تاریخ انتشار
چهارشنبه ۱۸ اسفند ۱۴۰۰ ساعت ۱۸:۴۱
کد مطلب : ۴۴۵۵۸۶
در روزهای آخر سال؛
تجمع و اعتراض نیروهای شرکتی بیمارستان شهید جلیل یاسوج و بیمارستان باشت / 11 ماه است حقوق نگرفتهایم
۲
کبنا ؛
نیروهای شرکتی بیمارستان شهید جلیل یاسوج در اعتراض به عدم پرداخت حقوق خود جلوی درب استانداری کهگیلویه و بویراحمد تجمع کردند.
به گزارش کبنا نیوز، در روزهای آخر سال که عموما نیروهای رسمی دولت حقوق خود را به موقع دریافت می کنند، نیروهای شرکتی با تأخیر در پرداختی ها مواجه می شوند و عموما از دست پیمانکار شکایت می کنند. نیروهای شرکتی بیمارستان شهیدجلیل یاسوج چند ماه است که حقوق دریافت نکرده اند. همچنین نیروهای شرکتی بیمارستان باشت به دلیل تأخیر 11 ماهه حقوق خود، امروز تجمع کردند.
یکی از معترضان نیروی شرکتی بیمارستان باشت در گفت و گو با خبرنگار کبنا گفت: در این شرایطی که چند روز دیگر عید می شود 11 ماه است که حقوق نگرفته ایم و هیچ کس جوابگوی ما نیست.
هرچند که این موارد تجمع در ادامه سوء تدبیری دوره مدیریتی پیشین است، اما انتظار می رود سرپرست جدید دانشگاه علوم پزشکی وضعیت نیروهای شرکتی بیمارستان های استان، به ویژه نیروهای بیمارستان شهیدجلیل و بیمارستان شهرستان باشت را سروسامان دهد.
نامه جمعی از معترضان بیمارستان شهیدجلیل یاسوج به شرح زیر است:
ما مظلومینی هستیم در حال دیدن ضایع شدن حق خویشیم. ما مظلومینی هستیم که در یکسال گذشته با تحمل روزهایی سخت کرونایی در لباس رزم سرباز سید علی مو بودیم و حتی بدونی موک روز مرخصی و بدون حقوق و ظلم توسط پیمانکار خادم مردم بودهایم. ما نیروهای خدماتی بیمارستان شهید جلیلیم ما کسانی بودهایم در در خط مقدم بودهایم حتی مقدم از پرستاران اما ب دلیلی کوته شمردن شغلمان دیده نشدهایم. ما کسانی بودایم که در معرض اول عفونتها بودهایم. ما دیگر توانایی نداریم چرا که با حق کمی ک پرداخ میشود قادر به چرخاندن چرخهای زندگی خویش نیستیم. و با پنجری در حال گذرانیم. جناب اقای حسینی ما کسانی بودهایم که از نزدیک شاهد فوت بستگان نزدیکمان بودهایم ک شاید خود را مقصر دانستهایم و افسرده دلها شدهایم.. اما دکتر جان چرا ما باید با چنین ناملایمتی هایی روبرو باشیم فقط چون نیروی خدماتیم و شرکتی (چرا باید با تهدید ب اخراج و کوچک شدن باشیم) چرا ما از پیمانکار راضی نبودهایم و حتی شکایت کردهایم ولی کسی پیگیر نیست. چرا ما باید با آنکه وظیفه ما تنظیف کار است و طبق دستورالعملهای وزارت بهداشت خلاف است که ما دست ب بیمار بزنیم ولی متاسفانه در حال انجام شغل کمک پرستاری و بهیار و بیماربریم در صورتی که میتوانیم عامل انتقال عفونت و بیماری واگیر باشیم چرا کسی پیگیر نیست. چرا ما حقوقمان با آنکه باید طبق قانون اداره کار و طبقه بندی مشاغل باشد اما نیست. چرا ما باید با تهدید در صورت مطالبه بحق حقوق خویش شویم (توسط پیمانکار). چرا حق فوق العادهای ک توسط خود وزارت بهداشت تعیین و تصویب شد (هر ماه تقریباً 900) با طی نمودن همه مراحل اداری و مکاتبات سیستمی ولی پاسخی دریافت ننمودهایم.
چرا باید ما با گذشت حدود یکسال از قرار داد هنوز لباس کار دریافت نکردهایم. ما از طریق بر گزاری آزمون و کاملاً قانونی (گزینش و مصاحبه) وارد سیستم شدهایم تهدید شویم. چرا ما باید با گذشت حدود سه ماه از قرار داد قبلی هنوز تسویه حساب نشدهایم با پیمانکار. چرا ما باید شاهد ضایع شدن حق خویش باشیم. چرا آقای پیمانکار در پرداخت حقوق سهله انگاری میکند و امروز و فردا مینماید. چرا باید وقتی میخاهیم از مراجع سازمان بازرسی شکایت نماییم پیمانکارمان در آنجا حضور داشته باشد.
