تاریخ انتشار
شنبه ۱۰ آبان ۱۳۹۹ ساعت ۲۳:۱۷
کد مطلب : ۴۲۷۰۷۰
رسانه‌ها بررسی می‌کنند
انتخابات آمریکا؛ ترامپ چگونه دنیا را تغییر داد؟ / شکاف و قطب‌بندی کم سابقه در ایالات متحده / آیا آمریکا می‌تواند از یک بحران بزرگ جلوگیری کند؟
۰
کبنا ؛
در حالیکه آمریکایی‌ها امیدوارند که یک انتخابات خوب و به دور از تنش و آشوب را تجربه کنند، با این حال، دلایل و محرک‌های نگران کننده زیادی نیز مبنی بر وقوع آشوب و تنش در تاریخ سه نوامبر (زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ آمریکا) و پس از آن در آمریکا وجود دارد. تهدیدِ وقوع بسیاری از خشونت‌ها و خطراتی که دموکراسی‌های نوپا پس از برگزاری انتخابات، احتمالا با آن‌ها مواجه خواهند شد، هم اکنون به وضوح در مورد آمریکا نیز قابل مشاهده است.
"رابرت مالی " و "استفان پامپر" از اعضای اسبق تیم امنیت ملی آمریکا در دولت "باراک اوباما" در مقاله‌ای برای پایگاه خبری "پراجکت سیندیکیت"، از خطرات و تهدیداتی سخن گفته اند که احتمال دارد پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ آمریکا، در این کشور نمایان شوند. آن‌ها در این رابطه می‌نویسند:
«انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ آمریکا، تقریبا در تاریخ این کشور بی سابقه است. تقریبا در هیچ کدام از انتخابات گذشته در تاریخ آمریکا، مردم آمریکا با اظهارنظر‌هایی نظیر آنچه ترامپ انجام می‌دهد و به وضوح از عدم تعهد خود به انتقال مسالمت آمیز قدرت سخن می‌گوید، و یا با خطر و تهدید منازعات و درگیری‌های مسلحانه در پی برگزاری انتخابات در آمریکا، رو به رو نبوده اند».
به گزارش فرارو، ما (نویسندگان این مقاله)، در قالب "گروه بحران بین المللی" موظف هستیم تا به منازعات و بحران ها، خاتمه دهیم، از آن‌ها پیشگیری کنیم و احتمال ظهور منازعات خشونت آمیز را تا جای ممکن تخفیف دهیم. در حالی که تلاش هایمان در سال‌های گذشته ما را به اقصی نقاط جهان کشانده است، با این حال، تاکنون هیچ وقت از ما خواسته نشده بود که در آستانه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ آمریکا، عمده تمرکز خود را معطوف به این پدیده کنیم.
در بسیاری از کشورها، برگزاری انتخابات اغلب با تهدید وقوع خونریزی، و اعمال خشونت بر علیه شهروندان غیرنظامی هماره می‌شود. امری که تا حد زیادی نتیجه قطبی شدن سیاسی جوامع مختلف است. تحت این شرایط، ماهیت انتخابات با توجه به اینکه هر کاندیدا از یک پایگاه متعصب و مشخص برخوردار است، می‌تواند کاملا خطرناک باشد.
در شرایط فعلی، ما به وضوح می‌توانیم خطر و تهدیدِ این مساله را در بحبوحه انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ آمریکا مشاهده کنیم. آنچه در این میان بر شدت بحران می‌افزاید این است که اکنون در آمریکا رئیس جمهوری را داریم که به وضوح از عدم تعهد خود به انتقال مسالمت آمیز قدرت سخن می‌گوید و عملا به رای و نظر مردم آمریکا بی احترامی می‌کند. دونالد ترامپ تاکنون بار‌ها و بار‌ها گفته است تنها امری که می‌تواند منجر به شکست او در برابر جو بایدن شود، تقلب انتخاباتی است. وی حتی تاکنون از طرفداران متعصب و دو آشته خود هم درخواست نکرده تا از انجام خشونت و تنش خودداری کنند.
اگر قرار بود جهان به آمریکا به همان شیوه‌ای که آمریکا به جهان می‌نگرد، نگاه کند، عملا این کشور (امریکا) را به مثابه کشوری می‌دید که در مراحل ابتدایی دموکراسی قرار دارد و بسیاری از خطرات نظیر جنگ داخلی، شورش، و حتی پاکسازی قومی نیز آن را تهدید می‌کند. جهان حتی کشوری را می‌توانست مشاهده کند که هر لحظه امکان نزاع‌های خیابانی و درگیری و خشونت در آن وجود دارد و تعصبات نژادی در آن، در بالاترین حد خود قرار دارند. جهان می‌توانست آمریکایی را ببیند که پلیس آن به شدت بر علیه مردم خشونت به خرج می‌دهد و نژادپرستی پیشه می‌کند و نظامیان آمریکایی نیز از هیچگونه مداخله خارجی فروگذار نمی‌کنند. در نهایت باید گفت که جهان می‌دید به وضوح که دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا کاملا به منافع ملی کشورش بی توجه است و احزاب اصلی آمریکایی نیز در چشم اندازی کلی تر، به مردم کشورشان هیچ توجهی ندارند.
به طور خلاصه باید گفت، بسیاری از ناظران و تحلیلگران بین المللی، در آمریکای کنونی چیز‌هایی را مشاهده می‌کردند که خودِ آمریکا برای سال‌ها نسبت به وقوع و وجود آن‌ها در دیگر کشورها هشدار می‌داد. اضافه بر این، انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ آمریکا در سایه بحران شیوع گسترده ویروس کرونا در آمریکا برگزار می‌شود. برگزاری انتخابات آمریکا با استفاده از سرویس خدمات پستی این کشور، فضای مناسبی را در اختیار دونالد ترامپ قرار می‌دهد که بیش از پیش به تنش آفرینی و ایجاد چالش در مورد نتیجه احتمالی انتخابات آمریکا اقدام ورزد. با توجه به خطرات و تهدیداتی که انتخابات آمریکا را تهدید می‌کنند، هر دو نامزد اصلی انتخابات ۲۰۲۰ آمریکا می‌توانند که نتیجه این انتخابات را به چالش بکشند. از سویی، با توجه به پیچیده بودن قوانین انتخاباتی آمریکا، نتیجه مناقشه برانگیز و غیرقطعی انتخابات آمریکا می‌تواند ماه‌ها بلاتکلیفی و عدم قطعیت را در این کشور ایجاد کند.
یکی از خطرات مهمی که انتخابات آمریکا و اوضاع پس از آن را تهدید می‌کند، احتمال وقوع شورش‌های مسلحانه از سوی گروه‌های افراطی دستِ راستی است. همان‌هایی که به تازگی ۱۳ تن از اعضای آن‌ها به اتهام تلاش جهت ربودن فرماندار میشیگان، بازداشت شدند. به طور خاص این گروه‌ها می‌توانند در جریان و پس از انتخابات آمریکا، چالش‌های جدی را برای این کشور ایجاد کنند. امری که می‌تواند حتی منجر به وقوع خونریزی در آمریکا شود. ترامپ هم نشان داده که شخصیتی است که می‌تواند این افراد و گروه‌ها را برای خشونت ورزی تحریک کند.
برای اینکه از تنش آفرینی‌های احتمالی در انتخابات ۲۰۲۰ آمریکا جلوگیری شود، مقام‌های محلی و ایالتی و همچنین رسانه‌های آمریکایی باید شرایطی را محیا کنند تا عرصه بر آن‌هایی که قصد به چالش کشیدن انتخابات و ایجاد تنش و ناآرامی در جامعه آمریکا دارند، هر چه بیشتر تنگ‌تر شود. در این شرایط، مخصوصا رسانه‌ها باید به شدت با کارزار‌های ترویج اطلاعات غلط و نادرست مقابله کنند و تا جای ممکن به مردم و افکار عمومی، اطلاع رسانی‌های لازم را انجام دهند.
رهبران خارجی نیز در جریان برگزاری انتخابات آمریکا، نقش مهمی بر عهده دارند. امکان دارد که ترامپ بخواهد قبل از اعلام نتیجه قطعی انتخابات، خود را پیروز اعلام کند و رهبران خارجی را جهت تبریک گفتن به وی، تحت فشار قرار دهد. در این شرایط، آن‌ها (رهبران خارجی) باید مقاومت کنند و از انجام این کار خودداری کنند. رهبران خارجی باید تا لحظه آخر که نتیجه قطعی انتخابات اعلام می‌شود، از موضع گیری در مورد آن خودداری کنند. در واقع، آن‌ها با این کار خود فضا را برای هرگونه سواستفاده احتمالی دونالد ترامپ و ایجاد آشوب در این کشور، خواهند بست.
شکاف و قطب‌بندی کم سابقه در ایالات متحده
ویلیام شالک، از هواداران جو بایدن می‌گوید: «قبل از انتخابات شاهد خشونت بودیم و احتمالا بعد از آن هم شاهدش خواهیم بود.»
به گزارش یورونیوز، اندی رویزگین، خبرنگار یورونیوز برای یافتن پاسخ این سوال به میان شهروندان آمریکایی در ایالت ویسکانسین رفته است.
دسته‌بندی و شکاف در آمریکا تا چه میزان عمیق شده است؟
با یک مثال ساده شروع کنیم. دفاتر پلیس در سراسر ایالات متحده در گزارش‌هایی اعلام کرده‌اند که هیچگاه تاکنون این میزان تبلیغات کارزار‌های انتخاباتی در محیط‌های شهری و محوطه منازل مسکونی، آنهم در زمانی نه چندان دور به انتخابات به سرقت نرفته بود.
خانم سالخورده‌ای که علائم تبلیغات کارزار جو بایدن از مقابل منزلش به سرقت رفته می‌گوید: «من خودم علامتی دست‌ساز ساختم و جایش گذاشتم: دست از دزدیدن علائم تبلیغی بردارید، این یک جرم است.»
جس کیوناس از شهروندان ریسین در ایالت ویسکانسین می‌گوید: «ما دو حزب داریم که چنان از هم متنفرند که نمی‌توانند کشور را در مقابل خود قرار دهند.»
