سبک سجاد رزمجویی در موسیقی لری

کبنا ؛متن ارسالی؛ ققنوس مرغ افسانه ای مشترک اساطیر می شود گفت تمام ملل است.
در افسانه ها ققنوس پس از هزار سال بربلندای پشته ای هیزم منقارش را به تل هیزم می زند و می سوزد و از خاکسترش ققنوسی نو متولد می شود.
نماد جاودانگی و عمری دگر بار است.
نماد موسیقی است واشک هایش می گویند زخم را درمان می کند..
چه استعاره ی لطیفی
به سجاد رزمجویی نیک بنگرید؟
او پدیدآورنده و خواننده ی سوزناک ترین ترانه های لری بود ..
صدایش سرشار از سوز بود و احساس..
صدایش تداعی اشک و لبخند بود
صدایش درمانگر مردمانی بود که ناملایمتی های روزگار سخت امان شان را بریده بود..
عجیب ترین پارادوکس اما آنجا بود که در جشن های شادی و عروسی هم صدایش به دل می نشست و این خارق العاده بودن این پدیده ی موسیقی لری را بیش از هر هنگامی هویدا می ساخت..
و عجیب تر اینکه او در میان شعله های آتش به مانند ققنوس اساطیری پرکشید تا پیام واضحی از اسطوره بودنش را به همگان برساند..
سجاد رزمجویی از پس هزاران سازو سوز و سرود آمد و خواند و سوخت و رفت ...
او را بلاشک باید یک استثناء بی تکرار نامید وصد البته که  هزاران دلیل برای این ادعای صادقانه وجود دارد..
موسیقی لری(بویراحمدی) برای سال ها محل مباحثه ی کارشناسان این حوزه بوده است و هرگز نه آنگونه که باید به تمام ایران معرفی شد و نه هرگز دارای یک هویت آکادمیک شد اما همیشه مورد توجه بوده است و هرجایی که پخش می شد گوش ها را تیز می کرد وبرای شنوندگان ریتم و ضربش جالب بوده است ..
آنچه تفاوت بسیار فاحشی ایجاد می کند سبک کاملا منحصر بفرد سجاد رزمجویی در ارائه یک موسیقی کاملا ریشه دار و قوی محلی بود که لازم است حال که همه در فراقش به سوگ نشسته ایم کارشناسی تر و دقیق تر به عناصرش پرداخته و آن را به عنوان میراثی باارزش به آیندگان منتقل کنیم.
فلذا اینجانب به عنوان فعال رسانه ای و کارشناس زبان و ادبیات فارسی پیشنهاد می کنم در وهله ی اول آهنگ سازان و متخصصین موسیقی لری و پس از آن اداره ی ارشاد و بنیادها و خانه های موسیقی استان کهگیلویه و بویراحمد و تمامی مناطق لرنشین اعم از لرستان و خوزستان و ایلام و فارس و چهارمحال بختیاری برای ثبت و رسمی نمودن سبک سجادرزمجویی در موسیقی لری آنگونه که در تشییع این اسطوره سنگ تمام گذاشتند همت نمایند.
بدیهی است که این گنجینه ی گرانبها می تواند مانند میراثی ماندگار برای همیشه ی تاریخ ایلیاتی و قومیتی لر به یادگار بماند.
پیشنهاد دوم هم این است روزبیست و ششم آبان هر سال را به پاس خدمات ارزشمند سجادرزمجویی به موسیقی لری و همچنین برای قدردانی از مردمی که خودجوش و با قلب هایشان این هنرمند بزرگ را تشییع کردند و این شکوه و اتحاد تاریخی را رقم زدند به عنوان روز موسیقی لری نامگذاری و پاس بداریم.
با آرزوی غفران الهی برای روح هنرمند بی مثالمان سجاد رزمجویی عزیز

سیدرحمت الله خادمی