روی سخنم با کسانی است که سنگینی نام «هنرمند» را به دوش دارند و بارها نام و تصویرشان را در صفحهٔ تلویزیون و پرده سینما دیدهایم و مثلاً نوجوانان و جوانان را با رفتار و گفتارشان رهبری میکنند. کسانی که هنرشان در شایعه پراکنی و موجسازی بر علیه امنیت و اعتبار دینی و مدیریتی نظام است و به لطایف الحیل ساختار شکنی خود را نشان دادهاند.
بدون توجه به گزاره ها ونشانه های تاریخی که دلاورمردی ها و فداکاری های آریوبرزن را در دفاع از کیان وطن به اثبات می رساند، بی تردید تاریخ سراسر رشادت و سلحشوری دیار زاگرس و قوم اصیل لُـر در تمامی ادوار تاریخ برای ملت نـجیب ایـران بزرگ فرهنگی روشن وبدیهی است . از طرفی در تـمامی مـناطق و کشورهای گوناگون و از جمله ایرانیان درطول تاریخ همیشه، نام و یاد بزرگان ...
آری دبستان محمدی و نخل بلند بالا و سرسبز در کنارش ((همچون دو یار دبستانی)) بودند که بیش از پنجاه سال در کنار هم نوستالوژی گرانسنگ و بی بدیل شهر سوق بودند که از هم جدا شدند و درفراق هم تا ابد حزین خواهند بود.
بیتردید یکی از ضرورتهای زندگی اجتماعی داشتن انعطاف در برقراری روابط اجتماعی است و هرگونه رفتار بیادبانه و هتاکی در این نوع روابط از سوی هیچکس پذیرفته نمیشود. همچنین یکی از مهارتهای ایجاد ارتباط کلامی مؤثر رعایت ادب و حفظ حرمت مخاطب است.
رئیس حوزه هنری کهگیلویه وبویراحمدگفت: 10فیلم کوتاه این نهاد در قالب های داستانی،انیمیشن و مستند نامزد دریافت جایزه از شانزدهمین جشنواره فیلم مقاومت در استان کهگیلویه وبویراحمد شدند.
حالا اما اولاً باید پرسید نشانههای فرهنگی و هویتی و تلاش برای پاسداشت و نگهداشت میراث گذشتگان چه اندازه در چشم برخی بی ارزش شده که از یک سوی تندیس آریوبرزن را به آتش میکشند و از سویی دیگر با قداره کشی سعی در ارائهی یک تصویر رقت انگیز از دیارمان دارند.
مخاطبان گرامی و به خصوص جوانان عزیز؛ این چند جمله را به بهانه سالروز شهادت شهید والا مقام حسن آیت نوشتم که بدانیم در هر زمان و مکان برای حفظ نظام و خنثی کردن توطئههای دشمن چه جانهای عزیزی را نثار کردهایم و چه مجاهدتهایی کشیده شده است.