در حقیقت حسین قبل از آنکه در کربلا سر بریده شود، در ربذه و بر خاک‌های خشک و گرمش جان سپرد. همان‌جا که ابوذر آن گوهر عدالتخواه جان داد. حسین قبل از کربلا همان جایی کشته شد که کاخ‌نشینی، ثروت‌اندوزی و تجمل‌گرایی را با هزار و یک توجیه مزخرف شرعی، فیصله دادند.

از روز اوّل هم که اربعینی به وجود آمد، اهمّیّت اوّلین اربعین به همین اندازه بود. اهمیت اربعین اول این بود که رسانه پُرقدرت عاشورا است. از روز عاشورا تا روز اربعین -بنابر یک روایت روزی است که اهل بیت برگشتند به کربلا- این چهل روز، چهل روزِ فرمانروایی منطقِ حق در میان دنیای ظلمانی حاکمیّت بنی‌امیّه و سفیانی‌ها بود.