تاریخ انتشار
سه شنبه ۱۷ مهر ۱۴۰۳ ساعت ۰۰:۲۱
کد مطلب : ۴۹۱۴۸۳
یادداشتی از عبدالرضا حیدری اردکانی؛
دولت جدید و مردم امیدوار
۷
مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛عبدالرضا حیدری اردکانی - با پایان انتخابات چهاردهمین دوره ریاست جمهوری و با انتخاب مردم، سکه ریاست جمهوری به نام دکتر مسعود پزشکیان ضرب شد، تا طبیب متخصص قلب، برای سیاست و اقتصاد کشور با تکیه بر برنامه‌های ابلاغی رهبرمعظم انقلاب و برنامه‌های پنج ساله مدون شده اما معطل مانده، تشخیص و درمان مؤثری را صورت دهد.
شرایط کنونی کشور ایجاب می‌کند که به همدلی، همفکری و هم افزایی در میان همه گروه‌های سیاسی شکل گیرد. شاید این بار نوبت به رعایت اصلی رسیده است که گمشده دهه‌های حکمرانی بود و آنهم همراهی همه سلایق و گروه‌های سیاسی و مدیریتی بر اساس یک هدف و آنهم نجات کشور از شرایط موجود و رفتن به سمت مطلوب‌ها و مطالبات مردم است.
برای پیاده کردن برنامه‌ها و پشت سرنهادن مشکلات و موانع موجود و برای درمان درد‌ها و رفع مشکلات کشور که در وهله نخست معیشت مردم را تحت تأثیر قرارداده است، باید آستین‌ها را بالا زد.
مردم همیشه همراهی و حمایت خود را با نظام مقدس جمهوری اسلامی و حفظ و پاسداشت ارزش‌ها و همچنین حضور معنادارشان را در برهه‌های حساس سیاسی نشان داده‌اند. این بار نوبت مدیران، مسئولان و کسانی است که می‌توانند با توان و علم و تعهد‌شان گره از کارمردم بگشایند است. این فصل، فصل کنار گذاشتن اختلافات و فصل نزدیکی افکار و عقاید برای اعتلای وضعیت اقتصادی، سیاسی و اجتماعی کشور در زمان حساس کنونی است.
مردم به عنوان مهمترین بخش جامعه نگاهشان و امیدشان به مسئولینی است که بتوانند بار مشکلات آن‌ها را کم کنند و در رأس همه آن‌ها رئیس جمهور است.
پس از وحدت، حمایت و همراهی همه بخش‌های حاکمیتی با دولت جدید، نوبت به انتخاب مدیران می‌رسد که در برآورده کردن شعار‌ها و برنامه‌های رئیس دولت نقش حیاتی و تعیین‌کننده‌ای دارند. رئیس جمهور به عنوان رئیس قوه مجریه برای اقناع کردن مردمی که با هزاران‌امید به پای صندوق‌های رای آمده‌اند و حتی آن بخشی از جامعه که در انتخابات حضور نیافتند باید تدبیر عالمانه‌ای بیندیشد.
استفاده از نیرو‌های کارآمد، جوان و صاحب فکر و نه صرفاً منصوب به یک جناح، افراد متخصص و خبره، چهره‌های جدیدی که برای کارکردن انگیزه لازم را داشته باشند در هر حوزه و بخش‌های گوناگون مدیریتی از خواسته‌های بحق مردم است.
نیرو‌های با تجربه و مدیران پا به سن گذاشته البته که می‌توانند مشاوران خوبی برای دولت باشند تا تجربه آن‌ها برای مدیران جوان منشأ خیر شود، ولی هوای تازه نیاز حیاتی دولت، استانداران و مدیران میانی در همه سطوح است.
دولت جدید راه پر فراز و نشیبی را پیش رو دارد. اقتصاد و تجارت کشور نیاز به یک خانه تکانی اساسی و سر و سامان حسابی دارد. در اقتصاد و صنعت باید برای وضعیت تولید و تولید‌کنندگان، صادرات و واردات و موانع بخش نامه‌ای و خلق الساعه و غیر کارشناسی راه کاری اساسی و زیر بنایی بیابد.
