جاده‌های مرگ

کبنا ؛ابراهیم شهولی: حدود سه ماه از حادثه‌ی متروپل آبادان که منجر به کشته شدن چهل و سه نفر از شهروندان آبادان شد می‌گذرد. دقیقاً در روزی که سخنگوی قوه‌ی قضائیه در نشست خبری خود با خبرنگاران از صدور رأی متهمین حادثه اطلاع رسانی می‌کند تصادف مرگبار جاده‌ی کمربندی شوشتر با شانزده کشته و هشت مصدوم اتفاق می افتد. جان باختگان، کارگران فصلی مزارع کشاورزی بودند تعدادی زن و کودک و دانش آموز نیز در میان آن‌ها دیده می‌شود.
چند دقیقه بعد از حادثه، خبر در سطح وسیعی منتشر و رسانه‌ای شد. افکار عمومی مشوش است زیرا توالی و تکرر حوادث اینچنینی محل تأمل و تألم است.
بلافاصله تعدادی از مسئولین در صحنه حاضر و پس از بررسی مأموران پلیس راه استان، علت حادثه را انحراف به چپ خودرو مینی بوس اعلام کردند.
رئیس کل دادگستری استان خوزستان به رئیس دادگستری و دادستان عمومی و انقلاب شهرستان شوشتر دستور داد موضوع را با سرعت و دقت پیگیری و ابعاد مختلف حادثه را مورد بررسی ویژه قرار دهد البته انتظار می‌رود چنین دستوراتی قبل از وقوع حوادث صادر شود.
قطعاً یکی از ابعاد حادثه بررسی وضعیت جاده‌ای است که تصادف در آن رخ داده و باید تمام جوانب آن با ظرافت خاصی بررسی شود تا در صورت اهمال و قصور احتمالی نهادهای متولی، مدیران آن‌ها مورد بازخواست قرار گیرند.
بنا بر اذعان شاهدان، متعاقب تصادف مرگبار، اداره‌ی راهداری و حمل و نقل جاده‌ای شهرستان شوشتر اقدام به خط کشی ترافیکی جاده می‌کند چنانچه این مدعا صحت داشته باشد نشان دهنده‌ی اهمال اداره راهداری در وظایف سازمانی خود است. از طرفی حد فاصل جاده‌ی کمربندی بعد از پل کابلی تا کوی اندیشه‌ی شوشتر (گاومیش آباد) به علت دوطرفه بودن، تاریکی و فقدان مانع جدا کننده بتنی (نیوجرسی) مستعد حوادث جاده‌ای است.
شایان ذکر است در صورت نصب مانع جدا کننده‌ی بتنی در حد فاصل محور مذکور، از تصادفات ناشی از انحراف به چپ، مطلقاً جلوگیری خواهد شد.
دو محور مواصلاتی شوشتر به دزفول که بسیار حادثه خیز است و تاکنون تصادفات مرگبار زیادی در آن‌ها رخ داده نیازمند توجه جدی است. معضلی که به یکی از دغدغه‌های اساسی مردم شوشتر تبدیل شده و همیشه از آن در رنجند.
شهروندان و رسانه‌های محلی بارها این موضوع را به مسئولین انعکاس داده‌اند ولی کماکان لاینحل باقی مانده است.
یکی دیگر از نکات مهم، جدی گرفتن هشدار رسانه‌ها نسبت به مشکلات و خطرات اجتناب ناپذیری است که جان و مال شهروندان را تهدید می‌کند.
نباید این نکته‌ی مهم را از ذهن دور نگه داشت که رسانه‌ها چشمِ بینا و گوش شنوای جامعه هستند لذا هر زمانی مشکلات مردم را انعکاس دهند مسئولان مؤظف به بررسی آن‌ها هستند زیرا می‌توان بسیاری از حوادث را قبل از وقوع پیشگیری یا به حداقل رساند مشروط بر اینکه تدابیر و تمهیدات فنیِ لازم و بهنگامی در نظر گرفته شود.
مع الاسف در بعضی مواقع، تصمیمات دیرهنگامی اتخاذ می‌شود که تبعات جبران ناپذیری بر آن مترتب است. از ابعاد مهم تصادف دلخراش شوشتر که اشاره به آن ضروری به نظر می‌رسد جان باختن چند کودک کار است.
آنچه هر وجدان بیدار و آگاهی را متوجه خود می‌کند معصومیت کودکان و دانش آموزنی است که در فصل تعطیلات مدارس به جای پر کردن اوقات فراغت خود با تفریحات سالم تا ضامن سلامت روحی و جسمی‌شان باشد به خاطر فقر و تنگدستی و نیازمندی شدید مالی خانواده‌ها ناچارند به کارگری روی بیاورند و این جای تأسف است.
بدون تردید اگر خانواده‌ای در تأمین معیشت و نیازمندهای روزمره دچار مشکل نباشد هیچ گاه زن و کودک خود را روانه‌ی کار در مزارع نمی‌کند. لذا نهادهای متولی، مسئول رسیدگی به مشکلات اقتصادی این خانواده‌ها هستند.
نظر به آنچه گذشت، ضروری‌ترین اقدام مسئولین در رابطه با کاهش حوادث جاده‌ای و خطرات ناشی از آن، اقدامات پیشگیرانه با شناسایی عاجل نقاط حادثه خیز و ایمن سازی آن‌هاست. از طرف دیگر، صیانت از حقوق خانوده های جان باختگان با بررسی سریع و دقیق تمامی ابعاد حادثه است.