تاریخ انتشار
جمعه ۱۷ تير ۱۴۰۱ ساعت ۲۰:۱۰
کد مطلب : ۴۵۰۰۸۳
نصیرایی، عضو کمیسیون فرهنگی: اگر دستگاهی پاسخگو نباشد، نماینده سراغ وزیر میرود
مرا استیضاح کنید؛ پیام غیر مستقیم برخی وزراست
۱
کبنا ؛رفتاری که وزرای محترم دارند، بهطور غیرمستقیم این پیام به همه داده میشود که اگر به صورت عادی کاری پیگیری شود و کار را با اهرم تذکر، سؤال و استیضاح جلو نبرید، کسی پاسخگو نیست.
در شرایطی که عنوان میشود عدم استیضاح وزیر صمت خلاف ماده ۲۲۲ بوده و از این پس استیضاح با قوت لازم در مجلس پیش نخواهد رفت، ولی حجت الاسلام مجید نصیرایی نماینده مردم طبس و فردوس در مجلس شورای اسلامی تاکید میکند که «استیضاح حق نمایندگان است.» و «اگر وزیری وعدههایش محقق نشده، باید موانع را بررسی کنیم.
برخی معتقدند، نوعی از اقدام به استیضاح هم هست که هدف از آن، نه خود استیضاح بلکه انتقال پیام اتمام حجت به وزیر است اما از نظر عضو کمیسیون فرهنگی مجلس «رفتاری که وزرای محترم دارند، بهطور غیرمستقیم این پیام به همه داده میشود که اگر به صورت عادی کاری پیگیری شود و کار را با اهرم تذکر، سؤال و استیضاح جلو نبرید، کسی پاسخگو نیست.»
به گزارش کبنا، در ادامه گفتوگوی نصیرایی، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس یازدهم با خبر آنلاین را میخوانید.
به نظر تب استیضاحها فروکش کرده، چه انگیزه و علتی پشت استیضاحهاست؟
استیضاح حق نمایندگان است اما به صورت کلی، نظر و مطالبه نمایندگان محترم باید در قالب نشستهای مختلف گفتوگو و تعامل و بررسی شود و حتیالامکان به این سمت نروند مگر اینکه به مرزی رسیده باشیم که حجت از هر جهت تمام شده باشد که این فرد توانایی پیش برد اهدافی که باید در آن وزارتخانه دنبال شود ندارد که خب این دیگر طبیعتاً حق انقلاب و نظام و مردم است که از حقوقشان دفاع شود و افرادی سرکار باشند که با قوت و قدرت بتوانند کارها را پیش ببرند و مشکلات کمتر باشد.
به طور طبیعی حتماً استیضاح کنندگان و مخالفان آن در مجلس برای خود دلایلی دارند؟ شما در این باره چه نظری دارید؟
همیشه بعضی از همکاران چه در شروع به کار مجلس که با دولت قبل مصادف بود و چه در این یکسال اخیر نظرشان این بوده که باید از این ظرفیت استفاده کنند. زیرا وقت کافی وجود ندارد و باید همه امور به تأمین منافع مردم هدایت شود. در مقابل عدهای از همکاران معتقد هستند که ابزارهای نظارتی و حقوقی که نمایندگان دارند نباید زود استفاده شود، درجایی باید استفاده شود که ما را به تحقق اهداف کشور نزدیک کند.
به شخصه اعتقاد دارم اگر وزیری در مدت تقریباً یکسالی که حضور داشته در صورت وجود مشکلات فراوان باید به ایشان اعلام شود که روز رأی اعتماد وعدههایی دادید اگر محقق نشده، باید موانع را بررسی کنیم. در انواع بررسی یک نوع بررسی هم استیضاح است که میتواند یک اتمام حجت باشد. بعضی از دوستان در مجلس معتقدند مسئول مربوطه در مقام عمل از توان لازم برای اداره و اصلاح برخوردار نیست. در نتیجه حجت بر ما تمام شده و نسبت به استیضاح اصرار داریم. با این همه متاسفانه گاهی مشاهده میکنم از بعضی ابزارهای قانونی سوءاستفاده میشود، این اشکال و عیب به نظر من هم در دولت و هم در مجلس وجود دارد.
چه عواملی باعث شده تا رابطه مجلس با دولت به سوی استیضاح برود؟
رفتاری که وزرای محترم دارند، بهطور غیرمستقیم این پیام به همه داده میشود که اگر به صورت عادی کاری پیگیری شود و کار را با اهرم تذکر، سؤال و استیضاح جلو نبرید، کسی پاسخگو نیست.
البته استثناءهایی همواره وجود دارد که وزیر و مدیران او در دسترس مردم هستند اما گاهی اوقات شرایط به شکلی پیش میرود که مردم خصوصاً در شهرستانها عمدتاً دسترسی به مسئولین ارشد ندارند و نماینده هم چون از جنس خودشان است، از او سؤال میکنند. از این رو این نماینده است که باید پاسخگوی عملکرد تمام وزارتخانهها و تمام قوای مختلف باشد. یعنی هر مسالهای که در قوه قضاییه، قوه مجریه و قوه مقننه در مجموع هر مساله و موضوعی که مورد سؤال مردم است، انتظار دارند که نمایندهشان از آنها رأی گرفته پاسخگو و جوابگو باشد.
