زیر پهنه آسمان، وقتی‌ آدم‌ها از ترس جان به ماسک‌ها و محلول‌های ضدعفونی پناه برده بودند، در یک گوشه دنیا زمان در مشت‌های بی‌رمق دخترکی رنجور ایستاده بود. دنیا به آخر خود رسیده بود و دخترک زیر بار دردهای هزار ساله بشریت، حتی عروسکی برای در آغوش کشیدن نداشت.  هیچ‌کس ندانست این دختر زیر آوار سهم همیشگی‌اش از رنج و اضطراب چقدر ...