 سال گذشته با شرایط بیماری کرونا  در اختیار سایت خبری قرار دهم و مدیر محترم سایت میزان حضور بنده  را با  کارتکس حضور اعضای هیات علمی وزارت علوم مقایسه نماید تا حقیقت بیشتر نمایان گردد.
7-در پایان ذکر نکته ای را ضروری می دانم :اینکه با کمی تفکر در تصمیمات  اخیر و کاهش حقوق اعضای هیات علمی دانشگاه متوجه ارتباط آن با لایحه رتبه بندی معلمان عزیز می شویم با این تفسیر که فرهنگیان عزیز که همه ما درس از ایشان آموخته ایم و به حق در اعتراض به وضعیت معیشتی خود خواهان اجرای لایحه رتبه بندی فرهنگیان شده اند و خوشبختانه با تلاش دلسوزان نظام تعلیم و تربیت در مجلس نهایتاً این لایحه تصویب گردید و مقرر شد که معادل 80 درصد حقوق اعضای هیات علمی وزارت علوم به این عزیزان پرداخت گردد و از  طرفی   مدتی پیش نیز لایحه همسان سازی حقوق اعضای هیات علمی وزارت علوم با وزارت بهداشت نیز تصویب شده بود ولی متاسفانه این لایحه به صورت کامل برای عزیزان همکار ما در وزارت علوم نیز اجرا نگردیده بود و مشروط به شرایطی کرده بودند و  در ماههای اخیر اعضای هیات علمی وزارت علوم در مقام اعتراض خواهان اجرای کامل لایحه شده بودند  پس اینطور استنباط می گردد دولت محترم اگر بخواهد لایحه همسان سازی حقوق اعضای هیات علمی را به صور کامل اجرا نماید و از طرفی متناسب با آن حقوق فرهنگیان زحمتکش را افزایش دهد متحمل بار مالی زیادی خواهد شد و لذا  به نظر بنده متولیان امر بودجه ریزی کشور با سرپوش گذاشتن بر حقیقت ماجرا  متاسفانه ظاهراً بهترین راه برای تامین اعتبار مورد نیاز لایحه رتبه بندی معلمان عزیز را در کاهش حقوق اعضای هیات علمی وزارت بهداشت و نهایتاً  به طبع آن کاهش حقوق اعضای هیات علمی وزارت علوم دانسته تا بدین طریق برای تامین اعتبار و  اجرای لایحه رتبه بندی معلمان  مطابق با 80 درصد حقوق اعضای هیات علمی وزارت علوم   دچار زحمت زیادی نگردند و در واقع با این شیوه همسان سازی معکوس حقوق و تصمیمات ناپخته و غیر کارشناسی  بعضی از متولیان محترم، قطعا فرهنگیان عزیز نیز به حق و حقوق متناسب با جایگاه شغلی خود نخواهند رسید و از طرفی ظلمی آشکار نیز به اعضای هیات علمی که مطابق با قوانین و مقررات قانونی به حقوق متناسب رسیده اند، روا شده است  و لازم هست که نمایندگان محترم مردم در مجلس شورای اسلامی و همچنین دولتمردان گرامی با توجه به این مهم تصمیم و اقدامی شایسته در جهت اجرای عدالت در ثروت و نه عدالت در فقر را مبذول دارند.