تاریخ انتشار
يکشنبه ۳۰ مهر ۱۴۰۲ ساعت ۲۱:۳۹
کد مطلب : ۴۶۸۴۲۶
گفت و گوی اختصاصی کبنانیوز با طاهره آذرپیوند؛
فقط برای یک مسابقه آسیایی ۳۰۰ میلیون تومان هزینه شخصی کردم / کهگیلویه و بویراحمد استعدادهای ورزشی زیادی دارد / افرادی را میشناسم که پرداخت شهریه ۳۰۰ هزار تومانی برایشان سخت است / من فکر میکنم اصلاً مسئولان نمیدانند طاهره آذرپیوند چه کسی است!
۲
کبنا ؛
طاهره آذرپیوند ورزشکار زن موفق و محبوب ایرانی و اهل دهدشت استان کهگیلویه و بویراحمد است، آذرپیوند یکی از معدود قهرمانان ورزشی استان است که در طول ۱۵ سال گذشته مدالهای افتخارآفرین ملی و بینالمللی زیادی را کسب کرده است. مدال برنز مسابقات کوراش بانوان آسیا در سال ۲۰۲۲، مدال نقره مسابقات کوراش بانوان جهان در سال ۲۰۲۲، مدال نقره مسابقات کوراش بانوان آسیا در سال ۲۰۲۳ از مهمترین افتخارآفرینیهای این بانوی ورزشکار است. کبنا نیوز گفت و گویی کوتاه با آذرپیوند ترتیب داده که میخوانید. لازم به ذکر است که کبنا نیوز در راستای رسالت خبری خود گفتوگوهای متعددی را با ورزشکاران، مدال آوران و قهرمانان استان کهگیلویه و بویراحمد را ترتیب داده که آنها را صرفاً برای رفع مشکلات و اصلاح امور منتشر خواهد کرد.
خانم آذرپیوند کمی از برنامه هایتان بگویید و اینکه قهرمان ورزشی بودن چه اثری روی زندگی شخصی تان داشته است؟
ماه آینده مسابقات جهانی را پیش رو داریم و در حال آمادهسازی برای حضور در مسابقات هستم.
پانزده سال است که بازیکن تیم ملی هستم، متأهلم و همسرم جودوکار است و قهرمانی آسیا را دارد، ایشان مربی شخصی من هم هست. ورزش رزمی اثر مثبتی روی زندگیام داشته است و تا الان هم ۱۵ سال بطور ثابت در تیم ملی حضور داشتهام.
به عنوان قهرمان ورزشی چقدر از شما حمایت شده است؟
دو سال در اردو بودم، همه هزینهها را شخصی پرداخت کردهام، در این دو سال در مسابقات آسیایی مقام نائب قهرمانی را بدست آوردم، قبل از آن برنز جهان و همچنین مدال برنز را در مسابقات آسیایی بدست آوردم، من فقط برای یک مسابقه آسیایی ۳۰۰ میلیون تومان هزینه شخصی کردم و مبلغی که اداره ورزش به من کمک کرده حدوداً ۵۰ میلیون بوده که بسیار کمتر از هزینههایی است که من پرداخت کردهام.
افرادی را میشناسم که پرداخت شهریه ۳۰۰ هزار تومانی برایشان سخت است
یکی از بزرگترین چالشهایی که قهرمانان ورزشی با آن مواجه هستند، هزینههایی است که بخاطر مسابقات داخلی و خارجی متحمل میشوند. کهگیلویه و بویراحمد استعدادهای ورزشی زیادی دارد، اما این استعدادها نهفته مانده، بخاطر اینکه حمایتی نمیشوند. من باشگاه بدنسازی دارم و میبینم شاگردهایم چقدر استعداد دارند، اما افرادی را میشناسم که حتی پرداخت شهریه ۳۰۰ هزار تومانی برایشان سخت است و برای پرداخت آن به مشکل بر میخورند.
به عنوان یک قهرمان ورزشی چه انتظاری از مسئولان استانی دارید؟
من نزدیک ۱۵ سال است که در تیم ملی هستم، مدال جهانی و آسیایی دارم، به عنوان تنها بازیکن استان دو دوره در المپیک آسیایی حضور داشتم، اما فقط یک گله از استاندار دارم، آیا تا الان یک بار جلسهای با ورزشکاران برگزار کرده تا ببینند دغدغه ورزشکاران ما چه چیزی است؟ من ۱۰ روز دیگر برای فستیوال روسیه اعزام میشوم و یک ماه بعد به مسابقات جهانی اعزام میشوم، اما گاهی اوقات فکر میکنم که ورزش کردن هیچ فایدهای ندارد و بیانگیزه میشوم، وقتی میبینم که مسئولان استانی با درد و مشکل ورزشکاران هیچ آشنایی ندارند و به ورزش به عنوان یک چیز فانتزی نگاه میکنند، من فکر میکنم اصلاً مسئولان نمیدانندص طاهره آذرپیوند چه کسی است! و به مسائل قهرمانان ورزشی ما فکری نمیکند.
