تاریخ انتشار
دوشنبه ۶ اسفند ۱۴۰۳ ساعت ۱۶:۲۰
کد مطلب : ۴۹۶۳۸۷
کبنا گزارش می‌دهد؛
خانه فرهنگ عشایر نماد دو دهه کم‌کاری و سهل‌انگاری در کهگیلویه و بویراحمد / از طرحی که قرار بود در جنوب کشور تحول ایجاد کند تنها مخروبه‌ای باقی مانده است! + تصاویر
۰
کبنا ؛
خانه فرهنگ عشایر که قرار بود روزی مجموعه‌ای بی‌نظیر در جنوب کشور با هدف معرفی فرهنگ عشایر شود، حالا تبدیل به مخروبه شده و نه تنها دردی را دوا نکرده، بلکه خود تبدیل به نمادی از کم‌کاری و بی‌تدبیری در کهگیلویه و بویراحمد شده است.
به گزارش کبنا، دو دهه پیش پروژه‌ای با هدف معرفی فرهنگ عشایر استان کهگیلویه و بویراحمد در دستور کار قرار گرفت. آن موقع نام این پروژه را که قرار بود در پارک جنگلی یاسوج کلید بخورد، «خانه فرهنگ عشایر» قرار دادند. هشت هزار متر مربع مساحت آن در نظر گرفته شده بود. قرار بود خانه فرهنگ عشایر با زیرساخت‌هایی مانند سالن نمایش، میدان اسب سواری، سوئیت‌های اقامتی و امکانات مورد نیاز گردشگران در استان با هدف بهره‌وری از ظرفیت‌های گردشگری عشایر در راستای ایجاد فرصت‌های شغلی ایجاد شود. قرار بود این پروژه کمک بزرگی به توسعه استان کند؛ اما حالا خود تبدیل به نمادی از کم‌کاری و بی‌تدبیری در کهگیلویه و بویراحمد شده است. مخروبه‌ای که از این پروژه باقی مانده، سوالات زیادی را برای شهروندان ایجاد کرده است.
سال 1384 بود که جمشید معینی مدير ايرانگردي و جهانگردي استان كهگيلويه و بويراحمد گفت که احداث خانه فرهنگ عشاير در ياسوج در دستور کار قرار گرفته است. دو سال پس از آن، قدرت الله تاجبخش رييس وقت سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري کهگيلويه و بويراحمد گفت که خانه فرهنگ عشاير ايران جهت معرفي عشاير مختلف کشور و آداب و رسوم آنان در پارک جنگلي ياسوج احداث مي‌شود.
در سال 1388 نیز هشت سوئیت مسکونی در این مجموعه ساخته و تحویل شهرداری یاسوج شد و بعد از گذشت چهار سال مجدداً طی کمیسیونی به امور عشایر واگذار شد.
در نهایت روند ساخت و ساز این خانه فرهنگ متوقف شد. تمام آن ادعاهای بزرگ بی‌ثمر ماند؛ گویا این ادعاها مصداق همان ضرب‌المثل «سنگ بزرگ نشانه نزدن است»، باشد.
هر چند فضل‌الله آذر فر مدیرکل امور عشایر استان کهگیلویه و بویراحمد توقف روند ساخت و توسعه خانه فرهنگ عشایر را به اختلافات بین امور عشایر و منابع طبیعی استان نسبت داده، اما دلیل آن هر چه باشد، در حال حاضر پروژه‌ای که قرار بود روزی در جنوب کشور بی‌نظیر باشد، تبدیل به مخروبه‌ای شده که هیچکس آن را گردن نمی‌گیرد.
تصاویر این پروژه، شاید نمادی از ضعف و کم‌کاری در نظام اداری استان کهگیلویه و بویراحمد باشد؛ با وجود این‌که قدمت چندانی ندارد، اما ندانم‌کاری‌ها و ضعف آن را کهنه و فرسوده کرده است. روزی که طرح مطالعاتی خانه فرهنگ عشایر نوشته شده بود، شاید برنامه‌ای برای پیاده‌سازی آن وجود داشت، اما به هر حال این پروژه نیمه کاره رها شد تا این‌که پس از دو دهه، تنها مخروبه‌ای از آن باقی مانده است.
