آبادگران بی نام و نشان

گاهی خبرهای ناخوش و تکان دهنده‌ای از گوشه و کنار کشور به گوش می رسد که دل‌ و جان را می خراشد و می آزارد. مانند خبر ریزش تونل و کشته شدن جمعی از عزیزان هموطن مان یا طغیان رودخانه‌ها و جاری شدن سیلها و درپی آن ویرانی خانه‌ها و مزارع و آبادانیها و زیانهای جانی و مالی به هم میهنان.
و ازسوی دیگر کارهایی که در کشور برای عمران و آبادانی انجام می گیرد و گامهایی که گره گشاست و به نفع مردم و شهروندان برداشته می‌شود. به طورکلی در همه کارها و رویدادهای نیک و بد زندگی جمعی بدون از مانور و خودستایی و خودنمایی در جامعه دست به کار می شوند و آستین بالا می زنند و به صحنه می آیند و کاری را که بلدند بدون منت برای مردم انجام می دهند و نامی و نشانی هم از آنها آنچنان که باید و شاید در میان نیست ولی هر کار خوبی که در جامعه صورت می گیرد نتیجه تلاش و فداکاری آن‌هاست.
به راستی چه کسانی هستندکه درمعادن و در عمق زیاد زیرزمین می روند و با چهره ای خاک آلود و سیاه و دستهای رنگ گرفته و لباسهای آلوده با خطرها دست و پنجه نرم می کنند و بعد از ساعتها کار و تلاش با چنان چهره و لباسی از زیر زمین بیرون می آیند و آنهمه تلخی را بر جان و جسم خود هموار می کنند؟
درطول تونل‌ها چه کسانی هستندکه خطرها را به جان می خرندتا آنکه پس ازگذرزمانها واحتمال ریزش‌ها وتلفات جانی وآسیبهای بدنی، راهی برای گذرخودروها ووسایل نقلیه درمیان زمین  ودرون کوه‌ها بازکنند.؟ راستی اینها چه کسانی هستندکه تونل‌های کوچک وبزرگ را درمیان کوه‌ها می گشایندوآماده بهره برداری می‌کنند.؟
این‌ها همان نیروهای کاری وعملیاتی هستندکه کارهای عظیم را بافنون و ابزارهای کاری انجام می دهندو کسی ازحال و روز و زندگی‌شان باخبرنیست. اما درکنارآنها کسانی مصاحبه می‌دهند و ازپیشرفت کارها خبر می‌دهند و به نوعی وانمود می‌کنند که همه کارها و پیشرفتها نتیجه کار و تلاش آنها بوده است و ما همه غافل ازاینکه پیشرفت وسامان کارها به دست چه کسانی انجام می‌گیرد.
درست مانندسربازان فداکاری که درجبهه ها  می‌جنگند و جانفشانی می کنندتا بر دشمن غلبه کنند ولی افتخار کار آنها یکجا نصیب فرمانده آن‌ها می‌شود.
وقتی می‌خواهند یک جاده را بسازند شمارزیادی ازنیروهای کاربلد وفنی، مانندراننده های ماشین‌های سبک وسنگین و دستگاههای سنگین مانندبولدوزر، لودر، گریدر، بیل مکانیکی، سنگ شکن ودیگرابزارهای ماشینی به وسیله نیروهای فنی وکارساز، دست به کارمی شوند و راه می افتندتا جاده‌ای خاکبرداری وزیرسازی وآسفالت وآماده کاروبهره برداری شودودیگران باخودروهای خودراحت دراین جاده هاآمدورفت کنند، اماهیچ کس این نیروهای سازنده و آبادگر را نمی شناسد و از آنها قدردانی هم نمی‌شود. همین گونه در کارخانه ها وکارگاههای صنعتی مانندپتروشیمی ها و.... و...هزاران انسان به راه اندازی وچرخش امورفنی وصنعتی مشغول‌اند، اما همه آنها بی نام وبی نشان وبی منت کارمی کنندوناشناخته می‌مانند ونیزهزاران کشاورزعرق می‌ریزند وکارمی کنندونان جامعه را تأمین می کنندوزندگی را به جریان می اندازندولی گمنام وناشناخته می مانند و کس از حال و روز آنها باخبر نیست و اغلب این نیروهای فداکار باکمبود و مشکل و دغدغه وفقر زندگی می کنندو روزگارشان به سختی می گذردوبا سختی‌ها دست به گریبانندوغریب وتنها وبی فریادرس می‌مانند.
درود خداوندبراین آبادگران بی نشان وگمنام بادکه چرخ زندگی اجتماعی به دست آن‌ها می‌گردد ومشکلات اصلی زندگی جامعه بیشتر بردوش این‌ها سنگینی می‌کند.
به راستی اگرخواهان آبادانی وحق شناسی هستیم بایداین خادمان واقعی جامعه را به نیکی دریابیم و قدر و حقشان را پاس داریم تاهم جامعه راه توسعه وترقی درپیش گیردو آبادشودوهم دربرابر وجدان خویش حق را آنچنان که بایدوشایسته است به جای آورده باشیم. باشدو چنین باد.
.....................................
محمودمنطقیان۹۸/۲/۲۴