در اینجا نماینده به جهت اینکه پشتوانه جایگاه اش مردم هستند، باید پاسخگوی مردم باشد. از دستگاهها و نهادها و مجموعهها میخواهد اطلاعات و آمار در اختیار وی قرار دهند، نهادهایی تعامل صحیح دارند و به نوعی رفتار میکنند که نماینده بتواند جوابگوی خواستهها و انتظارات و مطالبات مردم باشد اما حالا اگر دستگاهی پاسخگو نباشد و تعامل نداشته باشد، در چنین مواردی نماینده برای اینکه بتواند پاسخگوی مردم باشد مجبور است سراغ وزیر و مجموعهای که مردم پیرامون آن مطالبه و سؤال دارند برود.
البته این نه عمومیت دارد و نه مربوط به همه است، بعضاً بنده به عنوان یک عضوی از این مجلس شاهد بودم که چون تعامل درستی را ندیدیم، نماینده با خود گفته کسی جواب من را نمیدهد و مشکل را حل نمیکند در نتیجه از ظرفیتهای قانونی و نظارتی که در اختیارش است استفاده میکند تا دستگاه و مسئول مربوطه را به پاسخگویی وادار کند.
البته در چنین مواردی احتمال انحراف در استفاده از ظرفیتهای قانون هم وجود دارد...
همانطور که عرض کردم گاهی وزیر و دستگاهها درست پاسخ نمیدهند و این پیام به مجلس میآید که تا با فلانی سؤال و استیضاح مطرح نشود، پاسخ نمیدهد (در اینجا تاکید میکنم که منظور بنده آن ۴-۵ وزیری که اکنون اسامیشان برای استیضاح مطرح شده است، نیست). نماینده را به این سمت میبرند که «فلان وزیر تا مجبور نشوند پاسخگویی نخواهند کرد».
در آن طرف بعضاً همکاران من متاسفانه برای خواسته خودشان اگرچه حتی آن مطالبه خواسته مردم هم باشد، ولی چون در چارچوب مقدورات نیست و آن مسئول نمیتواند به این خواسته ترتیب اثر بدهد، در اینجا نباید فشار بیش از اندازه به وزیر وارد کرد. یک وقت هم ممکن است فرد از نظر اعتقادات آدم قوی و محکمی نباشد و برای تأمین نظر یک فرد خواه ناخواه برود و از یک جای دیگر بزند.
خوشبختانه این مجلس به این موضوعات حساسیت دارد. از آن طرف هم دوستان ما در دولت باید حواسشان را بیشتر جمع کنند و ارتباطات، تعاملات و پاسخگوییها باید بیشتر باشد.
در شرایطی که عنوان میشود عدم استیضاح وزیر صمت خلاف ماده ۲۲۲ بوده و از این پس استیضاح با قوت لازم در مجلس پیش نخواهد رفت، ولی حجت الاسلام مجید نصیرایی نماینده مردم طبس و فردوس در مجلس شورای اسلامی تاکید میکند که «استیضاح حق نمایندگان است.» و «اگر وزیری وعدههایش محقق نشده، باید موانع را بررسی کنیم.
برخی معتقدند، نوعی از اقدام به استیضاح هم هست که هدف از آن، نه خود استیضاح بلکه انتقال پیام اتمام حجت به وزیر است اما از نظر عضو کمیسیون فرهنگی مجلس «رفتاری که وزرای محترم دارند، بهطور غیرمستقیم این پیام به همه داده میشود که اگر به صورت عادی کاری پیگیری شود و کار را با اهرم تذکر، سؤال و استیضاح جلو نبرید، کسی پاسخگو نیست.»
به گزارش کبنا، در ادامه گفتوگوی نصیرایی، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس یازدهم با خبر آنلاین را میخوانید.
به نظر تب استیضاحها فروکش کرده، چه انگیزه و علتی پشت استیضاحهاست؟
استیضاح حق نمایندگان است اما به صورت کلی، نظر و مطالبه نمایندگان محترم باید در قالب نشستهای مختلف گفتوگو و تعامل و بررسی شود و حتیالامکان به این سمت نروند مگر اینکه به مرزی رسیده باشیم که حجت از هر جهت تمام شده باشد که این فرد توانایی پیش برد اهدافی که باید در آن وزارتخانه دنبال شود ندارد که خب این دیگر طبیعتاً حق انقلاب و نظام و مردم است که از حقوقشان دفاع شود و افرادی سرکار باشند که با قوت و قدرت بتوانند کارها را پیش ببرند و مشکلات کمتر باشد.