نگاهی به ردیف بودجه‌های دو دهه پیش نشان می‌دهد که در آن زمان به راحتی با کمتر از نیم میلیارد تومان می‌شد چنین پروژه‌ای را به اتمام رساند. اما حالا ده‌ها برابر آن نیز برای ترمیم این ساختمان‌ها کافی نیست. چه کسی باید پاسخگوی هزینه‌هایی باشد که از حساب بیت‌المال صرف چنین پروژه‌ای شده است؟ حالا قرار است سرنوشت این پروژه به کجا برسد؟
سازمان میراث فرهنگی چندین رئیس عوض کرد و از سازمان تبدیل به وزارت شد؛ امور عشایر نیز چندین مدیر کل عوض کرده؛ سازمان ایرانگردی و جهان‌گردی هم که کلاً ادغام و از بین رفت. دو دهه از آن زمان تاکنون می‌گذرد؛ با این‌همه تغییر و تحولات مدیریتی، آیا یک نفر نمی‌توانست دلایل توقف این پروژه را پیگیری کند؟ آیا اینجا هم بر طبق روال معمول، رسم بر این است که پیشینیان را مقصر جلوه داد و مسئولیت را از گردن خود وا کرد؟ در نهایت شهروندان کهگیلویه و بویراحمد باید به چه کسی رجوع کنند تا داستان این پروژه را برای آنها شرح دهد؟ قرار است چه بر سر پروژه بیاید؟ با چه میزان اعتبار می‌توان آن را تکمیل کرد؟ تأخیر دو دهه‌ای پیش‌آمده، چقدر ضرر مالی به این پروژه و بیت‌المال وارد کرده است؟
خطاب به مدیران میراث فرهنگی و گردشگری، امور عشایر و منابع طبیعی کهگیلویه و بویراحمد؛ 12 درصد از جمعیت کهگیلویه و بویراحمد را عشایر تشکیل می‌دهد؛ شما نسبت به این جمعیت مسئولید. روزی هم شما کنار می‌شوید و مدیران آینده شما را مقصر این کم‌کاری جلوه می‌دهند؛ تا دیر نشده نمی‌خواهید تکلیف این پروژه را روشن کنید؟
این یادداشت با هدف اصلاح برخی رویه‌ها و فرایندهای نادرست منتشر شده است. پایگاه خبری کبنا نیوز آمادگی درج جوابیه مسئولین مربوطه را دارد.
به گزارش کبنا، دو دهه پیش پروژه‌ای با هدف معرفی فرهنگ عشایر استان کهگیلویه و بویراحمد در دستور کار قرار گرفت. آن موقع نام این پروژه را که قرار بود در پارک جنگلی یاسوج کلید بخورد، «خانه فرهنگ عشایر» قرار دادند. هشت هزار متر مربع مساحت آن در نظر گرفته شده بود. قرار بود خانه فرهنگ عشایر با زیرساخت‌هایی مانند سالن نمایش، میدان اسب سواری، سوئیت‌های اقامتی و امکانات مورد نیاز گردشگران در استان با هدف بهره‌وری از ظرفیت‌های گردشگری عشایر در راستای ایجاد فرصت‌های شغلی ایجاد شود. قرار بود این پروژه کمک بزرگی به توسعه استان کند؛ اما حالا خود تبدیل به نمادی از کم‌کاری و بی‌تدبیری در کهگیلویه و بویراحمد شده است. مخروبه‌ای که از این پروژه باقی مانده، سوالات زیادی را برای شهروندان ایجاد کرده است.
سال 1384 بود که جمشید معینی مدير ايرانگردي و جهانگردي استان كهگيلويه و بويراحمد گفت که احداث خانه فرهنگ عشاير در ياسوج در دستور کار قرار گرفته است. دو سال پس از آن، قدرت الله تاجبخش رييس وقت سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري کهگيلويه و بويراحمد گفت که خانه فرهنگ عشاير ايران جهت معرفي عشاير مختلف کشور و آداب و رسوم آنان در پارک جنگلي ياسوج احداث مي‌شود.در سال 1388 نیز هشت سوئیت مسکونی در این مجموعه ساخته و تحویل شهرداری یاسوج شد و بعد از گذشت چهار سال مجدداً طی کمیسیونی به امور عشایر واگذار شد.