از علائم محیطی اعلام تعلق به کارزار‌های انتخاباتی و جنبش «جان سیاه ارزش دارد» گرفته تا بحث سقط جنین و ویروس کرونا؛ به نظر هیچکس نمی‌داند اختلاف‌ها چگونه این‌قدر عمیق شده است؟
مایک ایساکسن، یک شهروند دیگر ریسین می‌گوید: «به نظرم اتفاقی است که به تدریج روی داده؛ همه ما تاریخی شگرف با خود داریم و هر طرف به نوعی از این تاریخ سخن گفته است.».
اما به اعتقاد فرانک دیکینسون از ساکنان پورت هارون در ایالت میشیگان، «جری‌مندرینگ» یا کژحوزه‌بندی قسمت عمده‌ای از ماجرا است.
جری‌مندرینگ قدرتی است که قانون‌گذاران ایالتی از آن برای بازآرایی نقشهٔ شهرستان‌ها و دستکاری در حوزه‌های رای گیری استفاده می‌کنند تا به نوعی زمینه تداوم برتری حزب خود را فراهم کنند.
فرانک دیکینسون معتقد است: «جایی که افراد مجبور به رقابت با یکدیگر و حتی با گمنام‌ترین اعضای حزب خود نیستند پس هیچ نقطه اشتراکی هم وجود ندارد؛ همینجا است که شما باید از همه پر سر و صداٰ‌تر باشید.»
جدال‌های حقوقی میان صاحبان قدرت از هر دو حزب در ایالت‌ها
در بخشی دیگری از این گزارش آمده است: «دولت محلی اینجا درمیشیگان همانند سیزده ایالت دیگر بین دو حزب تقسیم شده؛ یکی فرمانداری را در اختیار دارد و دیگر بر نهاد قانون‌گذار مسلط است.»
در ویسکانسین به عنوان مثال فرماندار دمکرات ماه مارس دستور قرنطینه داد. دو ماه بعد جمهوریخواهان که کنترل نهاد قانون‌گذار را بر عهده دارند موفق به لغو این فرمان شدند. بدین ترتیب راه‌ها و رستوران‌ها دوباره پر از مشتری‌هایی شدند که ماسک به صورت نداشتند.
فرماندار سپس دستور داد تا بار‌ها و رستوران‌ها به پذیرش ۲۵ درصد از ظرفیت خود محدود شوند، اما جمهوریخواهان با قانونی این دستور را نیز لغو کردند.
فرماندار میشیگان دستور استفاده اجباری از ماسک در سطح ایالات را داده و جمهوری خواهان همچنان برای لغو آن به دادگاه‌ها رفت و آمد می‌کنند؛ و این دسته‌بندی محلی در سطح ملی و تا رقابت انتخاباتی میان دونالد ترامپ و جو بایدن گسترش یافته است.
پاریو شا، استاد علوم سیاسی دانشگاه ویسکانسین در میلواکی می‌گوید: در حال حاضر تعداد بسیار کمی رای‌دهنده بلاتکلیف وجود دارد و خبری از نمودار همپوشانی میان هواداران بایدن و ترامپ نیست؛ بنابراین شما موافق یکی یا مخالف دیگری هستید.»
فرانک دیکینسون، شهروند ساکن در پورت هارون نیز می‌گوید: «به فردی نیاز خواهد بود که بتواند همه را متحد کند؛ نمی‌دانم آیا چنین فردی را داریم؟»
آن تبلیغات انتخاباتی محیطی را به یاد بیاورید! افرادی که علائم نصب شده در حیاط‌شان دزدیده شده بود آن را نشانه‌ای بد از دور کنونی می‌دانستند.
ویلیام شالک، یک هوادار جو بایدن می‌گوید: «قبل از انتخابات شاهد خشونت بودیم و احتمالا بعد از آن هم شاهدش خواهیم بود.»
کتی جانسون، هوادار دونالد ترامپ، اما معتقد است: «فکر کردن به تفرقه و دسته بندی بسیار ترسناک است.»
رییس‌جمهوری آمریکا فقط رهبر کشور خودش نیست. او احتمالا قدرتمندترین فرد روی کره زمین است. کار‌های او در زندگی همه ما تغییر ایجاد می‌کند. دونالد ترامپ هم از این قاعده مستثنی نیست. اما او دقیقا چطور دنیا را تغییر داده است؟
دنیا ترامپ را چگونه می‌بیند؟
به گزارش بی بی سی، ترامپ بار‌ها آمریکا را "بهترین کشور دنیا" خوانده، اما بنابر یک نظرسنجی که مرکز تحقیقات پیو به تازگی میان ۱۳ کشور دنیا انجام داده، او برای وجهه خود در خارج از کشور کار زیادی انجام نداده است.
در بسیاری از کشور‌های اروپایی، درصد افرادی که نظر مثبتی نسبت به آمریکا دارند به کمترین میزان خود طی نزدیک به ۲۰ سال رسیده است. بنا بر نظرسنجی مرکز تحقیقات پیو در بریتانیا، ۴۱ درصد از مردم نظر مساعدی نسبت به این کشور دارند. این در حالیست که این آمار در فرانسه ۳۱ درصد، یعنی کمترین میزان خود از ۲۰۰۳ است و در آلمان تنها ۲۶ درصد.
واکنش آمریکا نسبت به همه‌گیری ویروس کرونا عاملی تاثیرگذار در دیدگاه مردم بوده و بنابر اعداد و ارقام مربوط به فاصله زمانی ژوییه تا اوت، تنها ۱۵ درصد از شرکت کنندگان اعتقاد داشتند این کشور به خوبی از عهده مهار ویروس برآمده است.
خروج از پیمان تغییرات اقلیمی
به راحتی نمی‌توان فهمید ترامپ در رابطه با تغییرات اقلیمی چه فکر می‌کند؛ او از یک طرف آن را "حقه‌ای گرانقیمت" می‌داند و از سوی دیگر از آن به عنوان "موضوعی جدی" یاد می‌کند که برایش "اهمیت زیادی" دارد. اما آنچه کاملا مشخص است این است که ترامپ ۶ ماه بعد از شروع کار در کاخ سفید، با اعلام خروج آمریکا از پیمان اقلیمی پاریس، دانشمندان را در شوک فرو برد. بنا بر این معاهده، ۲۰۰ کشور دنیا تعهد کرده‌اند میانگین افزایش دمای جو زمین به کمتر از ۲ درجه سانتیگراد برسد.
آمریکا بعد از چین بزرگ‌ترین کشور تولید کننده گاز‌های گلخانه‌ای در دنیاست و پژوهشگران هشدار داده‌اند که در صورت انتخاب دوباره ترامپ به عنوان رییس‌جمهور آمریکا، کنترل گرم‌شدن دمای زمین احتمالا غیر‌ممکن خواهد شد.
ترامپ هنگام خروج از توافق پاریس ادعا کرد " محدودیت‌های قانونی بیش از حد می‌توانست به تعطیلی کارخانه‌های آمریکایی منجر شود. " او با حذف برخی از مقررات مربوط به کاهش آلودگی هوا، هزینه تولید زغال‌سنگ، نفت و گاز را پایین آورد.
اما با همه این‌ها تعداد زیادی معدن زغال‌سنگ بسته شدند و ناکامی در رقابت با گاز طبیعی به عنوان منبعی ارزان‌تر و تلاش‌های ایالت‌ها برای حمایت از انرژی‌های تجدید پذیر از دلایل آن بود. اعداد و ارقام دولتی نشان می‌دهد در ۲۰۱۹، برای اولین بار طی بیش از ۱۳۰ سال، منابع تجدیدپذیر در آمریکا بیشتر از زغال‌سنگ انرژی تولید کرده‌اند.
خروج آمریکا از توافق تغییرات اقلیمی پاریس به طور رسمی در روز ۴ نوامبر، یک روز بعد از انتخابات ریاست‌جمهوری نهایی خواهد شد. جو بایدن قول داده در صورت پیروزی در انتخابات، دوباره به این معاهده باز گردد.
نگرانی‌ها از این که خروج آمریکا از توافق پاریس اثری دومینویی داشته باشد، به واقعیت تبدیل نشد، اما برخی ناظران معتقدند این موضوع راه را برای برزیل و عربستان سعودی هموار کرد تا در روند کاهش تصاعد کربن مانع ایجاد کنند.
بستن مرز‌ها به روی عده‌ای از مردم
ترامپ تنها یک هفته بعد از آغاز به کار خود با بستن مرز‌های آمریکا به روی مسافران ۷ کشور عمدتا مسلمان، به روشنی موضع خود در رابطه با مهاجرت را مشخص کرد. در حال حاضر ۱۳ کشور مشمول محدودیت‌های سختگیرانه مهاجرتی ترامپ هستند.
تعداد مهاجران ساکن در آمریکا در ۲۰۱۹ نسبت به ۲۰۱۶، یعنی آخرین سال ریاست‌جمهوری اوباما سه درصد افزایش داشته، اما کشور محل تولد آن‌ها تغییر کرده است.
در دوره ترامپ تعداد مکزیکی تبار‌های ساکن آمریکا به طور پیوسته کاهش یافته و این در حالی است که مهاجرت از سایر کشور‌های آمریکای لاتین و منطقه کارائیب به این کشور بیشتر شده است. علاوه بر این میزان صدور ویزا‌هایی که بر اساس آن می‌توان اقامت دائم آمریکا را گرفت - به ویژه برای بستگان ساکنین این کشور- کاهشی کلی داشته است.
اما سیاست‌های مهاجرتی ترامپ اگر یک نماد داشته باشند، این نماد بی‌شک چیزی جز به قول خودش " دیوار بزرگ زیبایی" که وعده داد در مرز آمریکا و مکزیک بسازد، نخواهد بود. به گفته اداره گمرک و مرزبانی آمریکا، تا روز ۱۹ اکتبر ۵۹۷ کیلومتر از این دیوار ساخته شده که تقریبا همه کار انجام شده، در واقع تعویض نرده‌ها در مناطقی بوده که حصار مرزی در آن‌ها از قبل وجود داشته است. اما این اقدام جلوی ورود پناهجویان به آمریکا را نگرفت.
در ۲۰۱۹ تعداد مهاجرانی که در مرز آمریکا و مکزیک دستگیر شدند، به بیشترین میزان خود طی ۱۲ سال گذشته رسید و فصل بهار اوج ورود این افراد بود. بیش از نیمی از آن‌ها خانواده‌هایی بودند که از گواتمالا، هندوراس و ال‌سالوادور خود را به مرز آمریکا رسانده بودند؛ کشور‌هایی که خشونت و فقر موجود در آن‌ها، مردم را به سمت پناهندگی و شروع زندگی جدید در جایی دیگر سوق می‌دهد.