صنعت و تجارت کشور شرایط خاص و پیچیده‌ای پیدا کرده است و باید برای رهایی از بند‌هایی که در سال‌های گذشته بر گردن آن افکنده شده است چاره اساسی‌اندیشید. دست و پای تولید‌کننده و صنعتگر را موانع اداری، مالیات، تأمین اجتماعی، هزینه‌های حامل‌های سوخت و قطعی وکاهش مصرف آن‌ها در اوج تولید تا گمرک، مصائب صادرات، ارز و تعهدات ارزی بسته است.
توجه ویژه به بخش خصوصی که می‌تواند زمنه ساز ارتقا ء و شکوفایی اقتصادی شود یکی از برنامه‌های اصلی استانداران و مدیران حوزه صنعت و تجارت قرار گیرد. اتاق‌های بازرگانی داخلی و اتاق‌های مشترک بازرگانی خارجی را یک فرصت طلایی برای دیپلماسی اقتصادی بشمار آورد و با مشورت و هماهنگی از این ظرفیت ناب به نحو احسنت استفاده کند. راه عبور از بحران‌های اقتصادی رسیدن به بازار‌های بینالمللی است. تا تعامل اقتصادی صورت نگیرد تولید‌کننده داخلی به سود و بهره وری مورد نظر نخواهد رسید و این موضوع مهم باید مد نظر قرارگیرد.
وزارت اقتصاد و بانک مرکزی دو بال رشد و توسعه کشور هستند که نیاز به هم افزایی و هماهنگی باهمدیگر و سایر بخش‌ها و وزارتخانه‌ها برای دوری از چند دسته گی در تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی در حوزه اقتصاد کشور دارند.
در مسائل اجتماعی برای مسکن تاکنون چاره‌ای که بتواند مردم را با شرایط اقتصادی‌شان خانه دار کند یافت نشده است. این موضوع مستقیماً بخش‌های دیگر اقتصادی و اجتماعی کشور از جمله ازدواج جوانان را تحت تأثیر قرارداده است. در سیاست خارجی چگونگی برخورد و رفع تحریم‌ها و FATF یکی از دغدغه‌های اصلی به شمار می‌آید. صنعت انحصاری خودرو داخلی که سالانه هزاران میلیارد از سرمایه کشور را با بنزین دود هوا می‌کند و هزاران هموطن را به کام مرگ می‌فرستد که لزوماً از تولید داخل حمایت شود، داستانی پرآب چشم دارد.
معیشت و گرانی و تورم، سفره‌ها را عاری از مواد غذایی لازم و استاندارد‌های تغذیه‌ای خانواده‌ها کرده است. این‌ها تنها بخشی از مسائلی است که مردم چشم انتظار بهبود وضعیت آن‌ها را دارند. زمانِ نگاه سیاسی به خدمتگزاری گذشته است. باید همه پای کار ایران بیایند. همه قوا باید دست در دست هم به مهر، پای کار ایران باشند تا ایران قوی فراتر از کلمه، در واقعیت نیز برای هر ایرانی رفاه، آسایش و عزت و افتخار بیافریند.
دولت جدید مردم را امیدوار کرده است که بتواند راهی برای برون رفت از شرایط سخت و مشکلات اقتصادی‌شان بیابد. لزوم برنامهریزی و موقعیت سنجی برای استانداران و همپوشانی با سایر استان‌ها درحوزه‌های اقتصادی می‌تواند برگ برنده برای ایجاد تحول بود. اصرار بر راه‌اندازی صنایعی که شرایط خاص ویژه توپوگرافی و زیر ساختی با وعده سیاسی و انتخاباتی راه به جایی نمی‌برد. برای مثال می‌توان به طرح‌های پتروشیمی‌ای اشاره کرد که قارچ گونه در تمامی شهر‌های ایران سربرآوردند و نصف ونیمه ر‌ها شدند. امیدواری مردم به آینده همت مردانه و تلاش شبانه روزی می‌طلبد تا مسیر خدمت، بدون سنگ‌اندازی و بحران‌سازی برای چهاردهمین دولت هموارتر از گذشته فراهم شود.
