نگرانی معمار برجام

اظهارات دیروز حسن روحانی نسبت به اینکه دولت تعیین‌کننده مسیر و برنامه‌های کشور است را می‌توان به نوعی نارضایتی رئیس جمهور از برخی اقدامات مجلس دانست. دولت روحانی زحمات زیادی را برای توافق هسته‌ای کشید و امروز از هر طرفی نگران این توافق است و البته با توجه به تغییرات پیش آمده در صحنه بین‌الملل امیدوار به احیای برجام نیز هست.
در دولت اول، او بخش مهمی از برنامه، امکانات و استراتژی‌های خود را معطوف به دستیابی به این توافق کرد و از قضا اثرات بسیار مثبتی نیز از طریق مجلس بدست آمد. اظهارات این روزهای رئیس جمهور در واقع اعتراضی به سبک و سیاق رئیس جمهور است. این موضوع البته نباید نادیده انگاشته شود که کشور باید برمبنای قانون اداره شود و میثاق میان دولت و ملت و مسئولین با یکدیگر باید متکی به قانون باشد. در همین زمینه است که قانون سازوکار مشخصی را تعیین کرده که وقتی رئیس دولت از ابلاغ قانون خودداری کند رئیس مجلس می‌تواند این اقدام را انجام دهد که نشان از اولویت قانون بر هر تصمیمی است. به نظر می‌رسد با توجه به اینکه احتمالاتی از احیای برجام در شرایط جدید بین‌المللی وجود دارد یکی از مهمترین نارضایتی‌هایی که در دولت روحانی نسبت به قانون جدید مجلس وجود دارد این است که دولتی‌ها معتقدند نمایندگان مشورت و نظرخواهی لازم را از دولت و دستگاه دیپلماسی نداشته‌اند.
با این حال اظهارات دیروز روحانی یا اقدام او در عدم ابلاغ را نباید اینگونه تفسیر کرد که دولت قطعاً قانون مجلس را اجرا نخواهد کرد. چنین روشی و بی‌اعتنایی به قانون امری پسندیده نخواهد بود. به نظر می‌رسد نمایندگان و دولت در این زمینه باید به یک هم اندیشی بیشتر و نزدیکی دیدگاه‌ها برسند. در این زمینه اشاره به مجازات دستگاه اجرایی در قانون مجلس نیز یکی از مواردی بوده که دولت را به این اقدام بی‌سابقه بدبین کرده است. به هرحال توافق هسته‌ای به رغم خروج ترامپ در سال 2018 همچنان ظرفیت‌های لازم برای احیا و ایجاد اثرات مثبت در کشور را دارد و به نظر می‌رسد دولت به عنوان مهمترین بازیگر در ایجاد و اجرای این توافق نگران است که از فرصت پیش روی در این زمینه به خوبی استفاده نشود