چرا وقتی از اداره کار پیگیر حق و حقوق مانیم حدود 40 روز پیش جلسه شکایت ما به 21 فروردین 1401 موکول گردد مگر چه خبر است که سه ماه دنبال یک شکایت باشیم. چرا ما باید به اجبار به انجام وظیفهای شویم که طبق قانون وظیفه ما نیست. چرا باید توسط پیمانکار تهدید به اخراج درصورت پیگیری حقوقمان شویم وتوسط پیمانکار در صورت عدم انجام تهدید به عدم نیاز، چرا ما طبق قانون موظف به انجام 192 ساعت با احتساب مرخصی استحقاقی هستیم ولی ب اجبار و تهدید در حال حاضر 240 تا 260 بدون مرخصی در حال انجام کاریم بدون اضاف کاری و فقط با تهدید. چرا باید وقتی یک نفر بخواهد حمایتمان کند با قدرت نمایی پیمانکار از پست خویش برکنار گردد. چرا ما باید وادار به کار بیش از حد به دلیل کمبود نیرو باشیم. خواهشی داریم:
1. تسویه حساب کامل قرار داد قبل طبق قوانین اداره کار توسط پیمانکار
2. پرداخت حقوقهای قرار داد جدید طبق قوانین اداره کار
3. برخورداری کامل از مرخصیهای استحقاقی و استعلاجی
4. شرح وظایف قانونی تنظیف کار بدون دست کاری توسط پیمانکار برای رضایت کارفرما
5. پرداخت مطالبه بحق فوق العاده ای که توسط وزارت بهداشت تعیین گردید.
6. عدم تهدید توسط پیمانکار و کارفرما
7. ارائه لباس کار در سریعترین زمان ممکن
8. ایجاد حساب مشترک بانکی کارفرما و پیمانکار
9. عدم صلاحیت پیمانکار در چنیش نیروها (چرا چون با تبعیض و قوم گرایی روبرو میگردیم)
10. پرداخت کامل هزینههای آزمایشهای طب کار
11. ارائه خدمات پشتیبانی و رفاهی توسط کارفرما.
12. ایجاد امنیت شغلی *(*مهمترین*)*
13. مجوز افزایش تعداد نیروهای خدماتی
14. پرداخت اضافکاری های نیروها در یکسال گذشته و برخورداری از اضافه کاری در قرار داد جدید.
به گزارش کبنا نیوز، در روزهای آخر سال که عموما نیروهای رسمی دولت حقوق خود را به موقع دریافت می کنند، نیروهای شرکتی با تأخیر در پرداختی ها مواجه می شوند و عموما از دست پیمانکار شکایت می کنند. نیروهای شرکتی بیمارستان شهیدجلیل یاسوج چند ماه است که حقوق دریافت نکرده اند. همچنین نیروهای شرکتی بیمارستان باشت به دلیل تأخیر 11 ماهه حقوق خود، امروز تجمع کردند.
یکی از معترضان نیروی شرکتی بیمارستان باشت در گفت و گو با خبرنگار کبنا گفت: در این شرایطی که چند روز دیگر عید می شود 11 ماه است که حقوق نگرفته ایم و هیچ کس جوابگوی ما نیست.
هرچند که این موارد تجمع در ادامه سوء تدبیری دوره مدیریتی پیشین است، اما انتظار می رود سرپرست جدید دانشگاه علوم پزشکی وضعیت نیروهای شرکتی بیمارستان های استان، به ویژه نیروهای بیمارستان شهیدجلیل و بیمارستان شهرستان باشت را سروسامان دهد.
