برای جان‌هایی که جاده گرفت

کبنا ؛دکتر سید علی سینا رخشنده مند، مدرس دانشگاه های تهران و عضو بنیاد ملی نخبگان ایران با ارسال متنی به حادثه خونین یاسوج واکنش نشان داد.
به گزارش کبنا، او در متنی نوشت:
نمی دانم حدیث نامه چون است
همی بینم که عنوانش به خون است
در این ایام تیر و ماه سرطان، چه تیرباران مصیبت و سرطانی از آسمان بارید و سر مردم فرود آمد! «صدایی‌گر شنیدی، صحبت سرما و دندان» که نه، بلکه صدای ضجه و فریاد است. «این چه حزنی است که در همهمه کاشی‌هاست؟ جامه سوگ سیاوش به تن پوشیده است»! از این حادثه دلخراش، «ابر‌های همه عالم در دلم می‌گریند» و «هوا دلگیر، در‌ها بسته، سر‌ها در گریبان، دست‌ها پنهان، نفس‌ها ابر، دل‌ها خسته و غمگین،... زمین دلمرده، سقف آسمان کوتاه، غبار آلوده مهر و ماه، زمستان، [نه، که تابستان] است»!
ضمن عرض تسلیت به همه مردم شریف استان، به ویژه خانواده‌های محترم داغدیده این حادثه دلخراش، و طلب مغفرت و آمرزش برای عزیزان از دست رفته و آرزوی صحت، سلامتی، تندرستی و عافیت برای مصدومان. باید گفت؛
جان آدمیزاد، همیشه نخستین ارزش است. برای همین است که در پی وقوع هر حادثه‌ای، مهمترین بخش خبر، میزان قربانیان آن است نه خسارت مادی.
این آمار به دلیل روند طولانی مدتی که دارد دیگر محل تعجب نیست، اما آنچه جای تعجب و شگفتی دارد، این است که مگر بیماری منحوس کرونا و پدیده زلزله که این قدر مردم و ایضاً مسئولان را می‌ترساند و نگران می‌کرد و می‌کند به خاطر تلفات انسانی‌اش نیست؟ این طور بگوییم چرا وقتی هواپیمایی سقوط می‌کند، جار و جنجال عظیمی بلند می‌شود و مطبوعات هر روز پیگیر آخرین اخبار جعبه سیاه می‌شوند و افکار عمومی در پی مقصر می‌گردد و کارشناسان اظهار نظر می‌کنند، حتی ممکن است امتیاز آن شرکت هواپیمایی لغو شود... و رئیس دولت و مسئولان پیام‌های تسلیت صادر می‌کنند. اما هر ۳ روز که معادل یک هواپیما در جاده‌های کشور کشته می‌شوند آب هم از آب تکان نمی‌خورد!!
ما عادت کرده‌ایم به خیلی از اتفاقات غیر منطقی مثلاً آموخته‌ایم که هواپیما نباید سقوط کند اما ماشین‌ها باید تصادف کنند و سالانه به اندازه سرنشینان ده‌ها هواپیما کشته بدهیم. همان طور که کشته شدن آدم‌ها در زلزله را غیر طبیعی و وحشتناک می‌دانیم کشته شدن آدم‌ها در جاده را امری طبیعی می‌دانیم که گویی در عالم خلقت چنین مشیتی حاکم است! آمار‌ها گواه است که بیش از ۷۰ درصد تصادفات عامل انسانی دارد، یعنی مقصر آن کسی است که پشت فرمان است و از همین روی، جاده‌های کشور مسلخ‌های فراموش شده نسل‌های بعدی‌شان شده است. هیچ دولتی در طول یک شب یا یک سال یا یک دوره نخواهد توانست این آمار وحشتناک را جابه جا کند این کار نیازمند آموزش شهرنشینی و زندگی در دوران ابزارمندی تغییر زیربنایی رفتار مردمان است تغییری که اگر قصد و اراده‌ای برای آن باشد دست کم به نیم قرن زمان نیاز دارد.
شنیدم که خسرو به شیرویه گفت
در آن دم که چشمش ز دیدن بخفت
بر آن باش تا هرچه نیت کنی
نظر در صلاح رعیت کنی
خداترس را بر رعیت گمار
که معمار ملک است پرهیزگار
_______________
*توضیح: در برج‌های دوازده‌گانه، سرطان= تیر ماه