در دوره ترامپ تعداد پناهجویانی که برای ساختن زندگی دوباره به آمریکا رفته‌اند هم کاهشی چشمگیر داشته است. در سال ۲۰۱۶ نزدیک به ۸۵ هزار نفر در این کشور به عنوان پناهجو پذیرفته شدند، اما این میزان سال بعد از آن به ۵۴ هزار نفر کاهش یافت.
آمریکا در ۲۰۲۱ حداکثر به ۱۵ هزار پناهجو اجازه اقامت خواهد داد و این کمترین آماری است که از زمان شروع به کار برنامه پذیرش پناهجو در ۱۹۸۰ در آمریکا به ثبت رسیده است.
ظهور " اخبار جعلی"
دونالد ترامپ در اکتبر ۲۰۱۷ گفت: «به نظرم یکی از بزرگ‌ترین اصطلاحاتی که من کشف کردم، کلمه«جعلی» بوده است.» هر چند اصطلاح «اخبار جعلی» ابداع خود رییس‌جمهور نبوده، اما باید بپذیریم که او آن را رواج داده است. به گزارش وب‌سایت «فکت‌بیس» (Factba.se) که پست‌های دونالد ترامپ در شبکه‌های اجتماعی و متن صحبت‌هایش را رصد می‌کند، او از اولین پست توییتری خود در دسامبر ۲۰۱۶ تاکنون، ۲ هزار بار از این عبارت استفاده کرده است.
کافی است عبارت اخبار جعلی را در گوگل جستجو کنید تا بیش از ۱/۱ میلیارد نتیجه از سراسر دنیا جلوی چشم‌تان ظاهر شود. طبق آمار، علاقه آمریکایی به این عبارت در زمستان ۱۷-۲۰۱۶ شکل گرفت و در هفته‌ای که رییس‌جمهور برندگان « جایزه اخبار جعلی» را اعلام کرد، به اوج خود رسید. ترامپ این جایزه را به گزارش‌هایی داد که از نظرش دروغ بودند.
در طول رقابت‌های انتخاباتی ۲۰۱۶، اخبار جعلی به معنای گزارش‌های کذب از جمله خبر مربوط به حمایت پاپ فرانسیس، رهبر کاتولیک‌ها جهان از دونالد ترامپ بود. اما با رواج این عبارت در میان عموم مردم، معنایش دیگر تنها به اطلاعات نادرست محدود نمی‌شد.
دونالد ترامپ بار‌ها از اصطلاح «اخبار جعلی» برای حمله به گزارش‌هایی که با آن‌ها مخالف بوده، استفاده کرده است. در فوریه ۲۰۱۷، او حتی از این هم فراتر رفت و تعدادی از رسانه‌های خبری را «دشمن مردم آمریکا» نامید.
این اصطلاحی است که رهبران بعضی کشورها از جمله تایلند، فیلیپین، عربستان سعودی و بحرین هم به کار گرفته اند. برخی از این رهبران برای توجیه سرکوب و پیگرد قانونی فعالان و روزنامه‌نگاران مخالف خود، آن‌ها را به انتشار "اخبار جعلی" متهم کرده‌اند.
گروه‌های جامعه مدنی می‌گویند سیاستمداران با بکارگیری این عبارت علیه گزارش‌های موثق، پایه‌های دموکراسی - که بر موافقت مردم با حقایق اساسی تکیه دارد - را سست می‌کنند.
«جنگ‌های بی‌پایان» آمریکا و توافق با خاورمیانه
فوریه ۲۰۱۹، ترامپ در سخنرانی خود در رابطه با وضعیت کشور قول خروج سربازان آمریکایی از سوریه را داد و گفت: «کشور‌های بزرگ درگیر جنگ‌های بی‌پایان نمی‌شوند.»
اعداد و ارقام، اما داستانی اندک متفاوت را به تصویر می‌کشند. به ویژه به این خاطر که در نهایت چند ماه بعد ترامپ تصمیم گرفت برای حفاظت از چاه‌های نفت نزدیک به ۵۰۰ سرباز خود را در سوریه نگه دارد. در دوره ترامپ حضور نظامی آمریکا در افغانستان و تا حدودی در عراق و سوریه نسبت به قبل کاهش یافت. اما نیرو‌های آمریکایی همچنان در همه مناطقی که در زمان شروع ریاست‌جمهوری او حضور داشتند، باقی مانده‌اند.
بدون شک راه‌هایی برای تاثیر بر خاورمیانه بدون استفاده از نیروی نظامی وجود دارد. ترامپ با انتقال سفارت آمریکا از تل‌آویو به بیت‌المقدس در ۲۰۱۸ و به رسمیت شناختن این شهر و همین‌طور منطقه اشغالی شرقی آن به عنوان پایتخت رژیم اسرائیل، مسیر متفاوتی نسبت به روسای جمهور قبلی کشور در پیش گرفت. ماه گذشته وقتی امارات متحده عربی و بحرین با میانجی‌گری آمریکا برای عادی‌سازی روابط خود با اسرائیل توافق‌نامه امضا کردند، ترامپ از " طلوع یک خاورمیانه‌ای جدید" حرف زد.
جدای از همه این لفاظی‌ها، توافق امارات و بحرین با اسرائیل شاید مهم‌ترین دستاورد دیپلماتیک دولت ترامپ باشد. امارات متحده عربی و بحرین سومین و چهارمین کشور‌های عرب خاورمیانه هستند که از زمان اعلام استقلال اسرائیل در ۱۹۴۸ آن را به رسمیت شناخته‌اند.
هنر توافق تجاری
این‌طور که پیداست ترامپ توافق‌هایی که خودش در آن‌ها واسطه نبوده را بی‌ارزش می‌داند. او در اولین روز کار خود، پیمان تجاری اقیانوس آرام موسوم به شراکت ترنس-پسیفیک را "وحشتناک" توصیف کرد. شراکت ترنس‌پسیفیک موافقت‌نامه تجارت آزاد میان ۱۲ کشور حاشیه اقیانوس آرام به جز چین است که توسط اوباما تایید شده بود. اما خروج آمریکا بیشتر به نفع چین که به این توافق‌نامه به چشم تلاشی برای مهار نفوذش در منطقه آسیا-اقیانوسیه نگاه می‌کرد، تمام شد. در آمریکا هم منتقدانی که فکر می‌کردند این توافق‌نامه مشاغل آمریکایی را به خطر می‌اندازد، از نابودی آن استقبال کردند.
ترامپ علاوه بر این بر سر قرارداد تجارت آزاد آمریکای شمالی (نفتا) هم دوباره با کانادا و مکزیک وارد مذاکره شد. قراردادی که از نظر او "احتمالا بدترین توافق تجاری تاریخ" بود. توافق جدید فرق چندانی با قرارداد قبلی ندارد، اما در آن مقررات و قوانین کاری سفت و سخت‌تری برای واردات قطعات خودرو از کشور‌های عضو در نظر گرفته شده است.
اما تمرکز اصلی ترامپ همیشه بر نفع آمریکا از توافق تجاری با دنیا بوده است. این رویکرد او در نهایت به جنگ تمام عیار تجاری با چین منجر شد که در آن دو اقتصاد بزرگ جهان برای کالا‌های یکدیگر صد‌ها میلیارد دلار مالیات وضع کردند. این اتفاق صاحبان مزارع دانه سویا و همین طور بخش فناوری و صنایع خودروسازی را به دردسر انداخت. چین هم البته مستثنی نبود و بسیاری کسب و کار‌ها به منظور کاهش هزینه، کارخانه‌های خود را به کشور‌هایی نظیر ویتنام و کامبوج منتقل کردند.
در ۲۰۱۹، کسری تراز تجاری آمریکا و چین نسبت به ۲۰۱۶ اندکی کاهش یافت، چون شرکت‌های آمریکایی برای پرهیز از تعرفه‌های ترامپ، میزان واردات خود را پایین آوردند.
اما با وجود این که شیوع ویروس کرونا در ۲۰۲۰ روال‌های همیشگی را بر هم زده، میزان واردات آمریکا هنوز هم از صادراتش بیشتر است.
درگیری با چین
ترامپ در روز سوم دسامبر ۲۰۱۶ در توییتر خود نوشت رییس‌جمهور تایوان با او تماس گرفته تا پیروزی‌اش را در انتخابات تبریک بگوید. این اتفاق از یک تغییر سیاسی بسیار شگفت‌انگیز خبر می‌داد تا جایی که برای آن تماس تلفنی یک صفحه مخصوص در وب‌سایت ویکیپدیا باز شد.
روز ۲ دسامبر سال ۲۰۱۶، ترامپ (رییس‌جمهور منتخب وقت آمریکا) در اقدامی بسیار نامعمول به طور مستقیم با رییس‌جمهور تایوان صحبت کرد و با این کار سیاستی که آمریکا از سال ۱۹۷۹و در پی قطع روابط رسمی با این کشور در پیش گرفته بود را زیر پا گذاشت.
ترامپ و شی
کری گریس که آن زمان دبیر بخش چینی بی‌بی‌سی بود پیش بینی کرد این حرکت " خشم" پکن - که تایوان را نه کشوری مستقل بلکه یکی از ایالت‌های خود می‌داند- را به دنبال خواهد داشت.
این اقدام نامتعارف ترامپ شاید اولین قدم در مجموعه اقدامات تحریک‌آمیز دو رقیب بزرگ جغرافیایی سیاسی علیه یکدیگر بود که طی چندین سال رابطه آن‌ها را به پایین‌ترین سطح خود رساند.
آمریکا با غیرقانونی خواندن ادعا‌های ارضی چین بر دریای چین جنوبی، وضع تعرفه بر کالا‌های این کشور، ممنوع کردن دانلود اپلیکیشن‌های پرطرفدار تیک تاک و وی‌چت و قرار دادن شرکت هواوی، یکی از غول‌های حوزه مخابرات این کشور در لیست سیاه، باعث رنجش پکن شده است.
اما تنش میان این دو کشور در دوره ریاست جمهوری ترامپ آغاز نشده و تا حدی از اقدامات خود چین نشات می‌گیرد. شی جین‌پینگ، رییس‌جمهور چین که از ۲۰۱۳ در قدرت بوده، یک قانون امنیتی بسیار جنجالی در هنگ‌کنگ به اجرا درآورده و صد‌ها هزار اقلیت مسلمان اویغور را در اردوگاه‌ها زندانی کرده است.