برای توسعه ورزش در کهگیلویه و بویراحمد چه باید کرد؟
باید مربیهای ورزشی ما خودشان را ارتقاء بدهند، و در دورههای مربیگری شرکت کنند تا بتوانند حرف جدیدی برای شاگردهایشان داشته باشند. من رزمیکار هستم ولی هیچ وقت رزمی آموزش نمیدهم چون هیچ حمایتی نمیشوند، من با چهامیدی رزمی آموزش دهم وقتی خودم تلخیها و مشکلات را میدانم. میخواهم این را بگویم که هر کسی حمایت شد نهایتاً نتیجه هم میگیرد. ما استعدادهای خیلی زیادی داریم و مسئولان ورزشی و غیرورزشی کهگیلویه و بویراحمد باید بیشتر به استعدادهای ورزشی بها دهند. من اگر به جایی رسیدهام حمایتهای خانواده و همسرم بوده، وگرنه اداره ورزش حمایتی از من نکرده است.
بر اساس آمار، آسیبهای اجتماعی در کهگیلویه و بویراحمد خیلی بالا است، ورزش چه اثری در کاهش آسیبهای اجتماعی دارد؟
قطعاً سرمایهگذاری در ورزش، به کاهش آسیبهای اجتماعی استان کمک میکند، اما مسئولان ما نگاه دقیقی به این موضوعات ندارند. من کسانی را دیدهام که مشتاق ورزش هستند، شاگردهایی دارم که اگر حمایت شوند حرف اول را در سطح جهانی میزنند، ولی بخاطر اینکه وضعیت مالی خوبی نداشتهاند بیانگیزه شدهاند، کنار رفتهاند و ورزش را ادامه ندادهاند. کسانی را دیدهام که حتی توان پرداخت ۲۰۰ هزار تومان را ندارند، توان مالی ضعیفی دارند. من شخصاً از نظر مالی مشکلی نداشتم و همیشه از سوی خانواده و همسرم حمایت میشدهام، ولی همه مثل من نیستند.
پیشنهاد شما به مسئولان حوزه ورزش استان کهگیلویه و بویراحمد چیست؟
پیشنهاد من این است که مسابقات استعدادیابی برگزار شود و در رشتههای مختلف استعدادهای ورزشی کشف شوند. مربیهای خوبی این ورزشکاران را هدایت کنند و نهایتاً برای حضور در مسابقات حمایت مادی و معنوی شوند. به نظر من اگر ورزشکاران را از سن پایه مورد حمایت قرار دهیم در مسابقات ورزشی بهترین نتیجه را میگیرند. ولی الان فکر میکنم که اگر من کنار بروم خیلی کم افرادی پیدا میشود که بتواند جای من را بگیرد، یا اصلاً کسی را نداریم.
ماه آینده مسابقات جهانی را پیش رو داریم و در حال آمادهسازی برای حضور در مسابقات هستم.
پانزده سال است که بازیکن تیم ملی هستم، متأهلم و همسرم جودوکار است و قهرمانی آسیا را دارد، ایشان مربی شخصی من هم هست. ورزش رزمی اثر مثبتی روی زندگیام داشته است و تا الان هم ۱۵ سال بطور ثابت در تیم ملی حضور داشتهام.
به عنوان قهرمان ورزشی چقدر از شما حمایت شده است؟
دو سال در اردو بودم، همه هزینهها را شخصی پرداخت کردهام، در این دو سال در مسابقات آسیایی مقام نائب قهرمانی را بدست آوردم، قبل از آن برنز جهان و همچنین مدال برنز را در مسابقات آسیایی بدست آوردم، من فقط برای یک مسابقه آسیایی ۳۰۰ میلیون تومان هزینه شخصی کردم و مبلغی که اداره ورزش به من کمک کرده حدوداً ۵۰ میلیون بوده که بسیار کمتر از هزینههایی است که من پرداخت کردهام.