در نهایت روند ساخت و ساز این خانه فرهنگ متوقف شد. تمام آن ادعاهای بزرگ بی‌ثمر ماند؛ گویا این ادعاها مصداق همان ضرب‌المثل «سنگ بزرگ نشانه نزدن است»، باشد.
هر چند فضل‌الله آذر فر مدیرکل امور عشایر استان کهگیلویه و بویراحمد توقف روند ساخت و توسعه خانه فرهنگ عشایر را به اختلافات بین امور عشایر و منابع طبیعی استان نسبت داده، اما دلیل آن هر چه باشد، در حال حاضر پروژه‌ای که قرار بود روزی در جنوب کشور بی‌نظیر باشد، تبدیل به مخروبه‌ای شده که هیچکس آن را گردن نمی‌گیرد.تصاویر این پروژه، شاید نمادی از ضعف و کم‌کاری در نظام اداری استان کهگیلویه و بویراحمد باشد؛ با وجود این‌که قدمت چندانی ندارد، اما ندانم‌کاری‌ها و ضعف آن را کهنه و فرسوده کرده است. روزی که طرح مطالعاتی خانه فرهنگ عشایر نوشته شده بود، شاید برنامه‌ای برای پیاده‌سازی آن وجود داشت، اما به هر حال این پروژه نیمه کاره رها شد تا این‌که پس از دو دهه، تنها مخروبه‌ای از آن باقی مانده است.
نگاهی به ردیف بودجه‌های دو دهه پیش نشان می‌دهد که در آن زمان به راحتی با کمتر از نیم میلیارد تومان می‌شد چنین پروژه‌ای را به اتمام رساند. اما حالا ده‌ها برابر آن نیز برای ترمیم این ساختمان‌ها کافی نیست. چه کسی باید پاسخگوی هزینه‌هایی باشد که از حساب بیت‌المال صرف چنین پروژه‌ای شده است؟ حالا قرار است سرنوشت این پروژه به کجا برسد؟
سازمان میراث فرهنگی چندین رئیس عوض کرد و از سازمان تبدیل به وزارت شد؛ امور عشایر نیز چندین مدیر کل عوض کرده؛ سازمان ایرانگردی و جهان‌گردی هم که کلاً ادغام و از بین رفت. دو دهه از آن زمان تاکنون می‌گذرد؛ با این‌همه تغییر و تحولات مدیریتی، آیا یک نفر نمی‌توانست دلایل توقف این پروژه را پیگیری کند؟ آیا اینجا هم بر طبق روال معمول، رسم بر این است که پیشینیان را مقصر جلوه داد و مسئولیت را از گردن خود وا کرد؟ در نهایت شهروندان کهگیلویه و بویراحمد باید به چه کسی رجوع کنند تا داستان این پروژه را برای آنها شرح دهد؟ قرار است چه بر سر پروژه بیاید؟ با چه میزان اعتبار می‌توان آن را تکمیل کرد؟ تأخیر دو دهه‌ای پیش‌آمده، چقدر ضرر مالی به این پروژه و بیت‌المال وارد کرده است؟خطاب به مدیران میراث فرهنگی و گردشگری، امور عشایر و منابع طبیعی کهگیلویه و بویراحمد؛ 12 درصد از جمعیت کهگیلویه و بویراحمد را عشایر تشکیل می‌دهد؛ شما نسبت به این جمعیت مسئولید. روزی هم شما کنار می‌شوید و مدیران آینده شما را مقصر این کم‌کاری جلوه می‌دهند؛ تا دیر نشده نمی‌خواهید تکلیف این پروژه را روشن کنید؟
این یادداشت با هدف اصلاح برخی رویه‌ها و فرایندهای نادرست منتشر شده است. پایگاه خبری کبنا نیوز آمادگی درج جوابیه مسئولین مربوطه را دارد.