ترامپ نام "ویروس چینی" را روی کووید-۱۹ گذاشته و ممکن است این کار را برای منحرف کردن توجه‌ها از عملکرد خود در مدیریت این همه‌گیری انجام داده باشد. اما به هر حال تغییر در رهبری آمریکا بعد از انتخابات ماه نوامبر هم لزوما به معنای مسالمت‌آمیز شدن لحن این کشور در قبال چین نخواهد بود. جو بایدن، نامزد حزب دموکرات، شی جین‌پینگ را تبهکار خوانده و گفته در رهبر چین حتی ذره‌ای از اعتقاد به دموکراسی وجود ندارد.
تا مرز جنگ با ایران
ترامپ در آخرین ساعات سال ۲۰۱۹ در توییتر خود نوشت: " ایران به طور کامل مسئولیت جان‌های از دست رفته یا خسارات وارده به هر یک از ساختمان‌های ما را بر عهده خواهد داشت. آن‌ها تاوان بزرگی خواهند پرداخت. این یک هشدار نیست، یک تهدید است. سال نو مبارک!"
چند روز بعد، آمریکا با ترور سردار قاسم سلیمانی، فرمانده پرنفوذ سپاه ایران، دنیا را به شوک فرو برد. ایران با پرتاب بیش از ده‌ها موشک بالستیکی به دو پایگاه آمریکا در عراق، انتقام گرفت. به دنبال این حملات بیش از ۱۰۰ سرباز آمریکایی مجروح شدند و تحلیلگران از جنگی قریب‌الوقوع میان دو کشور حرف زدند. در نهایت جنگی در‌نگرفت.
خصومت ایران و آمریکا به سال ۱۹۷۹ برمی‌گردد، وقتی چند ماه بعد از انقلاب اسلامی ایران، ۵۳ آمریکایی در سفارت آمریکا در تهران گروگان گرفته شدند. در ماه مه ۲۰۱۸، ترامپ با خروج از توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ به تنش‌ها میان دو کشور دامن زد. بر اساس این توافق ایران متعهد شده بود در ازای برداشته شدن تحریم‌های اقتصادی برنامه هسته‌ای خود را محدود کند. ترامپ پس از آن به گفته خود کاخ سفید «سخت‌ترین تحریم‌ها را بر رژیم ایران اعمال کرد» تا رهبران این کشور را برای رسیدن به توافقی باب میل خود، پای میز مذاکره بکشاند.
در حالی که درگیری شدید با بحران ویروس کرونا، توجه‌های سیاسی را در ایران و آمریکا به خود جلب کرده، کانال‌های ارتباطی بین دو کشور همچنان اندک است و موارد درگیری فراوان.
فیلم) فرجام انتخابات آمریکا چه می‌شود؟ در حالیکه بایدن در نظرسنجی‌ها جلوتر از ترامپ است، اما آرای الکترال ۶ ایالت کلیدی، می‌تواند همه‌چیز را تغییر دهد. گزارش متین‌دخت والی‌نژاد را از آخرین تحولات ۱۰۰ ساعت مانده به پایان انتخابات ۲۰۲۰، ببینید.
دنیا ترامپ را چگونه می‌بیند؟
به گزارش بی بی سی، ترامپ بار‌ها آمریکا را "بهترین کشور دنیا" خوانده، اما بنابر یک نظرسنجی که مرکز تحقیقات پیو به تازگی میان ۱۳ کشور دنیا انجام داده، او برای وجهه خود در خارج از کشور کار زیادی انجام نداده است.
واکنش آمریکا نسبت به همه‌گیری ویروس کرونا عاملی تاثیرگذار در دیدگاه مردم بوده و بنابر اعداد و ارقام مربوط به فاصله زمانی ژوییه تا اوت، تنها ۱۵ درصد از شرکت کنندگان اعتقاد داشتند این کشور به خوبی از عهده مهار ویروس برآمده است.خروج از پیمان تغییرات اقلیمی
به راحتی نمی‌توان فهمید ترامپ در رابطه با تغییرات اقلیمی چه فکر می‌کند؛ او از یک طرف آن را "حقه‌ای گرانقیمت" می‌داند و از سوی دیگر از آن به عنوان "موضوعی جدی" یاد می‌کند که برایش "اهمیت زیادی" دارد. اما آنچه کاملا مشخص است این است که ترامپ ۶ ماه بعد از شروع کار در کاخ سفید، با اعلام خروج آمریکا از پیمان اقلیمی پاریس، دانشمندان را در شوک فرو برد. بنا بر این معاهده، ۲۰۰ کشور دنیا تعهد کرده‌اند میانگین افزایش دمای جو زمین به کمتر از ۲ درجه سانتیگراد برسد.
آمریکا بعد از چین بزرگ‌ترین کشور تولید کننده گاز‌های گلخانه‌ای در دنیاست و پژوهشگران هشدار داده‌اند که در صورت انتخاب دوباره ترامپ به عنوان رییس‌جمهور آمریکا، کنترل گرم‌شدن دمای زمین احتمالا غیر‌ممکن خواهد شد.
ترامپ هنگام خروج از توافق پاریس ادعا کرد " محدودیت‌های قانونی بیش از حد می‌توانست به تعطیلی کارخانه‌های آمریکایی منجر شود. " او با حذف برخی از مقررات مربوط به کاهش آلودگی هوا، هزینه تولید زغال‌سنگ، نفت و گاز را پایین آورد.
اما با همه این‌ها تعداد زیادی معدن زغال‌سنگ بسته شدند و ناکامی در رقابت با گاز طبیعی به عنوان منبعی ارزان‌تر و تلاش‌های ایالت‌ها برای حمایت از انرژی‌های تجدید پذیر از دلایل آن بود. اعداد و ارقام دولتی نشان می‌دهد در ۲۰۱۹، برای اولین بار طی بیش از ۱۳۰ سال، منابع تجدیدپذیر در آمریکا بیشتر از زغال‌سنگ انرژی تولید کرده‌اند.
خروج آمریکا از توافق تغییرات اقلیمی پاریس به طور رسمی در روز ۴ نوامبر، یک روز بعد از انتخابات ریاست‌جمهوری نهایی خواهد شد. جو بایدن قول داده در صورت پیروزی در انتخابات، دوباره به این معاهده باز گردد.
نگرانی‌ها از این که خروج آمریکا از توافق پاریس اثری دومینویی داشته باشد، به واقعیت تبدیل نشد، اما برخی ناظران معتقدند این موضوع راه را برای برزیل و عربستان سعودی هموار کرد تا در روند کاهش تصاعد کربن مانع ایجاد کنند.
بستن مرز‌ها به روی عده‌ای از مردم
ترامپ تنها یک هفته بعد از آغاز به کار خود با بستن مرز‌های آمریکا به روی مسافران ۷ کشور عمدتا مسلمان، به روشنی موضع خود در رابطه با مهاجرت را مشخص کرد. در حال حاضر ۱۳ کشور مشمول محدودیت‌های سختگیرانه مهاجرتی ترامپ هستند.
تعداد مهاجران ساکن در آمریکا در ۲۰۱۹ نسبت به ۲۰۱۶، یعنی آخرین سال ریاست‌جمهوری اوباما سه درصد افزایش داشته، اما کشور محل تولد آن‌ها تغییر کرده است.در دوره ترامپ تعداد مکزیکی تبار‌های ساکن آمریکا به طور پیوسته کاهش یافته و این در حالی است که مهاجرت از سایر کشور‌های آمریکای لاتین و منطقه کارائیب به این کشور بیشتر شده است. علاوه بر این میزان صدور ویزا‌هایی که بر اساس آن می‌توان اقامت دائم آمریکا را گرفت - به ویژه برای بستگان ساکنین این کشور- کاهشی کلی داشته است.
اما سیاست‌های مهاجرتی ترامپ اگر یک نماد داشته باشند، این نماد بی‌شک چیزی جز به قول خودش " دیوار بزرگ زیبایی" که وعده داد در مرز آمریکا و مکزیک بسازد، نخواهد بود. به گفته اداره گمرک و مرزبانی آمریکا، تا روز ۱۹ اکتبر ۵۹۷ کیلومتر از این دیوار ساخته شده که تقریبا همه کار انجام شده، در واقع تعویض نرده‌ها در مناطقی بوده که حصار مرزی در آن‌ها از قبل وجود داشته است. اما این اقدام جلوی ورود پناهجویان به آمریکا را نگرفت.
در ۲۰۱۹ تعداد مهاجرانی که در مرز آمریکا و مکزیک دستگیر شدند، به بیشترین میزان خود طی ۱۲ سال گذشته رسید و فصل بهار اوج ورود این افراد بود. بیش از نیمی از آن‌ها خانواده‌هایی بودند که از گواتمالا، هندوراس و ال‌سالوادور خود را به مرز آمریکا رسانده بودند؛ کشور‌هایی که خشونت و فقر موجود در آن‌ها، مردم را به سمت پناهندگی و شروع زندگی جدید در جایی دیگر سوق می‌دهد.
در دوره ترامپ تعداد پناهجویانی که برای ساختن زندگی دوباره به آمریکا رفته‌اند هم کاهشی چشمگیر داشته است. در سال ۲۰۱۶ نزدیک به ۸۵ هزار نفر در این کشور به عنوان پناهجو پذیرفته شدند، اما این میزان سال بعد از آن به ۵۴ هزار نفر کاهش یافت.
آمریکا در ۲۰۲۱ حداکثر به ۱۵ هزار پناهجو اجازه اقامت خواهد داد و این کمترین آماری است که از زمان شروع به کار برنامه پذیرش پناهجو در ۱۹۸۰ در آمریکا به ثبت رسیده است.
ظهور " اخبار جعلی"
دونالد ترامپ در اکتبر ۲۰۱۷ گفت: «به نظرم یکی از بزرگ‌ترین اصطلاحاتی که من کشف کردم، کلمه«جعلی» بوده است.» هر چند اصطلاح «اخبار جعلی» ابداع خود رییس‌جمهور نبوده، اما باید بپذیریم که او آن را رواج داده است. به گزارش وب‌سایت «فکت‌بیس» (Factba.se) که پست‌های دونالد ترامپ در شبکه‌های اجتماعی و متن صحبت‌هایش را رصد می‌کند، او از اولین پست توییتری خود در دسامبر ۲۰۱۶ تاکنون، ۲ هزار بار از این عبارت استفاده کرده است.کافی است عبارت اخبار جعلی را در گوگل جستجو کنید تا بیش از ۱/۱ میلیارد نتیجه از سراسر دنیا جلوی چشم‌تان ظاهر شود. طبق آمار، علاقه آمریکایی به این عبارت در زمستان ۱۷-۲۰۱۶ شکل گرفت و در هفته‌ای که رییس‌جمهور برندگان « جایزه اخبار جعلی» را اعلام کرد، به اوج خود رسید. ترامپ این جایزه را به گزارش‌هایی داد که از نظرش دروغ بودند.
