امروز که جای جای زاگرس و دل زاگرس نشینان می‌سوزد؛ امروز که درختان سبز و سر به فلک کشیده و استوار و قدیمی در برابر دیدگان نجیب زاگرس نشینان می‌سوزد و گونه‌های جانوری در خشم آتش راهی دیار نیستی می‌گردند و مردمان نجیب و خسته آخرین رمق جانشان را در دست و پا به حرکت در می‌آورند تا گوشه‌ای از این آتش را خاموش کرده و ذره‌ای از ...

متاسفانه جامعه ورزشی استان مظلوم ما در گذشته مواردی از این رفتار ناجوانمردانه را در ذهن خود دارد که در این مرقومه قصد پرداختن به آن را ندارم.