شرایط کنونی کشور ایجاب می‌کند که به همدلی، همفکری و هم افزایی در میان همه گروه‌های سیاسی شکل گیرد. شاید این بار نوبت به رعایت اصلی رسیده است که گمشده دهه‌های حکمرانی بود و آنهم همراهی همه سلایق و گروه‌های سیاسی و مدیریتی بر اساس یک هدف و آنهم نجات کشور از شرایط موجود و رفتن به سمت مطلوب‌ها و مطالبات مردم است.
برای پیاده کردن برنامه‌ها و پشت سرنهادن مشکلات و موانع موجود و برای درمان درد‌ها و رفع مشکلات کشور که در وهله نخست معیشت مردم را تحت تأثیر قرارداده است، باید آستین‌ها را بالا زد.
مردم همیشه همراهی و حمایت خود را با نظام مقدس جمهوری اسلامی و حفظ و پاسداشت ارزش‌ها و همچنین حضور معنادارشان را در برهه‌های حساس سیاسی نشان داده‌اند. این بار نوبت مدیران، مسئولان و کسانی است که می‌توانند با توان و علم و تعهد‌شان گره از کارمردم بگشایند است. این فصل، فصل کنار گذاشتن اختلافات و فصل نزدیکی افکار و عقاید برای اعتلای وضعیت اقتصادی، سیاسی و اجتماعی کشور در زمان حساس کنونی است.
مردم به عنوان مهمترین بخش جامعه نگاهشان و امیدشان به مسئولینی است که بتوانند بار مشکلات آن‌ها را کم کنند و در رأس همه آن‌ها رئیس جمهور است.
پس از وحدت، حمایت و همراهی همه بخش‌های حاکمیتی با دولت جدید، نوبت به انتخاب مدیران می‌رسد که در برآورده کردن شعار‌ها و برنامه‌های رئیس دولت نقش حیاتی و تعیین‌کننده‌ای دارند. رئیس جمهور به عنوان رئیس قوه مجریه برای اقناع کردن مردمی که با هزاران‌امید به پای صندوق‌های رای آمده‌اند و حتی آن بخشی از جامعه که در انتخابات حضور نیافتند باید تدبیر عالمانه‌ای بیندیشد.
استفاده از نیرو‌های کارآمد، جوان و صاحب فکر و نه صرفاً منصوب به یک جناح، افراد متخصص و خبره، چهره‌های جدیدی که برای کارکردن انگیزه لازم را داشته باشند در هر حوزه و بخش‌های گوناگون مدیریتی از خواسته‌های بحق مردم است.
نیرو‌های با تجربه و مدیران پا به سن گذاشته البته که می‌توانند مشاوران خوبی برای دولت باشند تا تجربه آن‌ها برای مدیران جوان منشأ خیر شود، ولی هوای تازه نیاز حیاتی دولت، استانداران و مدیران میانی در همه سطوح است.
دولت جدید راه پر فراز و نشیبی را پیش رو دارد. اقتصاد و تجارت کشور نیاز به یک خانه تکانی اساسی و سر و سامان حسابی دارد. در اقتصاد و صنعت باید برای وضعیت تولید و تولید‌کنندگان، صادرات و واردات و موانع بخش نامه‌ای و خلق الساعه و غیر کارشناسی راه کاری اساسی و زیر بنایی بیابد.