در طول رقابت‌های انتخاباتی ۲۰۱۶، اخبار جعلی به معنای گزارش‌های کذب از جمله خبر مربوط به حمایت پاپ فرانسیس، رهبر کاتولیک‌ها جهان از دونالد ترامپ بود. اما با رواج این عبارت در میان عموم مردم، معنایش دیگر تنها به اطلاعات نادرست محدود نمی‌شد.
دونالد ترامپ بار‌ها از اصطلاح «اخبار جعلی» برای حمله به گزارش‌هایی که با آن‌ها مخالف بوده، استفاده کرده است. در فوریه ۲۰۱۷، او حتی از این هم فراتر رفت و تعدادی از رسانه‌های خبری را «دشمن مردم آمریکا» نامید.
این اصطلاحی است که رهبران بعضی کشورها از جمله تایلند، فیلیپین، عربستان سعودی و بحرین هم به کار گرفته اند. برخی از این رهبران برای توجیه سرکوب و پیگرد قانونی فعالان و روزنامه‌نگاران مخالف خود، آن‌ها را به انتشار "اخبار جعلی" متهم کرده‌اند.
گروه‌های جامعه مدنی می‌گویند سیاستمداران با بکارگیری این عبارت علیه گزارش‌های موثق، پایه‌های دموکراسی - که بر موافقت مردم با حقایق اساسی تکیه دارد - را سست می‌کنند.
«جنگ‌های بی‌پایان» آمریکا و توافق با خاورمیانه
فوریه ۲۰۱۹، ترامپ در سخنرانی خود در رابطه با وضعیت کشور قول خروج سربازان آمریکایی از سوریه را داد و گفت: «کشور‌های بزرگ درگیر جنگ‌های بی‌پایان نمی‌شوند.»اعداد و ارقام، اما داستانی اندک متفاوت را به تصویر می‌کشند. به ویژه به این خاطر که در نهایت چند ماه بعد ترامپ تصمیم گرفت برای حفاظت از چاه‌های نفت نزدیک به ۵۰۰ سرباز خود را در سوریه نگه دارد. در دوره ترامپ حضور نظامی آمریکا در افغانستان و تا حدودی در عراق و سوریه نسبت به قبل کاهش یافت. اما نیرو‌های آمریکایی همچنان در همه مناطقی که در زمان شروع ریاست‌جمهوری او حضور داشتند، باقی مانده‌اند.
بدون شک راه‌هایی برای تاثیر بر خاورمیانه بدون استفاده از نیروی نظامی وجود دارد. ترامپ با انتقال سفارت آمریکا از تل‌آویو به بیت‌المقدس در ۲۰۱۸ و به رسمیت شناختن این شهر و همین‌طور منطقه اشغالی شرقی آن به عنوان پایتخت رژیم اسرائیل، مسیر متفاوتی نسبت به روسای جمهور قبلی کشور در پیش گرفت. ماه گذشته وقتی امارات متحده عربی و بحرین با میانجی‌گری آمریکا برای عادی‌سازی روابط خود با اسرائیل توافق‌نامه امضا کردند، ترامپ از " طلوع یک خاورمیانه‌ای جدید" حرف زد.
جدای از همه این لفاظی‌ها، توافق امارات و بحرین با اسرائیل شاید مهم‌ترین دستاورد دیپلماتیک دولت ترامپ باشد. امارات متحده عربی و بحرین سومین و چهارمین کشور‌های عرب خاورمیانه هستند که از زمان اعلام استقلال اسرائیل در ۱۹۴۸ آن را به رسمیت شناخته‌اند.
هنر توافق تجاری
این‌طور که پیداست ترامپ توافق‌هایی که خودش در آن‌ها واسطه نبوده را بی‌ارزش می‌داند. او در اولین روز کار خود، پیمان تجاری اقیانوس آرام موسوم به شراکت ترنس-پسیفیک را "وحشتناک" توصیف کرد. شراکت ترنس‌پسیفیک موافقت‌نامه تجارت آزاد میان ۱۲ کشور حاشیه اقیانوس آرام به جز چین است که توسط اوباما تایید شده بود. اما خروج آمریکا بیشتر به نفع چین که به این توافق‌نامه به چشم تلاشی برای مهار نفوذش در منطقه آسیا-اقیانوسیه نگاه می‌کرد، تمام شد. در آمریکا هم منتقدانی که فکر می‌کردند این توافق‌نامه مشاغل آمریکایی را به خطر می‌اندازد، از نابودی آن استقبال کردند.ترامپ علاوه بر این بر سر قرارداد تجارت آزاد آمریکای شمالی (نفتا) هم دوباره با کانادا و مکزیک وارد مذاکره شد. قراردادی که از نظر او "احتمالا بدترین توافق تجاری تاریخ" بود. توافق جدید فرق چندانی با قرارداد قبلی ندارد، اما در آن مقررات و قوانین کاری سفت و سخت‌تری برای واردات قطعات خودرو از کشور‌های عضو در نظر گرفته شده است.
اما تمرکز اصلی ترامپ همیشه بر نفع آمریکا از توافق تجاری با دنیا بوده است. این رویکرد او در نهایت به جنگ تمام عیار تجاری با چین منجر شد که در آن دو اقتصاد بزرگ جهان برای کالا‌های یکدیگر صد‌ها میلیارد دلار مالیات وضع کردند. این اتفاق صاحبان مزارع دانه سویا و همین طور بخش فناوری و صنایع خودروسازی را به دردسر انداخت. چین هم البته مستثنی نبود و بسیاری کسب و کار‌ها به منظور کاهش هزینه، کارخانه‌های خود را به کشور‌هایی نظیر ویتنام و کامبوج منتقل کردند.
در ۲۰۱۹، کسری تراز تجاری آمریکا و چین نسبت به ۲۰۱۶ اندکی کاهش یافت، چون شرکت‌های آمریکایی برای پرهیز از تعرفه‌های ترامپ، میزان واردات خود را پایین آوردند.
اما با وجود این که شیوع ویروس کرونا در ۲۰۲۰ روال‌های همیشگی را بر هم زده، میزان واردات آمریکا هنوز هم از صادراتش بیشتر است.
درگیری با چین
ترامپ در روز سوم دسامبر ۲۰۱۶ در توییتر خود نوشت رییس‌جمهور تایوان با او تماس گرفته تا پیروزی‌اش را در انتخابات تبریک بگوید. این اتفاق از یک تغییر سیاسی بسیار شگفت‌انگیز خبر می‌داد تا جایی که برای آن تماس تلفنی یک صفحه مخصوص در وب‌سایت ویکیپدیا باز شد.
روز ۲ دسامبر سال ۲۰۱۶، ترامپ (رییس‌جمهور منتخب وقت آمریکا) در اقدامی بسیار نامعمول به طور مستقیم با رییس‌جمهور تایوان صحبت کرد و با این کار سیاستی که آمریکا از سال ۱۹۷۹و در پی قطع روابط رسمی با این کشور در پیش گرفته بود را زیر پا گذاشت.
ترامپ و شی
کری گریس که آن زمان دبیر بخش چینی بی‌بی‌سی بود پیش بینی کرد این حرکت " خشم" پکن - که تایوان را نه کشوری مستقل بلکه یکی از ایالت‌های خود می‌داند- را به دنبال خواهد داشت.
این اقدام نامتعارف ترامپ شاید اولین قدم در مجموعه اقدامات تحریک‌آمیز دو رقیب بزرگ جغرافیایی سیاسی علیه یکدیگر بود که طی چندین سال رابطه آن‌ها را به پایین‌ترین سطح خود رساند.
آمریکا با غیرقانونی خواندن ادعا‌های ارضی چین بر دریای چین جنوبی، وضع تعرفه بر کالا‌های این کشور، ممنوع کردن دانلود اپلیکیشن‌های پرطرفدار تیک تاک و وی‌چت و قرار دادن شرکت هواوی، یکی از غول‌های حوزه مخابرات این کشور در لیست سیاه، باعث رنجش پکن شده است.
اما تنش میان این دو کشور در دوره ریاست جمهوری ترامپ آغاز نشده و تا حدی از اقدامات خود چین نشات می‌گیرد. شی جین‌پینگ، رییس‌جمهور چین که از ۲۰۱۳ در قدرت بوده، یک قانون امنیتی بسیار جنجالی در هنگ‌کنگ به اجرا درآورده و صد‌ها هزار اقلیت مسلمان اویغور را در اردوگاه‌ها زندانی کرده است.
ترامپ نام "ویروس چینی" را روی کووید-۱۹ گذاشته و ممکن است این کار را برای منحرف کردن توجه‌ها از عملکرد خود در مدیریت این همه‌گیری انجام داده باشد. اما به هر حال تغییر در رهبری آمریکا بعد از انتخابات ماه نوامبر هم لزوما به معنای مسالمت‌آمیز شدن لحن این کشور در قبال چین نخواهد بود. جو بایدن، نامزد حزب دموکرات، شی جین‌پینگ را تبهکار خوانده و گفته در رهبر چین حتی ذره‌ای از اعتقاد به دموکراسی وجود ندارد.
تا مرز جنگ با ایران
ترامپ در آخرین ساعات سال ۲۰۱۹ در توییتر خود نوشت: " ایران به طور کامل مسئولیت جان‌های از دست رفته یا خسارات وارده به هر یک از ساختمان‌های ما را بر عهده خواهد داشت. آن‌ها تاوان بزرگی خواهند پرداخت. این یک هشدار نیست، یک تهدید است. سال نو مبارک!"
چند روز بعد، آمریکا با ترور سردار قاسم سلیمانی، فرمانده پرنفوذ سپاه ایران، دنیا را به شوک فرو برد. ایران با پرتاب بیش از ده‌ها موشک بالستیکی به دو پایگاه آمریکا در عراق، انتقام گرفت. به دنبال این حملات بیش از ۱۰۰ سرباز آمریکایی مجروح شدند و تحلیلگران از جنگی قریب‌الوقوع میان دو کشور حرف زدند. در نهایت جنگی در‌نگرفت.