افرادی را میشناسم که پرداخت شهریه ۳۰۰ هزار تومانی برایشان سخت است
یکی از بزرگترین چالشهایی که قهرمانان ورزشی با آن مواجه هستند، هزینههایی است که بخاطر مسابقات داخلی و خارجی متحمل میشوند. کهگیلویه و بویراحمد استعدادهای ورزشی زیادی دارد، اما این استعدادها نهفته مانده، بخاطر اینکه حمایتی نمیشوند. من باشگاه بدنسازی دارم و میبینم شاگردهایم چقدر استعداد دارند، اما افرادی را میشناسم که حتی پرداخت شهریه ۳۰۰ هزار تومانی برایشان سخت است و برای پرداخت آن به مشکل بر میخورند.
به عنوان یک قهرمان ورزشی چه انتظاری از مسئولان استانی دارید؟
من نزدیک ۱۵ سال است که در تیم ملی هستم، مدال جهانی و آسیایی دارم، به عنوان تنها بازیکن استان دو دوره در المپیک آسیایی حضور داشتم، اما فقط یک گله از استاندار دارم، آیا تا الان یک بار جلسهای با ورزشکاران برگزار کرده تا ببینند دغدغه ورزشکاران ما چه چیزی است؟ من ۱۰ روز دیگر برای فستیوال روسیه اعزام میشوم و یک ماه بعد به مسابقات جهانی اعزام میشوم، اما گاهی اوقات فکر میکنم که ورزش کردن هیچ فایدهای ندارد و بیانگیزه میشوم، وقتی میبینم که مسئولان استانی با درد و مشکل ورزشکاران هیچ آشنایی ندارند و به ورزش به عنوان یک چیز فانتزی نگاه میکنند، من فکر میکنم اصلاً مسئولان نمیدانندص طاهره آذرپیوند چه کسی است! و به مسائل قهرمانان ورزشی ما فکری نمیکند.
برای توسعه ورزش در کهگیلویه و بویراحمد چه باید کرد؟
باید مربیهای ورزشی ما خودشان را ارتقاء بدهند، و در دورههای مربیگری شرکت کنند تا بتوانند حرف جدیدی برای شاگردهایشان داشته باشند. من رزمیکار هستم ولی هیچ وقت رزمی آموزش نمیدهم چون هیچ حمایتی نمیشوند، من با چهامیدی رزمی آموزش دهم وقتی خودم تلخیها و مشکلات را میدانم. میخواهم این را بگویم که هر کسی حمایت شد نهایتاً نتیجه هم میگیرد. ما استعدادهای خیلی زیادی داریم و مسئولان ورزشی و غیرورزشی کهگیلویه و بویراحمد باید بیشتر به استعدادهای ورزشی بها دهند. من اگر به جایی رسیدهام حمایتهای خانواده و همسرم بوده، وگرنه اداره ورزش حمایتی از من نکرده است.
بر اساس آمار، آسیبهای اجتماعی در کهگیلویه و بویراحمد خیلی بالا است، ورزش چه اثری در کاهش آسیبهای اجتماعی دارد؟
قطعاً سرمایهگذاری در ورزش، به کاهش آسیبهای اجتماعی استان کمک میکند، اما مسئولان ما نگاه دقیقی به این موضوعات ندارند. من کسانی را دیدهام که مشتاق ورزش هستند، شاگردهایی دارم که اگر حمایت شوند حرف اول را در سطح جهانی میزنند، ولی بخاطر اینکه وضعیت مالی خوبی نداشتهاند بیانگیزه شدهاند، کنار رفتهاند و ورزش را ادامه ندادهاند. کسانی را دیدهام که حتی توان پرداخت ۲۰۰ هزار تومان را ندارند، توان مالی ضعیفی دارند. من شخصاً از نظر مالی مشکلی نداشتم و همیشه از سوی خانواده و همسرم حمایت میشدهام، ولی همه مثل من نیستند.
پیشنهاد شما به مسئولان حوزه ورزش استان کهگیلویه و بویراحمد چیست؟
پیشنهاد من این است که مسابقات استعدادیابی برگزار شود و در رشتههای مختلف استعدادهای ورزشی کشف شوند. مربیهای خوبی این ورزشکاران را هدایت کنند و نهایتاً برای حضور در مسابقات حمایت مادی و معنوی شوند. به نظر من اگر ورزشکاران را از سن پایه مورد حمایت قرار دهیم در مسابقات ورزشی بهترین نتیجه را میگیرند. ولی الان فکر میکنم که اگر من کنار بروم خیلی کم افرادی پیدا میشود که بتواند جای من را بگیرد، یا اصلاً کسی را نداریم.
اصلا شما رو ببینه بدون اینکه خودت رو معرفی کنی میشناسه؟
افراد ناکاربلد نشستن پشت میز خانم قهرمان.اینجا فقط خودت باید برا خودت بجنگی