در وصف شهیدان عدالت منش

کبنا ؛امروز سه شنبه مورخ ۲ اردیبهشت سالروز عروج ملوکتی کبوترهای سبک بالی است که رفتند تا شرف و حیثیت وتمامیت ارضی ایران بماند. امروز سالروز عروج پرستوهای مهاجری است که دیار تعلقات و روزمرگی‌های ما را رها کردند تا امام تنها نماند.
تاریخ بویراحمد و دنا باید برخود ببالد که در دامن ایل و مادری پاکدامن فرزندانی پرورش یافتند نام بویراحمد را ملی وبلکه جهانی کردند. نه فقط در زمین کوچک ما بلکه در عرش کبریایی خداوند و ما چه میگوییم که این ستاره‌های سپهر انقلاب نگذاشتند اصحاب ابلیس نور ولایت را خاموش کنند و اگر امروز میوه‌های انقلاب نوپای خمینی رسیده و نهال دیروز به درخت تناور تناوری تبدیل شده که میوه‌های استقلال، آزادی و استکبار ستیزی آن چهره سیاسی منطقه خاور میانه را تغیر داده و می‌رود تا تاریخ ظلم و جور بشر را ورق بزند. این فصل پرافتخار تاریخ انقلاب و بویراحمد مرهون ایستادگی‌های این ابرمردهای بی ادعای انقلاب بود. در چنین روزی در دهستان چین مادری نازنین و بینظیر از جنس آفتاب و آب و به استواری دنا داغ‌دار شد، داغ شیرین و تلخ...
داغ دار دو سرو راست قامتی که زمین افتادند تا انقلاب زمین نخورد تا امام داغدار نشود تا شیطان برمنطقه حاکم نشود.
لوداب در چنین روزی در سال ۶۶ داغ داری دو جوان رعنا بود «شهید محمدرضا» و «شهید رضا قلی» عدالت منش (پیرشه)
ناله و شیون بلند بود و ایل سیاهپوش و داغ‌دار و منطقه چین غرق در ماتم...
و این بار دوم بود که مادر بزرگ ایل فرزند خود را به قربانگاه اسلام فرستاده بود، سه فرزند رشید خانواده عدالت منش هدیه شهر و دیار و ایلمان بودند به انقلاب و اسلام و امام و مادر و پدر و برادران و خواهرانی که سوگوار برادران خود بودند، بهار سرسبزی که رنگ غم و ماتم گرفته بود. تاریخ پرافتخار دفاع مقدس و جانفشانی های سربازان خمینی اگر به نسلهای بعد منتقل نگردد این سرمایه‌های بیکران به فراموشی سپرده خواهند شد و این نسل بدون حماسه از درون تهی خواهد شد.
و بیگانه با سرمایه‌های بیکران اعتقادی و فرهنگی خود باقی می‌مانند، نسلی بیتفاوت با ریشه‌های خود، ریشه‌های عمیقی در اعماق دین و مذهب وعشق به اهل بیت علیهم السلام و فرهنگ ناب و بینظیر ایلی و عشایری...
در شهرستان‌های بویراحمد و دنا تنها دو خانواده توفیق یافتند سه فرزند خود را به خط امام و انقلاب هدیه کنند.
برادران شهید عدالت منش و برادران شهید خرسندیان، اما سؤال ما از مسئولین ارشد فرهنگی استان و شهرستان، خصوصاً در حوزهای بنیاد شهید و بنیاد حفظ آثار و ارزشهای دفاع مقدس این است.
چرا تاکنون یک نماد یا المان در خور شان این شهیدان پیش بینی نشده، چرا هیچ اقدامی برای معرفی این شهدا به نسل جدید انجام نگرفته، چرا شهر ما بدون نماد و یادمانی در خور شان این شهداست.
مسئولین بنیاد شهید و بنیاد حفظ آثار کی به فکر معرفی این ستاره‌های آسمان ایثار و جهاد و شهادت و مقاومت خواهند افتاد، حتی یک تابلو هم در شهر ما از این ستاره‌ها نیست.
مگر نه این است که کسانی که رفتند کاری حسینی کردند، و ما که مانده‌ایم باید کاری زینبی کنیم.
و زینب وار حماسه دفاع مقدس را در گوش نسلهای بعد بخوانیم تا بدانند، کی هستند و چه دارند و چه تاریخ پرحماسه ای در اعماق تاریخ بویراحمد خوابیده است.
اما دریغ اما دریغ، که این رسالت را نه شهرداری، نه بنیاد شهید و نه بنیاد حفظ آثار تاکنون پیگیری نکرده، و هیچ یادواره‌ای و نمادی در این شهر از این جوانان تاریخ ساز نیست.
آیا می‌شود لابلای جنگ‌های قدرت و مسابقه‌های تجمل و ثروت اندوزی، روزی مسئولین فرهنگی تکلیف خود را انجام دهند؟
تکلیفی که امام فرمود اگر یاد و نام شهدا فراموش گردد، در آتش قعر دوزخ خواهید سوخت.
والسلام