خصومت ایران و آمریکا به سال ۱۹۷۹ برمی‌گردد، وقتی چند ماه بعد از انقلاب اسلامی ایران، ۵۳ آمریکایی در سفارت آمریکا در تهران گروگان گرفته شدند. در ماه مه ۲۰۱۸، ترامپ با خروج از توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ به تنش‌ها میان دو کشور دامن زد. بر اساس این توافق ایران متعهد شده بود در ازای برداشته شدن تحریم‌های اقتصادی برنامه هسته‌ای خود را محدود کند. ترامپ پس از آن به گفته خود کاخ سفید «سخت‌ترین تحریم‌ها را بر رژیم ایران اعمال کرد» تا رهبران این کشور را برای رسیدن به توافقی باب میل خود، پای میز مذاکره بکشاند.
در حالی که درگیری شدید با بحران ویروس کرونا، توجه‌های سیاسی را در ایران و آمریکا به خود جلب کرده، کانال‌های ارتباطی بین دو کشور همچنان اندک است و موارد درگیری فراوان.
آیا آمریکا می‌تواند از یک بحران بزرگ جلوگیری کند؟
در حالیکه آمریکایی‌ها امیدوارند که یک انتخابات خوب و به دور از تنش و آشوب را تجربه کنند، با این حال، دلایل و محرک‌های نگران کننده زیادی نیز مبنی بر وقوع آشوب و تنش در تاریخ سه نوامبر (زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ آمریکا) و پس از آن در آمریکا وجود دارد. تهدیدِ وقوع بسیاری از خشونت‌ها و خطراتی که دموکراسی‌های نوپا پس از برگزاری انتخابات، احتمالا با آن‌ها مواجه خواهند شد، هم اکنون به وضوح در مورد آمریکا نیز قابل مشاهده است.
«انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ آمریکا، تقریبا در تاریخ این کشور بی سابقه است. تقریبا در هیچ کدام از انتخابات گذشته در تاریخ آمریکا، مردم آمریکا با اظهارنظر‌هایی نظیر آنچه ترامپ انجام می‌دهد و به وضوح از عدم تعهد خود به انتقال مسالمت آمیز قدرت سخن می‌گوید، و یا با خطر و تهدید منازعات و درگیری‌های مسلحانه در پی برگزاری انتخابات در آمریکا، رو به رو نبوده اند».
به گزارش فرارو، ما (نویسندگان این مقاله)، در قالب "گروه بحران بین المللی" موظف هستیم تا به منازعات و بحران ها، خاتمه دهیم، از آن‌ها پیشگیری کنیم و احتمال ظهور منازعات خشونت آمیز را تا جای ممکن تخفیف دهیم. در حالی که تلاش هایمان در سال‌های گذشته ما را به اقصی نقاط جهان کشانده است، با این حال، تاکنون هیچ وقت از ما خواسته نشده بود که در آستانه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ آمریکا، عمده تمرکز خود را معطوف به این پدیده کنیم.
در بسیاری از کشورها، برگزاری انتخابات اغلب با تهدید وقوع خونریزی، و اعمال خشونت بر علیه شهروندان غیرنظامی هماره می‌شود. امری که تا حد زیادی نتیجه قطبی شدن سیاسی جوامع مختلف است. تحت این شرایط، ماهیت انتخابات با توجه به اینکه هر کاندیدا از یک پایگاه متعصب و مشخص برخوردار است، می‌تواند کاملا خطرناک باشد.
در شرایط فعلی، ما به وضوح می‌توانیم خطر و تهدیدِ این مساله را در بحبوحه انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ آمریکا مشاهده کنیم. آنچه در این میان بر شدت بحران می‌افزاید این است که اکنون در آمریکا رئیس جمهوری را داریم که به وضوح از عدم تعهد خود به انتقال مسالمت آمیز قدرت سخن می‌گوید و عملا به رای و نظر مردم آمریکا بی احترامی می‌کند. دونالد ترامپ تاکنون بار‌ها و بار‌ها گفته است تنها امری که می‌تواند منجر به شکست او در برابر جو بایدن شود، تقلب انتخاباتی است. وی حتی تاکنون از طرفداران متعصب و دو آشته خود هم درخواست نکرده تا از انجام خشونت و تنش خودداری کنند.
اگر قرار بود جهان به آمریکا به همان شیوه‌ای که آمریکا به جهان می‌نگرد، نگاه کند، عملا این کشور (امریکا) را به مثابه کشوری می‌دید که در مراحل ابتدایی دموکراسی قرار دارد و بسیاری از خطرات نظیر جنگ داخلی، شورش، و حتی پاکسازی قومی نیز آن را تهدید می‌کند. جهان حتی کشوری را می‌توانست مشاهده کند که هر لحظه امکان نزاع‌های خیابانی و درگیری و خشونت در آن وجود دارد و تعصبات نژادی در آن، در بالاترین حد خود قرار دارند. جهان می‌توانست آمریکایی را ببیند که پلیس آن به شدت بر علیه مردم خشونت به خرج می‌دهد و نژادپرستی پیشه می‌کند و نظامیان آمریکایی نیز از هیچگونه مداخله خارجی فروگذار نمی‌کنند. در نهایت باید گفت که جهان می‌دید به وضوح که دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا کاملا به منافع ملی کشورش بی توجه است و احزاب اصلی آمریکایی نیز در چشم اندازی کلی تر، به مردم کشورشان هیچ توجهی ندارند.
به طور خلاصه باید گفت، بسیاری از ناظران و تحلیلگران بین المللی، در آمریکای کنونی چیز‌هایی را مشاهده می‌کردند که خودِ آمریکا برای سال‌ها نسبت به وقوع و وجود آن‌ها در دیگر کشورها هشدار می‌داد. اضافه بر این، انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ آمریکا در سایه بحران شیوع گسترده ویروس کرونا در آمریکا برگزار می‌شود. برگزاری انتخابات آمریکا با استفاده از سرویس خدمات پستی این کشور، فضای مناسبی را در اختیار دونالد ترامپ قرار می‌دهد که بیش از پیش به تنش آفرینی و ایجاد چالش در مورد نتیجه احتمالی انتخابات آمریکا اقدام ورزد. با توجه به خطرات و تهدیداتی که انتخابات آمریکا را تهدید می‌کنند، هر دو نامزد اصلی انتخابات ۲۰۲۰ آمریکا می‌توانند که نتیجه این انتخابات را به چالش بکشند. از سویی، با توجه به پیچیده بودن قوانین انتخاباتی آمریکا، نتیجه مناقشه برانگیز و غیرقطعی انتخابات آمریکا می‌تواند ماه‌ها بلاتکلیفی و عدم قطعیت را در این کشور ایجاد کند.
یکی از خطرات مهمی که انتخابات آمریکا و اوضاع پس از آن را تهدید می‌کند، احتمال وقوع شورش‌های مسلحانه از سوی گروه‌های افراطی دستِ راستی است. همان‌هایی که به تازگی ۱۳ تن از اعضای آن‌ها به اتهام تلاش جهت ربودن فرماندار میشیگان، بازداشت شدند. به طور خاص این گروه‌ها می‌توانند در جریان و پس از انتخابات آمریکا، چالش‌های جدی را برای این کشور ایجاد کنند. امری که می‌تواند حتی منجر به وقوع خونریزی در آمریکا شود. ترامپ هم نشان داده که شخصیتی است که می‌تواند این افراد و گروه‌ها را برای خشونت ورزی تحریک کند.
برای اینکه از تنش آفرینی‌های احتمالی در انتخابات ۲۰۲۰ آمریکا جلوگیری شود، مقام‌های محلی و ایالتی و همچنین رسانه‌های آمریکایی باید شرایطی را محیا کنند تا عرصه بر آن‌هایی که قصد به چالش کشیدن انتخابات و ایجاد تنش و ناآرامی در جامعه آمریکا دارند، هر چه بیشتر تنگ‌تر شود. در این شرایط، مخصوصا رسانه‌ها باید به شدت با کارزار‌های ترویج اطلاعات غلط و نادرست مقابله کنند و تا جای ممکن به مردم و افکار عمومی، اطلاع رسانی‌های لازم را انجام دهند.
رهبران خارجی نیز در جریان برگزاری انتخابات آمریکا، نقش مهمی بر عهده دارند. امکان دارد که ترامپ بخواهد قبل از اعلام نتیجه قطعی انتخابات، خود را پیروز اعلام کند و رهبران خارجی را جهت تبریک گفتن به وی، تحت فشار قرار دهد. در این شرایط، آن‌ها (رهبران خارجی) باید مقاومت کنند و از انجام این کار خودداری کنند. رهبران خارجی باید تا لحظه آخر که نتیجه قطعی انتخابات اعلام می‌شود، از موضع گیری در مورد آن خودداری کنند. در واقع، آن‌ها با این کار خود فضا را برای هرگونه سواستفاده احتمالی دونالد ترامپ و ایجاد آشوب در این کشور، خواهند بست.
شکاف و قطب‌بندی کم سابقه در ایالات متحده
ویلیام شالک، از هواداران جو بایدن می‌گوید: «قبل از انتخابات شاهد خشونت بودیم و احتمالا بعد از آن هم شاهدش خواهیم بود.»
فیلم ) پلیس امریکا چه می‌گوید
انتخابات ریاست جمهوری در ایالات متحده همواره به دسته‌بندی در میان مردم دامن می‌زند، اما انتخابات این دوره به نظر بیش از هر زمان دیگری شکاف بین آمریکایی‌ها ایجاد کرده است. آمریکا پس از سال‌ها در چنین شرایطی قرار گرفته؛ اما این وضعیت چگونه شکل گرفت و ایالات متحده چطور از آن خارج خواهد شد؟به گزارش یورونیوز، اندی رویزگین، خبرنگار یورونیوز برای یافتن پاسخ این سوال به میان شهروندان آمریکایی در ایالت ویسکانسین رفته است.
دسته‌بندی و شکاف در آمریکا تا چه میزان عمیق شده است؟
با یک مثال ساده شروع کنیم. دفاتر پلیس در سراسر ایالات متحده در گزارش‌هایی اعلام کرده‌اند که هیچگاه تاکنون این میزان تبلیغات کارزار‌های انتخاباتی در محیط‌های شهری و محوطه منازل مسکونی، آنهم در زمانی نه چندان دور به انتخابات به سرقت نرفته بود.