به طور طبیعی حتماً استیضاح کنندگان و مخالفان آن در مجلس برای خود دلایلی دارند؟ شما در این باره چه نظری دارید؟
همیشه بعضی از همکاران چه در شروع به کار مجلس که با دولت قبل مصادف بود و چه در این یکسال اخیر نظرشان این بوده که باید از این ظرفیت استفاده کنند. زیرا وقت کافی وجود ندارد و باید همه امور به تأمین منافع مردم هدایت شود. در مقابل عدهای از همکاران معتقد هستند که ابزارهای نظارتی و حقوقی که نمایندگان دارند نباید زود استفاده شود، درجایی باید استفاده شود که ما را به تحقق اهداف کشور نزدیک کند.
به شخصه اعتقاد دارم اگر وزیری در مدت تقریباً یکسالی که حضور داشته در صورت وجود مشکلات فراوان باید به ایشان اعلام شود که روز رأی اعتماد وعدههایی دادید اگر محقق نشده، باید موانع را بررسی کنیم. در انواع بررسی یک نوع بررسی هم استیضاح است که میتواند یک اتمام حجت باشد. بعضی از دوستان در مجلس معتقدند مسئول مربوطه در مقام عمل از توان لازم برای اداره و اصلاح برخوردار نیست. در نتیجه حجت بر ما تمام شده و نسبت به استیضاح اصرار داریم. با این همه متاسفانه گاهی مشاهده میکنم از بعضی ابزارهای قانونی سوءاستفاده میشود، این اشکال و عیب به نظر من هم در دولت و هم در مجلس وجود دارد.
چه عواملی باعث شده تا رابطه مجلس با دولت به سوی استیضاح برود؟
رفتاری که وزرای محترم دارند، بهطور غیرمستقیم این پیام به همه داده میشود که اگر به صورت عادی کاری پیگیری شود و کار را با اهرم تذکر، سؤال و استیضاح جلو نبرید، کسی پاسخگو نیست.
البته استثناءهایی همواره وجود دارد که وزیر و مدیران او در دسترس مردم هستند اما گاهی اوقات شرایط به شکلی پیش میرود که مردم خصوصاً در شهرستانها عمدتاً دسترسی به مسئولین ارشد ندارند و نماینده هم چون از جنس خودشان است، از او سؤال میکنند. از این رو این نماینده است که باید پاسخگوی عملکرد تمام وزارتخانهها و تمام قوای مختلف باشد. یعنی هر مسالهای که در قوه قضاییه، قوه مجریه و قوه مقننه در مجموع هر مساله و موضوعی که مورد سؤال مردم است، انتظار دارند که نمایندهشان از آنها رأی گرفته پاسخگو و جوابگو باشد.
در اینجا نماینده به جهت اینکه پشتوانه جایگاه اش مردم هستند، باید پاسخگوی مردم باشد. از دستگاهها و نهادها و مجموعهها میخواهد اطلاعات و آمار در اختیار وی قرار دهند، نهادهایی تعامل صحیح دارند و به نوعی رفتار میکنند که نماینده بتواند جوابگوی خواستهها و انتظارات و مطالبات مردم باشد اما حالا اگر دستگاهی پاسخگو نباشد و تعامل نداشته باشد، در چنین مواردی نماینده برای اینکه بتواند پاسخگوی مردم باشد مجبور است سراغ وزیر و مجموعهای که مردم پیرامون آن مطالبه و سؤال دارند برود.
البته این نه عمومیت دارد و نه مربوط به همه است، بعضاً بنده به عنوان یک عضوی از این مجلس شاهد بودم که چون تعامل درستی را ندیدیم، نماینده با خود گفته کسی جواب من را نمیدهد و مشکل را حل نمیکند در نتیجه از ظرفیتهای قانونی و نظارتی که در اختیارش است استفاده میکند تا دستگاه و مسئول مربوطه را به پاسخگویی وادار کند.
البته در چنین مواردی احتمال انحراف در استفاده از ظرفیتهای قانون هم وجود دارد...
همانطور که عرض کردم گاهی وزیر و دستگاهها درست پاسخ نمیدهند و این پیام به مجلس میآید که تا با فلانی سؤال و استیضاح مطرح نشود، پاسخ نمیدهد (در اینجا تاکید میکنم که منظور بنده آن ۴-۵ وزیری که اکنون اسامیشان برای استیضاح مطرح شده است، نیست). نماینده را به این سمت میبرند که «فلان وزیر تا مجبور نشوند پاسخگویی نخواهند کرد».
در آن طرف بعضاً همکاران من متاسفانه برای خواسته خودشان اگرچه حتی آن مطالبه خواسته مردم هم باشد، ولی چون در چارچوب مقدورات نیست و آن مسئول نمیتواند به این خواسته ترتیب اثر بدهد، در اینجا نباید فشار بیش از اندازه به وزیر وارد کرد. یک وقت هم ممکن است فرد از نظر اعتقادات آدم قوی و محکمی نباشد و برای تأمین نظر یک فرد خواه ناخواه برود و از یک جای دیگر بزند.
خوشبختانه این مجلس به این موضوعات حساسیت دارد. از آن طرف هم دوستان ما در دولت باید حواسشان را بیشتر جمع کنند و ارتباطات، تعاملات و پاسخگوییها باید بیشتر باشد.