نامه جمعی از معترضان بیمارستان شهیدجلیل یاسوج به شرح زیر است:
ما مظلومینی هستیم در حال دیدن ضایع شدن حق خویشیم. ما مظلومینی هستیم که در یکسال گذشته با تحمل روزهایی سخت کرونایی در لباس رزم سرباز سید علی مو بودیم و حتی بدونی موک روز مرخصی و بدون حقوق و ظلم توسط پیمانکار خادم مردم بودهایم. ما نیروهای خدماتی بیمارستان شهید جلیلیم ما کسانی بودهایم در در خط مقدم بودهایم حتی مقدم از پرستاران اما ب دلیلی کوته شمردن شغلمان دیده نشدهایم. ما کسانی بودایم که در معرض اول عفونتها بودهایم. ما دیگر توانایی نداریم چرا که با حق کمی ک پرداخ میشود قادر به چرخاندن چرخهای زندگی خویش نیستیم. و با پنجری در حال گذرانیم. جناب اقای حسینی ما کسانی بودهایم که از نزدیک شاهد فوت بستگان نزدیکمان بودهایم ک شاید خود را مقصر دانستهایم و افسرده دلها شدهایم.. اما دکتر جان چرا ما باید با چنین ناملایمتی هایی روبرو باشیم فقط چون نیروی خدماتیم و شرکتی (چرا باید با تهدید ب اخراج و کوچک شدن باشیم) چرا ما از پیمانکار راضی نبودهایم و حتی شکایت کردهایم ولی کسی پیگیر نیست. چرا ما باید با آنکه وظیفه ما تنظیف کار است و طبق دستورالعملهای وزارت بهداشت خلاف است که ما دست ب بیمار بزنیم ولی متاسفانه در حال انجام شغل کمک پرستاری و بهیار و بیماربریم در صورتی که میتوانیم عامل انتقال عفونت و بیماری واگیر باشیم چرا کسی پیگیر نیست. چرا ما حقوقمان با آنکه باید طبق قانون اداره کار و طبقه بندی مشاغل باشد اما نیست. چرا ما باید با تهدید در صورت مطالبه بحق حقوق خویش شویم (توسط پیمانکار). چرا حق فوق العادهای ک توسط خود وزارت بهداشت تعیین و تصویب شد (هر ماه تقریباً 900) با طی نمودن همه مراحل اداری و مکاتبات سیستمی ولی پاسخی دریافت ننمودهایم.
چرا باید ما با گذشت حدود یکسال از قرار داد هنوز لباس کار دریافت نکردهایم. ما از طریق بر گزاری آزمون و کاملاً قانونی (گزینش و مصاحبه) وارد سیستم شدهایم تهدید شویم. چرا ما باید با گذشت حدود سه ماه از قرار داد قبلی هنوز تسویه حساب نشدهایم با پیمانکار. چرا ما باید شاهد ضایع شدن حق خویش باشیم. چرا آقای پیمانکار در پرداخت حقوق سهله انگاری میکند و امروز و فردا مینماید. چرا باید وقتی میخاهیم از مراجع سازمان بازرسی شکایت نماییم پیمانکارمان در آنجا حضور داشته باشد.
چرا وقتی از اداره کار پیگیر حق و حقوق مانیم حدود 40 روز پیش جلسه شکایت ما به 21 فروردین 1401 موکول گردد مگر چه خبر است که سه ماه دنبال یک شکایت باشیم. چرا ما باید به اجبار به انجام وظیفهای شویم که طبق قانون وظیفه ما نیست. چرا باید توسط پیمانکار تهدید به اخراج درصورت پیگیری حقوقمان شویم وتوسط پیمانکار در صورت عدم انجام تهدید به عدم نیاز، چرا ما طبق قانون موظف به انجام 192 ساعت با احتساب مرخصی استحقاقی هستیم ولی ب اجبار و تهدید در حال حاضر 240 تا 260 بدون مرخصی در حال انجام کاریم بدون اضاف کاری و فقط با تهدید. چرا باید وقتی یک نفر بخواهد حمایتمان کند با قدرت نمایی پیمانکار از پست خویش برکنار گردد. چرا ما باید وادار به کار بیش از حد به دلیل کمبود نیرو باشیم. خواهشی داریم:
1. تسویه حساب کامل قرار داد قبل طبق قوانین اداره کار توسط پیمانکار
2. پرداخت حقوقهای قرار داد جدید طبق قوانین اداره کار
3. برخورداری کامل از مرخصیهای استحقاقی و استعلاجی
4. شرح وظایف قانونی تنظیف کار بدون دست کاری توسط پیمانکار برای رضایت کارفرما
5. پرداخت مطالبه بحق فوق العاده ای که توسط وزارت بهداشت تعیین گردید.
6. عدم تهدید توسط پیمانکار و کارفرما
7. ارائه لباس کار در سریعترین زمان ممکن
8. ایجاد حساب مشترک بانکی کارفرما و پیمانکار
9. عدم صلاحیت پیمانکار در چنیش نیروها (چرا چون با تبعیض و قوم گرایی روبرو میگردیم)
10. پرداخت کامل هزینههای آزمایشهای طب کار
11. ارائه خدمات پشتیبانی و رفاهی توسط کارفرما.
12. ایجاد امنیت شغلی *(*مهمترین*)*
13. مجوز افزایش تعداد نیروهای خدماتی
14. پرداخت اضافکاری های نیروها در یکسال گذشته و برخورداری از اضافه کاری در قرار داد جدید.