شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر کهگیلویه و بویراحمد در سکوت خبری / دستاورد حضور ده‌ساله ناصر رضایی در این شورا دقیقاً چه بوده است؟

جلسات شورای مبارزه با مواد مخدر که لازم است ماهی یک بار و 12 بار در سال در استانداری برگزار شود، سالانه تنها به چند مورد محدود می‌شود. بنابراین حتی رضایی جلسات را نیز به درستی برگزار نمی‌کند، چه برسد به اقدامات عملی و پیشگیرانه که کاری بسیار ظریف‌تر و اساسی‌تر است.
به گزارش کبنا، در حالی که در گذشته مبارزه با مواد مخدر و اعتياد را تنها وظيفه نيروي انتظامي، دادگاه و زندان مي‌دانستند، اما امروزه رويكرد اجتماعي‌شدن مبارزه با مواد مخدر و مقابله با اعتياد و اقدامات فرهنگي و پيشگيرانه از اعتياد مطرح است. بنابراین، رویکرد از مبارزه سخت با مواد مخدر به رویکرد نرم در پیشگیری از اعتیاد تغییر کرده است. اینجاست که وظیفه اصلی این حوزه بر عهده شورای مبارزه با مواد مخدر است.
همه تحقیقات روانشناسی و جامعه‌شناسی نشان از آن دارد که سن اعتیاد رو به کاهش است؛ در حالی که در گذشته اغلب سنین جوانی به بالا اعتیاد را تجربه می‌کردند، اما در حال حاضر، جوانان و نوجوانان بیشتر درگیر این مسأله شده‌اند. بنابراین بیش و پیش از هر چیز باید در پیِ پیشگیری از اعتیاد بود. سنین نوجوانی و جوانی سن بحران برای پدیده‌ای همچون اعتیاد است و برای عبور از این دوره بحرانی، حتماً باید آموزش‌های لازم به این گروه‌های سنی داده شود. با وجود اینکه این پدیده در کهگیلویه و بویراحمد نیز اتفاق افتاده است، اما مشخص نیست شورای مبارزه با مواد مخدر در این حوزه دقیقاً چه اقدامی انجام داده است. این در حالی است که بررسی‌ها نشان می‌دهد شورای مبارزه با مواد مخدر سایر استان‌ها برنامه‌های متنوعی برای پیشگری از اعتیاد دارند.
با وجود اینکه دبیری شورای مبارزه با مواد مخدر کهگیلویه و بویراحمد حدود یک دهه است که زیر یوغ ناصر رضایی قرار گرفته، اما شاخص‌ها و آمارها نشان می‌دهد کاهشی در حوزه اعتیاد در کهگیلویه و بویراحمد اتفاق نیفتاده است. پیشنهاد می‌شود رضایی برای یک بار هم که شده نگاهی به سایت مبارزه با مواد مخدر سایر استان‌ها بزند تا حداقل از آنها تقلید کرده و قدمی برای مبارزه با این آسیب شوم که مادر سایر آسیب‌های اجتماعی است، بردارد.
در حالی که بر اساس تحقیقات محیط‌های آموزشی و صنعتی و کارگری، محیط‌هایی بسیار خطرناک برای رشد پدیده اعتیاد هستند، تاکنون اقدام پیشگیرانه چندانی از سوی شورای مبارزه با مواد مخدر کهگیلویه و بویراحمد در این خصوص دیده نشده است. حتی اگر هم انجام شده باشد، آنقدر این شورا در کهگیلویه و بویراحمد در سکوت خبری به سر می‌برد که عموم مردم و رسانه‌ها از آن بی‌اطلاع هستند.
در نبود شفافیت رسانه‌ای، کسی از وضعیت دقیق اعتیاد در کهگیلویه و بویراحمد اطلاعی ندارد. حتی جلسات شورای مبارزه با مواد مخدر که لازم است ماهی یک بار و 12 بار در سال در استانداری برگزار شود، سالانه تنها به چند مورد محدود می‌شود. بنابراین حتی رضایی جلسات را نیز به درستی برگزار نمی‌کند، چه برسد به اقدامات عملی و پیشگیرانه که کاری بسیار ظریف‌تر و اساسی‌تر است.
کافی است نگاهی به تفرجگاه‌های کهگیلویه و بویراحمد انداخت؛ گویی شورای مبارزه با مواد مخدر وظیفه خود را تنها ماندن در چهاردیواری استانداری برای خود تعریف کرده و به خود زحمتی نمی‌دهد که با خارج شدن از این اتاقک، نگاهی به وضعیت مصرف مواد در تفرجگاه‌ها بیندازد.
این در حالی است که بسیاری از گزارشات مردمی حاکی از تبدیل شدن برخی از این جایگاه‌های تفریحی به بستری برای مصرف مواد مخدر شده است.
حتی بر اساس گفته برخی از مطلعین، کارشناسان این حوزه نیز از مدیریت سیدناصر رضایی در شورای مبارزه با مواد مخدر رضایت چندانی ندارند. چرا که یک دهه حضور رضایی در رأس این شور، آن هم بدون نتیجه مثمر ثمر، نمی‌تواند عاملی برای رضایت نیروهای این حوزه باشد.
از سوی دیگر، حتی اگر رضایی در این ده سال، عملکرد مطلوبی نیز از خود برجای گذاشه بود، باز هم لازم می‌شد نیروی تازه نفسی جایگزین او می‌شد؛ چرا که چرخش نخبگان یکیاز اصول اساسی بوروکراسی‌های مدرن است. حتماً در خود مبارزه با مواد مخدر، نیروهای متخصص و شایسته‌ای هستند که توانایی دبیری این شورا را داشته باشند. بنابراین لازم است پس از یک دهه دبیری این شورا به نیروی تازه نفسی داده شود تا شاید خانواده‌های کمتری در کهگیلویه و بویراحمد دچار این آسیب خانمان‌سوز شوند.