خانم سالخورده‌ای که علائم تبلیغات کارزار جو بایدن از مقابل منزلش به سرقت رفته می‌گوید: «من خودم علامتی دست‌ساز ساختم و جایش گذاشتم: دست از دزدیدن علائم تبلیغی بردارید، این یک جرم است.»
جس کیوناس از شهروندان ریسین در ایالت ویسکانسین می‌گوید: «ما دو حزب داریم که چنان از هم متنفرند که نمی‌توانند کشور را در مقابل خود قرار دهند.»
از علائم محیطی اعلام تعلق به کارزار‌های انتخاباتی و جنبش «جان سیاه ارزش دارد» گرفته تا بحث سقط جنین و ویروس کرونا؛ به نظر هیچکس نمی‌داند اختلاف‌ها چگونه این‌قدر عمیق شده است؟
مایک ایساکسن، یک شهروند دیگر ریسین می‌گوید: «به نظرم اتفاقی است که به تدریج روی داده؛ همه ما تاریخی شگرف با خود داریم و هر طرف به نوعی از این تاریخ سخن گفته است.».
اما به اعتقاد فرانک دیکینسون از ساکنان پورت هارون در ایالت میشیگان، «جری‌مندرینگ» یا کژحوزه‌بندی قسمت عمده‌ای از ماجرا است.
جری‌مندرینگ قدرتی است که قانون‌گذاران ایالتی از آن برای بازآرایی نقشهٔ شهرستان‌ها و دستکاری در حوزه‌های رای گیری استفاده می‌کنند تا به نوعی زمینه تداوم برتری حزب خود را فراهم کنند.
فرانک دیکینسون معتقد است: «جایی که افراد مجبور به رقابت با یکدیگر و حتی با گمنام‌ترین اعضای حزب خود نیستند پس هیچ نقطه اشتراکی هم وجود ندارد؛ همینجا است که شما باید از همه پر سر و صداٰ‌تر باشید.»
جدال‌های حقوقی میان صاحبان قدرت از هر دو حزب در ایالت‌ها
در بخشی دیگری از این گزارش آمده است: «دولت محلی اینجا درمیشیگان همانند سیزده ایالت دیگر بین دو حزب تقسیم شده؛ یکی فرمانداری را در اختیار دارد و دیگر بر نهاد قانون‌گذار مسلط است.»
در ویسکانسین به عنوان مثال فرماندار دمکرات ماه مارس دستور قرنطینه داد. دو ماه بعد جمهوریخواهان که کنترل نهاد قانون‌گذار را بر عهده دارند موفق به لغو این فرمان شدند. بدین ترتیب راه‌ها و رستوران‌ها دوباره پر از مشتری‌هایی شدند که ماسک به صورت نداشتند.
فرماندار سپس دستور داد تا بار‌ها و رستوران‌ها به پذیرش ۲۵ درصد از ظرفیت خود محدود شوند، اما جمهوریخواهان با قانونی این دستور را نیز لغو کردند.
فرماندار میشیگان دستور استفاده اجباری از ماسک در سطح ایالات را داده و جمهوری خواهان همچنان برای لغو آن به دادگاه‌ها رفت و آمد می‌کنند؛ و این دسته‌بندی محلی در سطح ملی و تا رقابت انتخاباتی میان دونالد ترامپ و جو بایدن گسترش یافته است.
پاریو شا، استاد علوم سیاسی دانشگاه ویسکانسین در میلواکی می‌گوید: در حال حاضر تعداد بسیار کمی رای‌دهنده بلاتکلیف وجود دارد و خبری از نمودار همپوشانی میان هواداران بایدن و ترامپ نیست؛ بنابراین شما موافق یکی یا مخالف دیگری هستید.»
فرانک دیکینسون، شهروند ساکن در پورت هارون نیز می‌گوید: «به فردی نیاز خواهد بود که بتواند همه را متحد کند؛ نمی‌دانم آیا چنین فردی را داریم؟»
آن تبلیغات انتخاباتی محیطی را به یاد بیاورید! افرادی که علائم نصب شده در حیاط‌شان دزدیده شده بود آن را نشانه‌ای بد از دور کنونی می‌دانستند.
ویلیام شالک، یک هوادار جو بایدن می‌گوید: «قبل از انتخابات شاهد خشونت بودیم و احتمالا بعد از آن هم شاهدش خواهیم بود.»
کتی جانسون، هوادار دونالد ترامپ، اما معتقد است: «فکر کردن به تفرقه و دسته بندی بسیار ترسناک است.»
مواجهه انتخابات ۲۰۲۰ آمریکا با «چالش آشفتگی»
نوریل روبینی" استاد علم اقتصاد در دانشگاه نیویورک، در مقاله‌ای برای "پایگاه خبری راجکت سیندیکیت"، به ضریب بالای آشفتگی و هرج و مرج حاکم بر انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ آمریکا می‌پردازد و آن را تهدیدی جدی بر علیه این کشور ارزیابی کرده است. وی در این رابطه می‌نویسد:
«اکثر نظرسنجی‌های اخیر در مورد انتخابات ۲۰۲۰ آمریکا، از احتمالِ بالای پیروزی جو بایدن در انتخابات پیش‌رو و همچنین تسلط دموکرات‌ها بر سنای آمریکا و تداوم کنترلشان بر مجلس نمایندگان این کشور خبر داده اند. امری که می‌تواند به دوره‌ای طولانی از رویه‌های تفرقه افکنانه دونالد ترامپ در عرصه سیاسی آمریکا خاتمه دهد».
فرارو، با این حال، در کنارِ گزاره پیروزی بایدن در انتخابات ۲۰۲۰ آمریکا، گزاره‌ها و احتمالات دیگری نظیر پیروزی نزدیک ترامپ با استفاده از آرای الکترال، و یا تداوم کنترل جمهوریخواهان بر مجلس سنای آمریکا و یا حتی بازتولید وضعیت کنونی، وجود دارند.
در این چهارچوب، بدترین و شوم‌ترین چشم انداز ممکن این است که نتیجه انتخابات ۲۰۲۰ آمریکا ازسوی هر دو کاندیدای اصلی، مخصوصا دونالد ترامپ به چالش کشیده شود و جریانی از درگیری‌های دو طرف در محاکم قضایی و همچنین رسانه‌های آمریکایی به راه بیفتد و حتی خیابان‌های آمریکا هم صحنه آشوب و تظاهرات شود.
در جریان انتخابات مناقشه برانگیز سال ۲۰۰۰ در آمریکا، تقریبا تا تاریخ ۱۲ دسامبر طول کشید تا نتیجه قطعی انتخابات اعلام شود و بر اساس آن، دیوان عالی آمریکا "جرج بوش" پسر را پیروز انتخابات اعلام کرد و رقیب دموکرات وی یعنی "الگور" نیز این نتیجه را تصدیق نمود. در آن دوزه زمانی و تحت تاثیر ابهامات حاکم بر بازار‌های مالی آمریکا، بورس این کشور تا بیش از ۷ درصد سقوط کرد. با این حال، در برهه زمانی کنونی، عدم ابهام و قطعیت می‌تواند برای دوره‌ای طولانی‌تر (حتی برای ماه ها) ادامه یابد و تهدیدات و خطرات جدی را برای بازار‌های آمریکا ایجاد کند.
این سناریوی وحشتناک را باید جدی گرفت حتی اگر اکنون بعید به نظر برسد. اگرچه بایدن در اغلب نظرسنجی‌های ملی، پیشتازِ ترامپ بوده با این حال، نباید فراموش کرد که هیلاری کلینتون نیز در آستانه انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶ آمریکا نیز وضعیت مشابهی داشت، اما در نهایت شکست خورد. اکنون باید صبر کرد و دید آیا آرا خاکستری به سمت بایدن جذب می‌شوند؟ آیا طیف‌هایی از طرفداران ترامپ حاضر می‌شوند تا از بایدن حمایت کنند و وی را به کرسی ریاست جمهوری آمریکا برسانند یا خیر.
اضافه بر این، همچون انتخابات ۲۰۱۶، کارزار‌هایی در فضای مجازی از خارج از آمریکا مدیریت می‌شوند که سعی دارند بر روند انتخابات این کشور تاثیرگذار باشند. مقام‌های دولت ترامپ تاکنون بار‌ها و بار‌ها از دخالت‌ها و اقدامات گسترده ایران، روسیه و چین جهت دخالت در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا سخن گفته اند و سعی داشته اند تا از این طریق، به نوعی مشروعیت انتخابات ۲۰۲۰ و همچنین آرا جو بایدن را زیر سوال ببرند. در این راستا، اطلاعات غلط زیادی در فضای مجازی در مورد انتخابات آمریکا منتشر و بازنشر داده می‌شود و ترامپ و تیم انتخاباتی وی نیز به طرح تئوری‌های توطئه زیادی می‌پردازند. در صدر همه این جریان ها، ادعا‌های مکرر دونالد ترامپ قرار دارد که تاکید کرده برگزاری انتخابات آمریکا از طریق سرویس خدمات پستی این کشور قابل اعتماد نیست، زیرا احتمال دارد که از این طریق، تعداد زیادی آرا تقلبی به نفع دموکرات‌ها به صندوق رای ریخته شود. ترامپ همچنین از ارائه پاسخی روشن در مورد اینکه آیا به انتقال مسالمت آمیز قدرت پایبند است یا خیر نیز طفره رفته و شبه نظامیان وفادار به خود را به نوعی تحریک می‌کند. اگر ترامپ در انتخابات ۲۰۲۰ شکست بخورد و مدعی شود که در انتخابات تقلب روی داده، احتمال وقوع نزاع و خشونت‌های خیابانی در این کشور تا حد زیادی وجود دارد.
در واقع، اگر گزارش‌های ابتدایی در مورد انتخابات آمریکا، به پیروزی قاطع بایدن اشاره‌ای نداشته باشند، ترامپ احتمالا بدون توجه به نظر مراجع رسمی انتخاباتی، ادعای پیروزی در ایالت‌های کلیدی آمریکا خواهد کرد. عوامل وابسته به حزب جمهوریخواه آمریکا، طرح‌هایی را از پیش آماده کرده اند تا در صورت لزوم و با طرح ادعای تقلب، جلوی شمارش آرا را در ایالت‌های کلیدی آمریکا بگیرند و این فرآیند را تعلیق کنند. آن‌ها بدون تردید در این زمینه دست به اقدامات حقوقی و قضایی خواهند زد و سعی می‌کنند تا با کشاندن مساله به دیوان عالی آمریکا که با اکثریت ۶ به ۳، در کنترل جمهوریخواهان است، نتیجه را به نفع خود تغییر دهند.
