اصول گرایی و اصلاح طلبی؛ از رؤیا تا واقعیت  

کبنا ؛متن ارسالی: امروزه بسیاری براین باورند که جریان  اصلاح‌طلبی دیگر پاسخگوی نیازهای روز جامعه نیست و نمی‌تواند نقش‌آفرینی داشته باشد.
 اصلاح طلبان امروزه نتوانسته‌اند  با توجه به شرایط تاریخی، ذائقه‌ی جامعه  نیازهای نسل جدیدتر را  تولید و بازتولید کنند. بدین ترتیب، جریان اصلاح طلبی شکل فزاینده‌ای در حال به  حاشیه راندن  و از بطن جامعه در حال خارج شدن ست.
 نیروهای موسوم به اصلاح طلب  که طردشدگان دهه شصت بودند، با تاکید بر ضرورت ایجاد اصلاح درون ساختاری، جبهه‌ای را تشکیل دادند که خواسته‌های خاصی را نمایندگی می‌کرد از جمله چپ گرایی سیاسی و احیای ظرفیت‌های جدید در قانون اساسی، جامعه مدنی، گفتگو، دموکراسی و حقوق بشر، مردم‌سالاری دینی، آزادی بیان  مطبوعات، خاستگاه طبقاتی  و... . تاکیدداشتند.
 نیروهای اصول گرا
 راست گرایی سیاسی، سوگیری فرهنگی سنتی، فهم دینی مداحانه، خاستگاه طبقاتی متوسط قدیم و مادون متوسط و... ساختار این جریان را تشکیل می‌داد.  این جریان سیاسی در سال‌های اخیر در مقابل اصلاح طلبان صف آرایی کردند  اما  آنها نیز توفیق چندانی در سپهر سیاسی امروز  بدست نیآورند
 بنظر می‌رسد سپهر سیاسی ایران در وجه داخلی در هر دو ضلع موسوم به اصلاح طلب و اصولگرا با ناکارآمدی و فساد همراه شده است. انتساب‌های مدیریتی در دولتهای اصولگرا و اعتدالی_اصلاح نتوانسته نارضایتی‌های تصاعدی مردم را کاهش دهد.
 خودانتقادی  و بازاندیشی حلقه مفقوده دو جناح سیاسی   موسوم به اصلاح طلب و اصولگرایی ست که   دچار فساد و فرصت طلبی اعضای خویشند، امری ضروری است.
-------------------------------------------
محمدادیب پور
------------------------------------------