تعطیلی مرکز اسلامی هامبورگ در متن آزادی غربی! (به قلم: محمدعلی وکیلی)

کبنا ؛محمدعلی وکیلی در سرمقاله این هفته روزنامه ابتکار نوشت: مرکزاسلامی هامبورگ تاریخی فراتر از انقلاب اسلامی دارد این مرکز در سال ۱۳۳۲ با اذن مرحوم حضرت آیت‌الله العظمی بروجردی و با تقاضای ایرانیان و مسلمانان پاکستانی مقیم آلمان راه اندازی شد. از آن‌زمان تاکنون مرکز پایگاه مسلمانان بوده و ماهیت مدنی و غیرحکومتی داشته است. دولت‌های مختلف در ایران (چه قبل وچه بعدازانقلاب) صرفاً نقش حمایتی داشته‌اند. بر این اساس استقلال مرکز و مشی فراگیر و مردمی آن اصل بوده است.
پس از حوادث غزه، دولت ائتلافی کنونی آلمان تحت فشار لابی صهیونیسم و منافقین و با استناد به رای موهوم دادگاه، اقدام به بستن مرکز و اخراج رئیس آن نمود. هرکس با تاریخ غرب آشنایی داشته باشد نیک می‌داند که برخلاف گمانه اولیه، این تاریخ مملو از تلاش برای محدودسازی آزادی و برش‌های مختلف بوده است.
در نتیجه این تلاش‌ها به‌جای تاریخ منقح آزادی و دموکراسی، شاهد تاریخ استانداردسازی‌های دوگانه در بخش‌های مختلف هستیم. تاریخ ترسیم خطوط قرمز حول منافع شهروند غربی و مهاجرین، تاریخ تمایز و برتری سفیدها بر دیگر نژادها می‌باشد. دموکراسی و آزادی در غرب سقفی بنام یهود دارد. یهودا بر خط قرمز غرب است. تفسیر یهودی ستیزی آنچنان موسع است که پلیس آمریکا را قانع می‌کند استاد دانشگاه را در محوطه دانشگاه به جرم شرکت در اعتراض به نسل کشی غزه، روی زمین بکشند و گردنش را زیر چکمه بشکنند.
دوگانه استانداردهای آزادی غربی در همه صحنه‌ها خودنمایی می‌کند. در غرب هیچکس اجازه ندارد از چرایی و چگونگی یازده سپتامبر (انفجاربرج های دقلو) بنویسد. شاید هنوز صحنه‌های استقبال از مهاجرین اکراینی الاصل و جداسازی مهاجرین و اتباع غیراکراینی در مبدا کشورهای اروپایی و تبعید آنان به جزایر بدآب و هوا یادتان نرفته است.
نحوه برخورد غرب با نتانیاهوی کودک کش را در مقیاس برخوردهایشان با جریانات مردمی مقاومت مقایسه کنید. تاریخ غرب مملو از آزادی ویژه جریانات نژادپرست علیه مسلمانان، پیامبر اعظم (ص) قرآن سوزی و…می‌باشد اما روی دیگر همین تاریخ، سیاهه محدودیت و معدومیت ویژه مخالفین صهیونیسیم می‌باشد. حال با این دوگانه استاندارد، شاهد بستن مرکز عبادی ویژه مسلمانان که کارکردی غیرسیاسی داشته است هستیم. بستن مرکز اسلامی هامبورگ مهمتر از بستن سفارت است.
در گذشته بارها شاهد تعطیلی سفارت‌ها و تقلیل مناسبات و حتی فریز روابط بودیم ولی مرکز اسلامی مصون از تعرض و مجاز به فعالیت بود. البته واکنش متناسب بستن یک مرکز آموزش زبان آلمانی نیست، بلکه امید است با استقرار دولت دکتر پزشکیان شاهد تغییر پلتفرم برخورد و تقابل اروپایی‌ها با جمهوری اسلامی باشیم.