در عین حال، شبه نظامیان افراطی طرفدار ترامپ نیز بر اساس دستورکار انتخاباتی ترامپ، بایستی در خیابان‌های این کشور اقدام به ایجاد هرج و مرج و تنش آفرینی کنند. هدف اصلی در این زمینه نیز تحریک دیگر جریان‌ها در آمریکا و توجیه کردن اقدام ترامپ در استفاده از اختیارات مخصوص ریاست جمهوری آمریکا در مواقع بحرانی است. بر اساس این دستورکار، دولت دونالد ترامپ، برخی ایالت‌ها و مناطق را که دموکرات‌ها در آن‌ها وضعیت برجسته‌ای دارند را به مثابه مناطقی درنظرگرفته که دولت مستقر جمهوریخواه (دولت ترامپ) برای سرکوب آشوب‌ها در آن‌ها باید وارد میدان شود.
به عبارت دیگر، ترامپ و تیم وی به وضوح در حال گفتن این مساله هستند که از هر ابزاری استفاده خواهند کرد تا نتیجه انتخابات را به سرقت ببرند و با توجه به ابزار‌های قانونی فراوانی که در اختیار دارند، آن‌ها می‌توانند از قدرت خود در صورتی که فاصله میان ترامپ و بایدن در جریان انتخابات کم باشد، استفاده کنند. مساله اصلی در اینجا این نکته است که اگر فاصله میان بایدن و ترامپ در انتخابات آمریکا به نحو قابل توجهی زیاد نباشد، ترامپ از شانس بالایی برای چالش آفرینی در جریان انتخابات و تغییر نتیجه به نفع خود برخوردار است.
در پایان باید گفت، برگزاری یک انتخابات مناقشه برانگیز در آمریکا، بیش از پیش به وجهه بین المللی این کشور آسیب خواهد زد و آمریکا دیگر نمی‌تواند به عنوان سمبل حاکمیت قانون و دموکراسی در جهان خود را معرفی کند و به قدرت نرم خود و ترویج آن در عرصه بین المللی بپردازد. متاسفانه در آستانه انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ آمریکا، بسیاری از ناظران و تحلیلگران بر این باورند که این کشور باید خود را برای بدترین سناریو‌های ممکن آماده کند.
«اکثر نظرسنجی‌های اخیر در مورد انتخابات ۲۰۲۰ آمریکا، از احتمالِ بالای پیروزی جو بایدن در انتخابات پیش‌رو و همچنین تسلط دموکرات‌ها بر سنای آمریکا و تداوم کنترلشان بر مجلس نمایندگان این کشور خبر داده اند. امری که می‌تواند به دوره‌ای طولانی از رویه‌های تفرقه افکنانه دونالد ترامپ در عرصه سیاسی آمریکا خاتمه دهد».
فرارو، با این حال، در کنارِ گزاره پیروزی بایدن در انتخابات ۲۰۲۰ آمریکا، گزاره‌ها و احتمالات دیگری نظیر پیروزی نزدیک ترامپ با استفاده از آرای الکترال، و یا تداوم کنترل جمهوریخواهان بر مجلس سنای آمریکا و یا حتی بازتولید وضعیت کنونی، وجود دارند.
در این چهارچوب، بدترین و شوم‌ترین چشم انداز ممکن این است که نتیجه انتخابات ۲۰۲۰ آمریکا ازسوی هر دو کاندیدای اصلی، مخصوصا دونالد ترامپ به چالش کشیده شود و جریانی از درگیری‌های دو طرف در محاکم قضایی و همچنین رسانه‌های آمریکایی به راه بیفتد و حتی خیابان‌های آمریکا هم صحنه آشوب و تظاهرات شود.
در جریان انتخابات مناقشه برانگیز سال ۲۰۰۰ در آمریکا، تقریبا تا تاریخ ۱۲ دسامبر طول کشید تا نتیجه قطعی انتخابات اعلام شود و بر اساس آن، دیوان عالی آمریکا "جرج بوش" پسر را پیروز انتخابات اعلام کرد و رقیب دموکرات وی یعنی "الگور" نیز این نتیجه را تصدیق نمود. در آن دوزه زمانی و تحت تاثیر ابهامات حاکم بر بازار‌های مالی آمریکا، بورس این کشور تا بیش از ۷ درصد سقوط کرد. با این حال، در برهه زمانی کنونی، عدم ابهام و قطعیت می‌تواند برای دوره‌ای طولانی‌تر (حتی برای ماه ها) ادامه یابد و تهدیدات و خطرات جدی را برای بازار‌های آمریکا ایجاد کند.
این سناریوی وحشتناک را باید جدی گرفت حتی اگر اکنون بعید به نظر برسد. اگرچه بایدن در اغلب نظرسنجی‌های ملی، پیشتازِ ترامپ بوده با این حال، نباید فراموش کرد که هیلاری کلینتون نیز در آستانه انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶ آمریکا نیز وضعیت مشابهی داشت، اما در نهایت شکست خورد. اکنون باید صبر کرد و دید آیا آرا خاکستری به سمت بایدن جذب می‌شوند؟ آیا طیف‌هایی از طرفداران ترامپ حاضر می‌شوند تا از بایدن حمایت کنند و وی را به کرسی ریاست جمهوری آمریکا برسانند یا خیر.
اضافه بر این، همچون انتخابات ۲۰۱۶، کارزار‌هایی در فضای مجازی از خارج از آمریکا مدیریت می‌شوند که سعی دارند بر روند انتخابات این کشور تاثیرگذار باشند. مقام‌های دولت ترامپ تاکنون بار‌ها و بار‌ها از دخالت‌ها و اقدامات گسترده ایران، روسیه و چین جهت دخالت در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا سخن گفته اند و سعی داشته اند تا از این طریق، به نوعی مشروعیت انتخابات ۲۰۲۰ و همچنین آرا جو بایدن را زیر سوال ببرند. در این راستا، اطلاعات غلط زیادی در فضای مجازی در مورد انتخابات آمریکا منتشر و بازنشر داده می‌شود و ترامپ و تیم انتخاباتی وی نیز به طرح تئوری‌های توطئه زیادی می‌پردازند. در صدر همه این جریان ها، ادعا‌های مکرر دونالد ترامپ قرار دارد که تاکید کرده برگزاری انتخابات آمریکا از طریق سرویس خدمات پستی این کشور قابل اعتماد نیست، زیرا احتمال دارد که از این طریق، تعداد زیادی آرا تقلبی به نفع دموکرات‌ها به صندوق رای ریخته شود. ترامپ همچنین از ارائه پاسخی روشن در مورد اینکه آیا به انتقال مسالمت آمیز قدرت پایبند است یا خیر نیز طفره رفته و شبه نظامیان وفادار به خود را به نوعی تحریک می‌کند. اگر ترامپ در انتخابات ۲۰۲۰ شکست بخورد و مدعی شود که در انتخابات تقلب روی داده، احتمال وقوع نزاع و خشونت‌های خیابانی در این کشور تا حد زیادی وجود دارد.
در واقع، اگر گزارش‌های ابتدایی در مورد انتخابات آمریکا، به پیروزی قاطع بایدن اشاره‌ای نداشته باشند، ترامپ احتمالا بدون توجه به نظر مراجع رسمی انتخاباتی، ادعای پیروزی در ایالت‌های کلیدی آمریکا خواهد کرد. عوامل وابسته به حزب جمهوریخواه آمریکا، طرح‌هایی را از پیش آماده کرده اند تا در صورت لزوم و با طرح ادعای تقلب، جلوی شمارش آرا را در ایالت‌های کلیدی آمریکا بگیرند و این فرآیند را تعلیق کنند. آن‌ها بدون تردید در این زمینه دست به اقدامات حقوقی و قضایی خواهند زد و سعی می‌کنند تا با کشاندن مساله به دیوان عالی آمریکا که با اکثریت ۶ به ۳، در کنترل جمهوریخواهان است، نتیجه را به نفع خود تغییر دهند.
در عین حال، شبه نظامیان افراطی طرفدار ترامپ نیز بر اساس دستورکار انتخاباتی ترامپ، بایستی در خیابان‌های این کشور اقدام به ایجاد هرج و مرج و تنش آفرینی کنند. هدف اصلی در این زمینه نیز تحریک دیگر جریان‌ها در آمریکا و توجیه کردن اقدام ترامپ در استفاده از اختیارات مخصوص ریاست جمهوری آمریکا در مواقع بحرانی است. بر اساس این دستورکار، دولت دونالد ترامپ، برخی ایالت‌ها و مناطق را که دموکرات‌ها در آن‌ها وضعیت برجسته‌ای دارند را به مثابه مناطقی درنظرگرفته که دولت مستقر جمهوریخواه (دولت ترامپ) برای سرکوب آشوب‌ها در آن‌ها باید وارد میدان شود.
به عبارت دیگر، ترامپ و تیم وی به وضوح در حال گفتن این مساله هستند که از هر ابزاری استفاده خواهند کرد تا نتیجه انتخابات را به سرقت ببرند و با توجه به ابزار‌های قانونی فراوانی که در اختیار دارند، آن‌ها می‌توانند از قدرت خود در صورتی که فاصله میان ترامپ و بایدن در جریان انتخابات کم باشد، استفاده کنند. مساله اصلی در اینجا این نکته است که اگر فاصله میان بایدن و ترامپ در انتخابات آمریکا به نحو قابل توجهی زیاد نباشد، ترامپ از شانس بالایی برای چالش آفرینی در جریان انتخابات و تغییر نتیجه به نفع خود برخوردار است.
در پایان باید گفت، برگزاری یک انتخابات مناقشه برانگیز در آمریکا، بیش از پیش به وجهه بین المللی این کشور آسیب خواهد زد و آمریکا دیگر نمی‌تواند به عنوان سمبل حاکمیت قانون و دموکراسی در جهان خود را معرفی کند و به قدرت نرم خود و ترویج آن در عرصه بین المللی بپردازد. متاسفانه در آستانه انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ آمریکا، بسیاری از ناظران و تحلیلگران بر این باورند که این کشور باید خود را برای بدترین سناریو‌های ممکن آماده کند.
ترامپ برنده ی انتخابات است و هیچ اتفاف خاصی در امریکا رخ نمی دهد.