صنعت و تجارت کشور شرایط خاص و پیچیده‌ای پیدا کرده است و باید برای رهایی از بند‌هایی که در سال‌های گذشته بر گردن آن افکنده شده است چاره اساسی‌اندیشید. دست و پای تولید‌کننده و صنعتگر را موانع اداری، مالیات، تأمین اجتماعی، هزینه‌های حامل‌های سوخت و قطعی وکاهش مصرف آن‌ها در اوج تولید تا گمرک، مصائب صادرات، ارز و تعهدات ارزی بسته است.
توجه ویژه به بخش خصوصی که می‌تواند زمنه ساز ارتقا ء و شکوفایی اقتصادی شود یکی از برنامه‌های اصلی استانداران و مدیران حوزه صنعت و تجارت قرار گیرد. اتاق‌های بازرگانی داخلی و اتاق‌های مشترک بازرگانی خارجی را یک فرصت طلایی برای دیپلماسی اقتصادی بشمار آورد و با مشورت و هماهنگی از این ظرفیت ناب به نحو احسنت استفاده کند. راه عبور از بحران‌های اقتصادی رسیدن به بازار‌های بینالمللی است. تا تعامل اقتصادی صورت نگیرد تولید‌کننده داخلی به سود و بهره وری مورد نظر نخواهد رسید و این موضوع مهم باید مد نظر قرارگیرد.
وزارت اقتصاد و بانک مرکزی دو بال رشد و توسعه کشور هستند که نیاز به هم افزایی و هماهنگی باهمدیگر و سایر بخش‌ها و وزارتخانه‌ها برای دوری از چند دسته گی در تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی در حوزه اقتصاد کشور دارند.
در مسائل اجتماعی برای مسکن تاکنون چاره‌ای که بتواند مردم را با شرایط اقتصادی‌شان خانه دار کند یافت نشده است. این موضوع مستقیماً بخش‌های دیگر اقتصادی و اجتماعی کشور از جمله ازدواج جوانان را تحت تأثیر قرارداده است. در سیاست خارجی چگونگی برخورد و رفع تحریم‌ها و FATF یکی از دغدغه‌های اصلی به شمار می‌آید. صنعت انحصاری خودرو داخلی که سالانه هزاران میلیارد از سرمایه کشور را با بنزین دود هوا می‌کند و هزاران هموطن را به کام مرگ می‌فرستد که لزوماً از تولید داخل حمایت شود، داستانی پرآب چشم دارد.
معیشت و گرانی و تورم، سفره‌ها را عاری از مواد غذایی لازم و استاندارد‌های تغذیه‌ای خانواده‌ها کرده است. این‌ها تنها بخشی از مسائلی است که مردم چشم انتظار بهبود وضعیت آن‌ها را دارند. زمانِ نگاه سیاسی به خدمتگزاری گذشته است. باید همه پای کار ایران بیایند. همه قوا باید دست در دست هم به مهر، پای کار ایران باشند تا ایران قوی فراتر از کلمه، در واقعیت نیز برای هر ایرانی رفاه، آسایش و عزت و افتخار بیافریند.
دولت جدید مردم را امیدوار کرده است که بتواند راهی برای برون رفت از شرایط سخت و مشکلات اقتصادی‌شان بیابد. لزوم برنامهریزی و موقعیت سنجی برای استانداران و همپوشانی با سایر استان‌ها درحوزه‌های اقتصادی می‌تواند برگ برنده برای ایجاد تحول بود. اصرار بر راه‌اندازی صنایعی که شرایط خاص ویژه توپوگرافی و زیر ساختی با وعده سیاسی و انتخاباتی راه به جایی نمی‌برد. برای مثال می‌توان به طرح‌های پتروشیمی‌ای اشاره کرد که قارچ گونه در تمامی شهر‌های ایران سربرآوردند و نصف ونیمه ر‌ها شدند. امیدواری مردم به آینده همت مردانه و تلاش شبانه روزی می‌طلبد تا مسیر خدمت، بدون سنگ‌اندازی و بحران‌سازی برای چهاردهمین دولت هموارتر از گذشته فراهم شود.
