محمدی تبار مردی از تبار بحران و حادثه

کبنا ؛سال‌ها مدیریت بحران برای کهگیلویه و بویراحمد تبدیل شده بود به بحران مدیریت؛ مدیریت‌هایی منفعل، راکد و بی اثر تصویر آشنا اما تلخ سالهایی نه چندان دور در استان کهگیلویه و بویراحمد بود، آتش‌هایی که بیشتر دل ِ مردمان را آتش می‌زد تا زمین لرزه‌هایی که لرزه بر تن ِ  مدیریتی استان می‌انداخت. این‌ها تصویری کوچک از  مدیریت بحران‌های بزرگ بود اما در طول چند سال اخیر ورق برگشت. خونی تازه به رگهای مدیریت بحران تزریق شد و در اولین پست‌های اینستاگرامی عزم جزم خود را با این شعر یادآور شد (اگرچه راه دشوار است، اما نه از سختی راه ....) برنوی تلاش و کوشش را بر دوش نهاد و تا ساعت ۳ نیمه شب در ارتفاعات دنای شرقی هم کمک به خاموش کردن آتش کرد هم همت والای خود را نشان داد. در ادامه الگوی مدیریتی شهید باکری را به خودش یاآوری کرد تا با تکیه بر قدرت ایمانی و اراده بتواند در مسیر این مرد بزرگ قدم برداریم. در همهٔ بحران‌ها تا حد امکان حضور میدانی و مستقیم دارند. همگام با محیط بانان و مردم کمک به اطفا حریق می‌کند و انگیزه‌اش زمانی بیشتر می‌شود که امثال امام جمعه کبکیان گیوه‌ها را بالا می‌کشد و دوشادوش مردم در ارتفاعات بالا می‌رود. روحش زخمی می‌شود از بستر خشکیدهٔ بشار و به وجد می‌آید از خروش رودها... در میانهٔ این همه بحران از مدیریت علمی غافل نمی‌شود و  وضعیت بهره برداری و سرچشمه‌های رودخانه‌های استان را مورد بررسی میدانی قرار می‌دهد. تلاش‌هایش در مسیر مدیریت علمی بحران را این بار با پیگیری راه اندازی شبکه لرزه نگاری در استان ادامه می‌دهد. قدم‌های محکمی گذاشت اگر چه صدها قدم مانده ...  بغضش می‌ترکد از قطع درخت با اره و آتش کبریت یک نفر که صدها نفر با کمبود امکانات و سختی زیاد خاموشش می‌کنند. پل دانشگاه و مدیریت بحران استان را ساخت تا گرهٔ از هزار توی گره‌ها باز شود... سردسیر تا گرمسیر، بحران‌های در  ارتفاعات دنا تا دشت‌های کهگیلویه  حضور میدانی دارد و تلاش مضاعف خود را صدچندان می‌کند تا یار ِ خاطر باشد. شب و روز، زمستان و تابستان؛ گرما و سرما ساعات کاری برایش محدود نیست.
همهٔ اینها و دیگر ناگفته‌ها روایتگر تلاش‌های مردی است که دغدغه مدیریتش معطوف به پیشگیری، کنترل و درمان بحران‌هاست، در این مسیر سختی‌هایی کشیده و می‌کشد؛ نامهربانی‌هایی دید و می‌بیند اما در میان این همه سختی‌ها و صعبی‌ها سفیر صلح و امید در دل ِ بحران‌هاست؛ درود مرد ِ بزرگ....

-------------------------------------
دکتر رشیدی از کهگیلویه